ΤΖΑΚ ΡΑΪΑΝ: Η ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ
(2013 ΕΓΧ 105)
Περιπέτεια δράσης, βασισμένη στους χαρακτήρες του Τομ Κλάνσι
Σκην.: Κένεθ Μπράνα Μουσ.: Πάτρικ Ντόιλ Ηθ.: Κρις Πέιν, Κίρα Νάιτλι, Κέβιν Κόστνερ, Κένεθ Μπράνα
Αθόρυβος… μα αποτελεσματικός… κάτι που μας λείπει έντονα…
Ο Τζακ Ράιαν, απόστρατος πεζοναύτης, οικονομικός αναλυτής της CIA, ανακαλύπτει ότι o ρωσικής καταγωγής συνεργάτης της εταιρείας όπου εργάζεται, σχεδιάζει την οικονομική κατάρρευση των ΗΠΑ μέσω μιας μεγάλης επίθεσης, συνδυάζοντας τη διεθνή τρομοκρατία με τα ριψοκίνδυνα κόλπα στο παγκόσμιο χρηματιστήριο. Τα πάντα γύρω του είναι επισφαλή και το μόνο βέβαιο είναι πως, σε έναν κόσμο όπου κάθε κίνητρο κρύβει και κάποιο μυστικό και κάθε μυστικό συνδέεται και με ένα ψέμα, οποιαδήποτε κίνηση κι αν κάνει ενέχει τεράστιο κίνδυνο με παγκόσμιες επιπτώσεις…
Ο πιο δημοφιλής εικονικός χαρακτήρας του Τομ Κλάνσι, ο θρυλικός Τζακ Ράιαν, επισκέπτεται εκ νέου τη μεγάλη οθόνη, σε μια περιπέτεια καταιγιστικής δράσης και συνεχών ανατροπών, μια καθημερινότητα, μακριά από αυτήν των κοινών θνητών.
Είναι η τέταρτη φορά, που οι θεατές βρίσκονται στη δίνη του χαρακτήρα του διάσημου αναλυτή της CIA. Μετά τους Άλεκ Μπάλντουιν (Το Κυνήγι του Κόκκινου Οκτώβρη, 1990), Χάρισον Φορντ (Παιχνίδια Ολέθρου, 1992) και Μπεν Άφλεκ (Απόλυτος Κίνδυνος, 2002), σειρά του Κρις Πέιν, να υποδυθεί τα πρώτα βήματα του Τζακ Ράιαν, αφού η ταινία αποτελεί το πρίκουελ, όλων των προηγούμενων εκδόσεων. Γεννημένος πράκτορας, ο Τζακ Ράιαν, ‘αυτοδίδακτος’, χωρίς ειδική εκπαίδευση, κατάσκοπος, βασίζεται κυρίως στην τόλμη και την ευστροφία του.
Μετά από 13 μπεστ σέλερς και σειρά πετυχημένων τηλεοπτικών παραγωγών και ταινιών, ο Τζακ Ράιαν έχει ενσωματωθεί πλήρως στη συνείδηση της σύγχρονης κινηματογραφικής κουλτούρας, πάνω στις περιπέτειες δράσης. Παρόλα αυτά, ο Κ. Μπράνα προτιμάει τη γνωριμία με τον ήρωα, προσεγγίζοντας κυρίως την εξέλιξή του, από τα φοιτητικά χρόνια στην καρέκλα του αναλυτή της CIA και στη συνέχεια ‘παρών’ σε μεγάλα κοσμοϊστορικά γεγονότα. Καμία αναφορά στο παρελθόν και τη δράση του, ως το συνώνυμο του απόλυτου κατάσκοπου, από τη στιγμή δηλαδή που τον γνωρίσαμε για πρώτη φορά το 1990.
Εεε, τώρα, ξέρετε τι πρόκειται να παρακολουθήσετε. Έναν υπερ-ήρωα, με έντονη την αίσθηση του δικαίου και μοναδική συνδυαστική ευφυΐα, που καλείται να υπηρετήσει την πατρίδα του πέφτοντας άφοβα στα βαθιά… Κάτι, σαν και αυτούς, που συναντάμε κάθε μέρα…
Τελικά δεν απορώ με τις περιπέτειες του Τζακ Ράιαν, αλλά με τις επικές επιλογές-ανατροπές του Κένεθ Μπράνα (υποψήφιου 4 φορές για όσκαρ, τιμητή των Σέξπιρ και Ερρίκου του V)
ΜΕΛΙ
(2013 ΕΓΧ 96’)
Δράμα
Σκην.: Βαλέρια Γκολίνο Ηθ.: Τζασμίν Τρίνκα, Κάρλο Τσέκι, Λίμπερο ντε Ρέντζιο
Η καθοδηγούμενη αυτοκτονία… και οι εσωτερικές συνέπειες…
Η 30χρονη Ιρένε, έχει αφιερώσει τη ζωή της στους ανθρώπους που βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο της ζωής τους. Με το ψευδώνυμο ‘Μέλι’ και κρυφά από τους δικούς της ανθρώπους, βοηθά τους ασθενείς που υποφέρουν, να δώσουν ένα τέλος στην ζωή τους και να λυτρωθούν. Μια μέρα προμηθεύει, τον Κάρλο Γκριμάλντι, ένα νέο πελάτη της με την θανάσιμη δόση, αγνοώντας ωστόσο το γεγονός, ότι ο ίδιος είναι απόλυτα υγιής. Ο 70χρονος Κάρλο, θεωρώντας απλώς ότι έχει ζήσει αρκετά κι έχοντας χάσει κάθε ενδιαφέρον για τη συνέχεια, ζητά τη βοήθειά της. Η συνάντηση τους αυτή δημιουργεί αμφιβολίες για τις μέχρι σήμερα, πεποιθήσεις της Ιρένε, και αποτελεί την αφετηρία έναρξης για μια ανθρώπινη σχέση, γεμάτη συναισθηματικές διακυμάνσεις, επαναπροσδιορίζοντας τη ζωή της και το ρόλο της, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να τον αποτρέψει από την αυτοκτονία.
