«Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα απολογηθεί, αλλά θα μάθει από τα λάθη και τις παραλείψεις της πρώτης φοράς αριστερά. Και θα το κάνει επειδή πρώτιστο καθήκον της περιόδου, είναι να προετοιμαστούμε κατάλληλα για τη δεύτερη φορά»! [Αλέξης Τσίπρας, (15/2/20), στη συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα τον απολογισμό του κόμματος για την περίοδο 2012-19].
Ι. – ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, μετά από μια εκλογική ήττα προσπαθούν να “συνέλθουν”, να δουν τι έφταιξε, να διορθώσουν τα λάθη τους, να “κόψουν κεφάλια”, να κάνουν νέα εκκίνηση! Oσο “νέα” μπορεί να είναι μια εκκίνηση, συνήθως με παλιά υλικά, ιδέες και πρόσωπα.
ΚΑΙ ΟΛΑ τα κόμματα τελικά ισχυρίζονται πως έλαβαν το “μήνυμα” του λαού, πως θα το αποκωδικοποιήσουν και θα ακολουθήσουν τη βούλησή του! Δυστυχώς, όλα χωρίς καμιά εξαίρεση, σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα λησμονούν “μηνύματα” και “αυτοκριτικές” και ξαναρίχνονται στον αγώνα για την επανάκτηση της εξουσίας. Η μόνη τους επαφή με το λαό είναι ο επαναλαμβανόμενος κυνικά “λαϊκισμός”, με αυτοαναιρέσεις και νέες ανέφικτες υποσχέσεις.
ΙΙ. – Ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη λεγόμενη “αυτοκριτική” του στο απολογιστικό συνέδριο του κόμματος (Σαββατοκύριακο 15-16/2/2020), είχε την “πολιτική γενναιότητα” να δείξει κάτι το διαφορετικό: δεν πήρε απλά το μήνυμα μιας βαριάς και πολλαπλής εκλογικής ήττας, αλλά αφουγκράστηκε και τη “βούληση” του λαού για ριζοσπαστικές αλλαγές στο κόμμα (διεύρυνση-αλλαγή κ.λπ.), αναπροσανατολισμό (πρασινίζουσα κεντροαριστερά;),
νέα κομματική σύνθεση, νέο όνομα κ.λπ.
EΤΣΙ, στην τελική προυσίαση του “απολογισμού” – άλλοθι, που μάλιστα ψηφίστηκε ομόφωνα, βλέπουμε περίπου να εκφράζεται η ίδια -η γνωστή- φιλοσοφία του «ναι μεν, αλλά…». Ας πούμε, σε ό,τι αφορά τη συνεργασία του με τους ακροδεξιούς (ΑΝΕΛ), αυτή παρουσιάζεται ως “μοναδική λύση” για τη δεδομένη χρονική συγκυρία καθώς, όπως ισχυρίζονται οι συντάξαντες το απολογιστικό κείμενο, δεν υπήρχε άλλη “πολιτική δύναμη” για συνεργασία!
ΨΗΓΜΑΤΑ αυτοκριτικής υπάρχουν μόνο για το πρώτο εξάμηνο του 2015, στο οποίο περιγράφονται “εξ απαλών ονύχων” οι πέντε (5) περίφημες «αυταπάτες» που διακατείχαν τα περισσότερα κυβερνητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Με χαρακτηριστικότερες τη βοήθεια από τη Ρωσία ή την Κίνα καθώς και εκείνη για το δημοψήφισμα του 2015, για το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ αρνείται πως έθετε το ερώτημα εξόδου της χώρας από το ευρώ! Υποστηρίζει και σήμερα πως εκείνο το ατυχές δημοψήφισμα λειτούργησε ως “διαπραγματευτικό” όπλο!!
ΙΙΙ.- ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ, πέρα από τον αναστοχασμό των κομμάτων, είναι η επιθυμία όλων μας για μια πραγματική ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, σε μια άκρως κρίσιμη ιστορική περίοδο για το έθνος, είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία η ύπαρξη μιας συγκροτημένης, εποικοδομητικής (όχι μόνο στείρας αντιπαράθεσης) αντιπολίτευσης. Θέλει χρόνο, ηρεμία, σχέδιο, δυναμικά πρόσωπα η νέα εκκίνηση. Οχι άλλες αυτοαναιρέσεις, διότι δεν είναι εύκολο για το λαό να λησμονήσει τις ονομαστές πια αλλοπρόσαλλες “kolotumbes” των κυβερνητικών στελεχών -και του ίδιου του κ. Τσίπρα- προκειμένου “η πρώτη φορά” αριστερά να διατηρηθεί στην εξουσία.
ΕΝΑ κόμμα εξουσίας δεν μπορεί να τρέφεται με αμφιθυμίες ή “αυταπάτες” που οδηγούν σε επικίνδυνες ατραπούς τη χώρα, αλλά και στην απομόνωσή της. Τα ζήσαμε πολύ καλά όλα αυτά.
