Παλιές συνήθειες που σήμερα δεν τηρούνται

Τα παλιά χρόνια εκτός από τη φτώχεια που είχε η οικογένεια, την απασχολούσε και ο γάμος των παιδιών της για να μην έχουν μελλοντικά προβλήματα διατροφής και διαβίωσης.
Για να μην συμβούν όλα αυτά τα θεμέλια εις την οικογένεια τα τοποθετούσε η μάνα. Τα παιδιά που ερχότανε στον κόσμο όπως λέγανε η μάνα αναλάμβανε την διαπαιδαγώγησή τους σε όλα για να μπορούν όταν μεγαλώσουν να πάρουν το δρόμο τα κορίτσια να γίνουν καλές νοικοκυρές σε όλα μέσα στο σπίτι τους και τα αγόρια να είναι εργατικά και τίμια παντού.
Η καλή δασκάλα «μάνα» είχε μετατρέψει το σπίτι της σε μία σχολή οικοκυρικής για τις κόρες σε ότι αφορούσε την καλή μαγειρική και τη σχολαστική καθαριότητα παντού μέσα και έξω του σπιτιού της και συγχρόνως την κοινωνική διαπαιδαγώγηση σε όλα.

Όταν εκτελούσε τις εργασίες στο σπίτι είχε κοντά τις κόρες της να την βοηθούν φορώντας την ποδιά τους από τα αργαλειό τους στη μέση οπότε συγχρόνως μαθαίνανε για να είναι αργότερα χρήσιμα για την δική τους οικογένεια.

Της έλεγε συχνά να τα μάθετε όλα καλά γιατί όταν μεγαλώσετε τα καλύτερα και τα πιο πλούσια παλικάρια του χωριού και των γύρω χωριών θα στείλουν τον προξενητή να σας ζητήσουν.

Όταν αυτός θα έρθει στο σπίτι μας σε μικρό χρόνο το πρώτο που θα προσέξει είναι αν η αυλή μας είναι καθαρή – ασπρισμένη και αν έχει μερικά λουλούδια κυρίως γαρίφαλα και γιασεμί. Όταν συναντούσανε στον στο δρόμο τα παλικάρια, τις κοπελιές για να τις πειράξουν τις λέγανε: το γιασεμί στην πόρτα σου ήρθα να το κλαδέψω και νόμιζε η μάνα σου πως ήρθα να σε κλέψω.

Το επόμενο βήμα του προξενητή είναι να μπει στο σπίτι να καθίσει στον καναπέ και από εκεί κοίταζε την καθαριότητα κυρίως της κουζίνας και γενικά την όλη εμφάνιση του σπιτιού και αφού όλα του αρέσανε έπαιρνε την απόφαση να πει ότι η επίσκεψή μου οφείλεται σε προξενιό. Αμέσως ομολογεί ότι το παλικάρι του τάδε χωριανού ζητά την κόρη σας την Μαρία π.χ. όταν φύγει λέει: να το σκεφτείτε και θα περάσω μια άλλη μέρα να μου απαντήσετε. Εγώ με τον πατέρα σας θα πάρουμε την απόφαση ναι ή όχι ανάλογα με την οικογένεια του παλικαριού και όταν θα έρθει στο σπίτι θα του δώσουμε την απάντηση. Υπόψιν ότι ο προξενητής φέρνει ευθύνες και στις δύο οικογένειες γι’ αυτό πάντα του λέμε την αλήθεια για όλα.

Όταν όλα πάνε καλά και τελειώσει το προξενιό πριν τον γάμο ο γαμπρός στέλνει στον προξενητή ένα δώρο για να τον ευχαριστήσει που είναι συνήθως ένα ή δύο ζώα από το κοπάδι του.

Υπάρχουνε όμως και οικογένειες που προσποιούνται στον προξενητή ότι ο γαμπρός ή η νύφη είναι σε όλα τέλειοι και στην πραγματικότητα υπήρχε το αντίθετο. Ο προξενητής τα γνωρίζει όλα και δεν το προχωρά το προξενιό γιατί δεν θα είναι το μέλλον τους καλό και θα έχει και ο ίδιος συνέπειες.