Η πρώτη σκηνοθετική απόπειρα της Βαλέρια Γκολίνο, με αποτελέσματα, περισσότερο από ικανοποιητικά. Η ελληνικής καταγωγής, Ιταλίδα σκηνοθέτις – ηθοποιός, με λιτή αλλά ουσιαστική ματιά, προσεγγίζει με διακριτικότητα ένα φλέγον κοινωνικό ζήτημα. Την ευθανασία, και το δικαίωμα της ανθρώπινης φύσης, προς ένα γρήγορο και αξιοπρεπές τέλος. Η ταινία ‘παίζει’ με τα συναισθήματα του κοινού, χωρίς την εκβιαστική εκμετάλλευση τσιτάτων και κραυγών απελπισίας. Δε δημαγωγεί, δεν ηθικολογεί, δεν προτρέπει. Αντίθετα, μέσω της κινηματογραφικής ευαισθησίας της Γκολίνο και της εκπροσώπου της επί σκηνής, Τζασμίν Τρίνκα, μεταφέρεται και μπαίνει σε ηθική προτεραιότητα η διαδικασία σκέψης του θεατή.
Η ταινία χωρίζεται σε δυο μέρη. Στο πρώτο ως εισαγωγή, επιχειρείται η γνωριμία με την καθημερινότητα της ηρωίδας, οι επιλογές της, ο τρόπος ζωής της, οι αποφάσεις της. Στο δεύτερο όμως, όπου αναπτύσσεται ο χαρακτήρας του Κ. Γκριμάλντι, η κάμερα αυτό-ασφαλίζεται πίσω από μια αντιπαραθετική –κατά κάποιο τρόπο- πλευρά της ζωής. Ένας άνθρωπος γεμάτος, όπως η Ιρένε, αποφασίζει να βοηθήσει απελπισμένους, ώστε να αποχωρήσουν εκούσια από το ανθρώπινο τοπίο, σε αντίστιξη με έναν άλλον άνθρωπο, χορτάτο από βιώματα, πλην κουρασμένου. Οι ερμηνείες, οι διάλογοι, η πλανοθεσία, η μουσική επιλογή. Όλα αποτελούν τα διαβατικά στοιχεία για το ηθικό δίλημμα: κι αν ήμουν στη θέση του ενός από τους δυο;
Δείτε την…
ΡΕΝΟΥΑΡ
(2012 ΕΓΧ 111’)
Δράμα εποχής, βασισμένο στο έργο του
Σκην.: Ζιλ Μπουρντό Μουσ.: Στιβ Ζαμπλόνσκι Ηθ.: Μισέλ Μπουκέ, Κριστά Τερέ, Βενσάν Ροτιέ
Ένα συν ένα… δεν κάνουν πάντα δύο…
Κυανή Ακτή, 1915. Ο διάσημος Γάλλος ζωγράφος Πιερ-Ογκίστ Ρενουάρ, σε προχωρημένη, πλέον, ηλικία προσπαθεί να ξεπεράσει τον θάνατο της συντρόφου του, τους πόνους από τα αρθριτικά του και τα φρικτά νέα ότι ο γιος του Ζαν τραυματίστηκε στη μάχη. Όταν όμως μπαίνει στη ζωή του μια νεαρή κοπέλα, ο Πιέρ-Ογκίστ, διαχέεται από μια απρόσμενη ενέργεια και διάθεση για δημιουργία. Σφύζοντας από ζωή, η ακαταμάχητα όμορφη Αντρέ, γίνεται το τελευταίο μοντέλο του ζωγράφου και η πηγή ανανέωσης του. Πίσω στο οικογενειακό σπίτι για ανάρρωση, ο Ζαν μαγεύεται κι αυτός από τη γοητεία της κοκκινομάλλας. Στο μεσογειακό, ιδιωτικό παράδεισο των Ρενουάρ και παρά την έντονη δυσαρέσκεια του πατέρα του, ο Ζαν ερωτεύεται το ελεύθερο αυτό πνεύμα, βρίσκοντας τη δική του πηγή έμπνευσης…
Δύο διάσημοι άνδρες με την ίδια ταυτότητα. Ασφαλώς και όχι από σύμπτωση, αφού η σχέση που τους δένει είναι μεταξύ πατέρα και γιου. Ο Ζ. Μπουρντό, βέβαια, δε διευκρινίζει ξεκάθαρα σε ποιον από τους δυο αναφέρεται ο τίτλος της ταινίας του. Στο ζωγράφο πατέρα ή στο σκηνοθέτη γιο; Δεν πρόκειται λοιπόν, για τη βιογραφία κανενός από τους δύο, αλλά για μια περίοδο της ζωής τους, κατά την οποία συνυπήρξαν. Και μάλιστα; Έχοντας ως κοινό σημείο έμπνευσης την Αντρέ, μούσα τελικά και των δύο.
Ο πατέρας, γεννήθηκε το 1841 και πέθανε το 1919. Γνωστός, ως ένας από τους μεγαλύτερους ζωγράφους, «δάσκαλος» του ιμπρεσιονισμού, φιλοτέχνησε περισσότερους από 4.000 πίνακες.
Ο γιος, γεννήθηκε το 1894 και πέθανε το 1979. Σκηνοθέτης σεναριογράφος ηθοποιός και παραγωγός του κινηματογράφου, το όνομά του, συνδέεται με τον ποιητικό ρεαλισμό, ένα από τα σημαντικότερα ρεύματα, μαζί με το νουβέλ βαγκ (νέο κύμα), του Γαλλικού Κινηματογράφου.
Ακαδημαϊκή σκηνοθεσία, με στιλ και με μια ενδιάμεση κάμερα, που διαχειρίζεται τους δυο ισχυρούς χαρακτήρες, εν μέσω μιας κοκκινομάλλας ‘μήλο της έριδος’. Εξαιρετικά κοστούμια, αναπαριστούν τη γεμάτη χρώμα εποχή, υποστηρίζοντας στην εντέλεια τη σκηνική παρουσία των ηρώων, σε ένα ιδιαίτερο όμως, αποστασιοποιημένο και επίπεδο σενάριο, που φιλτράρει συναισθήματα, εσωτερικές διαδρομές και συγκρούσεις. Ωστόσο, η ταινία αποτελεί ένα εκπαιδευτικό υλικό, μόνο και μόνο, εξαιτίας του γεγονότος ότι φέρνει το θεατή σε επαφή, με δυο εξέχουσες προσωπικότητες της ιστορίας του πολιτισμού και της τέχνης
Η ταινία είναι η επίσημη υποψηφιότητα της Γαλλίας για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας 2014
ENDER’S GAME
(2013 ΕΓΧ 111’)
Επιστημονική φαντασία, βασισμένη στο ομότιτλο μικρού μήκους μυθιστόρημα του Όρσον Σκοτ Καρντ (1977)
Σκην.: Γκάβιν Χουντ Μουσ.: Στιβ Ζαμπλόνσκι Ηθ.: Χάρισον Φορντ, Αμπιγκέιλ Μπρέσλιν, Άσα Μπάτερφιλντ, Μπεν Κίνγκσλεϊ
Καλά τα παραμύθια… μήπως όμως προετοιμάζουν… για κάτι;
Μακρινό μέλλον, 70 χρόνια μετά το ξέσπασμα, μιας τρομακτικής εξωγήινης επίθεσης, από τη φυλή των Φόρμιξ. Αν δεν υπήρχαν οι ηρωικές ενέργειες του διοικητή του διεθνούς αστροστόλου Μαζέρ Ραχμάν, όλα θα είχαν χαθεί για την ανθρωπότητα. Τώρα, προετοιμάζοντας την αντεπίθεση, ο συνταγματάρχης Γκραφ και ο Διεθνής Στρατός, εκπαιδεύουν τους καλύτερους νέους, ώστε να βρεθεί ο νέος Ραχμάν. Ο Έντερ Γουίγκιν είναι ένας από αυτούς. Ασυνήθιστα χαρισματικός, δειλός, αλλά με ιδιαίτερα ανεπτυγμένη στρατηγική ευφυία, επιλέγεται ως μέλος της ομάδας των ‘επίλεκτων’, προκειμένου να εκπαιδευτεί σε μια προηγμένη στρατιωτική σχολή στο διάστημα και να προετοιμαστεί, ώστε να προστατέψει το ανθρώπινο γένος από μια πιθανή μελλοντική εισβολή…
Μικρού μήκους μυθιστόρημα, μεγάλου μήκους ταινία. Ίσως αυτό, απαντάει άμεσα στα πιθανά ερωτηματικά σας. Ο Χ. Φορντ, λίγο πριν τη νέα έκδοση του Ιντιάνα Τζόουνς (διανέμεται μάλλον την Άνοιξη), σε στρατιωτικό ηγετικό ρόλο, πλαισιωμένος από υπερβολική δόση λαμπερών ειδικών εφέ. Προβλέψιμο σενάριο καταστροφολογίας, σε μια εποχή, που δεν χρειάζεται να παρέμβουν οι εξωγήινοι, αφού την αποστολή αυτή, την έχουν αναλάβει ‘εσωγήινες’ καρικατούρες…