Αυτή τη συνήθεια της αυλής και της κουζίνας του σπιτιού, την θεωρούσανε ότι είναι ο καθρέπτης της οικογένειας και από εκεί βγαίνανε τα καλά συμπεράσματα και είχανε επιτυχίες στα παιδιά τους και στα νοικοκυριά τους. Θέλανε να πρωτοπορεί η οικογένειά τους στον τόπο που ζούνε.

Οι ηλικιωμένοι που είναι σήμερα στη ζωή θυμούνται αυτή τη συνήθεια της παλιάς εποχής και μας αναφέρουν ορισμένα από αυτά που τα έχουν συναντήσει στα χωριά τους όπως: πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων και του Πάσχα παίρνανε οι οικογένειες ασβέστη από τα καμίνια και τον είχανε μέσα στην πέτρινη γούρνα ή σε παλιούς τενεκέδες για να ασπρίζουν τα σπίτια τους μέσα – έξω. Οφείλουμε να πούμε ότι αυτή τη συνήθεια την φέρανε στον τόπο μας οι Μικρασιάτες και την τηρούσανε συνέχεια μαζί με τους ντόπιους επί πολλά χρόνια ακόμα και μετά που βγήκανε τα πλαστικά χρώματα και είχανε πολύ καλά αποτελέσματα στις παντρειές των παιδιών τους.

Επίσης πρέπει να πούμε ότι ένας καλός προξενητής από τα πολλά προξενιά που είχε κάνει στην περιοχή μας και είχανε καλά αποτελέσματα από τα δώρα που του πηγαίνανε οι γαμπροί είχε κάνει ένα κοπάδι από πρόβατα και κατσίκια μαζί.

Ήτανε το μοναδικό κοπάδι στην περιοχή που είχε μεγάλη ανάπτυξη και το αποδίδανε στην καλή πράξη που εκτελούσε στις καλές παντρειές που ένωνε τα παιδιά τους.
Οι ίδιοι αναφέρουν συχνά τα ονόματα των οικογενειών που είχανε τη μεγάλη πρόοδο στις οικογένειές τους. Επίσης και τα ονόματα ων προξενητών που είχανε πολλά και καλά προξενιά. Όμως πρέπει να αναφέρουμε και την αποτυχία ενός προξενητή που είχε αναλάβει ένα προξενιό στο χωριό του και από την αποτυχία που είχε από τη μεριά της νύφης τα αδέλφια του γαμπρού μέσα στο καφενείο με τις κατσούνες τον χτυπήσανε και δέχθηκε πολλές και άσχημες βρισιές γιατί τους είχε πει ψέματα ότι η νύφη είναι καλή νοικοκυρά.
Το ίδιο είπανε για τις καλές νοικοκυρές που συνηθίζανε να πηγαίνουν με ασβέστη να ασπρίζουν την εκκλησία, την βρύση και το σχολείο του χωριού τους.

Σήμερα η παλιά εποχή με τη νέα δεν έχουν καμία ομοιότητα στο θέμα της παντρειάς με τους νέους. Δεν τους ενδιαφέρει αν δεν είναι καλές νοικοκυρές. Θα γίνουν λένε στην πορεία της ζωής τους και ούτε ο προξενητής τους χρειάζεται καθότι γνωρίζονται μόνοι τους.

Το ίδιο και ο ασβέστης σταμάτησε σχεδόν να χρησιμοποιείται στο άσπρισμα αφού τα πλαστικά πήρανε την πρώτη θέση παντού. Μόνο λίγοι ηλικιωμένοι δεν περιφρονούν την ομορφιά που τους προσφέρει ο ασβέστης και κάνουν το άσπρισμα των σπιτιών ακόμα και σήμερα. Νομίζουν ότι κάνει καλό στην υγεία τους και επί πλέον κάνουν την απολύμανση των κοινοχρήστων χώρων της οικίας τους και των στάβλων των ζώων τους όπως λένε.