Ο ΠΙΤ ΚΑΙ Ο ΔΡΑΚΟΣ ΤΟΥ
(2016 ΕΓΧ 102’)
Περιπέτεια φαντασίας, ριμέικ της ομότιτλης ταινίας του Ντον Τσάφεϊ (1977)
Σκην.: Ντέιβιντ Λόουερι Μουσ.: Ντάνιελ Χαρτ Ηθ.: Μπράις Ντάλας Χάουαρντ, Ρόμπερτ Ρέντφορντ, Κάρλ Έρμπαν, Γουές Μπέντλεϊ, Ούνα Λόρενς
Μερικά μυστικά… είναι πολύ μεγάλα… για να κρατηθούν μυστικά…
Για χρόνια ο ξυλογλύπτης κ. Μίκαμ, μαγεύει τα παιδιά μιας ήσυχης κωμόπολης, διηγούμενος παραμύθια, με πρωταγωνιστή έναν δράκο που ζει στο δάσος. Η ίδια του η κόρη, η Γκρέις, που εργάζεται ως δασοφύλακας, βρίσκει αυτές τις ιστορίες απλώς διασκεδαστικές, μέχρι που συναντά τον Πέτε, ένα μυστηριώδες δεκάχρονο αγόρι, χωρίς οικογένεια και σπίτι, που υποστηρίζει ότι ζει στο δάσος με τον Έλιοτ, έναν τεράστιο, πράσινο δράκο. Το πιο παράξενο σε όλη την ιστορία, είναι ότι ο δράκος αυτός, μοιάζει πολύ, με το δράκο στις διηγήσεις του κ. Μίκαμ.
Ριμέικ της κλασικής και πολυαγαπημένης ταινίας, της Disney, που διανεμήθηκε στις αίθουσες το 1977. Ο σκηνοθέτης αυτής, της φετινής εκδοχής, επιστρέφει στη μαγική ιστορία της φιλίας ενός αγοριού κι ενός δράκου και την αφηγείται, ξανά, με πιο σύγχρονο τρόπο, διαχρονική ματιά και εντυπωσιακά εφέ. Η ταινία απευθύνεται σε ολόκληρη την οικογένεια και ‘πατάει’ στο γνωμικό ότι: η πίστη και η ανθρωπιά μπορεί να αλλάξει βαθιά τον τρόπο που ζούμε και που αντιμετωπίζουμε τα πράγματα.
Μια δυνατή φιλία που κρατάει από χρόνια. Το 1977, τα Walt Disney Studios κυκλοφόρησαν την ταινία «Pete’s Dragon», με πρωταγωνιστές τους Μίκι Ρούνεϊ, Έλεν Ρέντι, Ρεντ Μπάτονς και Σίλεϊ Γουίντερς. Η ταινία ήταν μιούζικαλ και διηγούνταν την ιστορία ενός αγοριού και του καλύτερου του φίλου, ενός πράσινου δράκου.
Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, η Disney επανέρχεται με την ίδια ιστορία, προκειμένου να συστήσει την αξιαγάπητη αυτή σχέση στις νέες γενιές.
‘Ισως ο Ντέιβιντ Λόουερι να μην αποτελούσε την αναμενόμενη επιλογή, για τη σκηνοθετική καρέκλα, ωστόσο υπάρχουν πολλές ομοιότητες ανάμεσα στη νέα εκδοχή της ταινίας και στη ‘μαμά’ της. Και οι δύο ιστορίες πραγματεύονται την ανάγκη, ώστε να ανήκουμε κάπου. Είναι και οι δύο αγνές ταινίες, εξαιτίας του δέους, της οπτικής του κόσμου, μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Σε αυτό το επίπεδο, λοιπόν, ο Λόουερι κερδίζει τη μάχη, προσεγγίζοντας την ιστορία με ‘καθαρή’ ματιά και διακεκριμένη αθωότητα. Άλλωστε, Οι περισσότερες ταινίες της Disney, εκφράζουν σπουδαία μηνύματα για τα παιδιά και τα βοηθούν, ώστε να προετοιμαστούν για τα σημαντικά θέματα της ζωής. Η ιστορία θέτει ένα διαχρονικά θεμελιώδες ερώτημα: που ανήκει κάποιος; Πρόκειται για μια κλασική, πλην φαντασμαγορική περιπέτεια φαντασίας, που αιχμαλωτίζει το συναίσθημα της παιδικής ηλικίας και κρατάει μικρούς και μεγάλους, αφοσιωμένους στη συναρπαστική της αφήγηση.. Νομίζω πως θα συμφωνήσετε ότι : όταν είσαι δέκα χρονών ότι κι αν κάνεις, σου φαίνεται μια επική περιπέτεια. Δεν χρειάζεται να ιππεύεις έναν δράκο, αρκεί να ανέβεις σε ένα δέντρο και αυτό είναι συναρπαστικό.
Δείτε την με τα παιδιά σας.
OUIJA: Η ΠΗΓΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟY
(2016 ΕΓΧ 99’)
Τρόμου, 2η συνέχεια της γνωστής ταινίας του Στάιλς Γουάιτ (2014)
Σκην.: Μάικ Φλάναγκαν Μουσ.: The Newton Brothers Ηθ.: Ελίζαμπεθ Ρίζερ, Χένρι Τόμας, Κέιτ Σίγκελ, Λιν Σέι, Νταγκ Τζόουνς, Αναλίζ Μπασό, Σαμ Άντερσον, Πάρκερ Μακ
Όταν μιλάς… με την άλλη πλευρά… ποτέ δεν ξέρεις… ποιος σε ακούει…
To ‘παιχνίδι’ τρόμου επιστρέφει… Ποτέ δεν ήταν απλώς ένα παιχνίδι… Μετά από την επιτυχία του μεταφυσικού θρίλερ του 2014, η συνέχεια της ταινίας, μεταφέρεται, πίσω, στο Λος Άντζελες του 1967, εκεί που ξεκίνησαν όλα. Μια χήρα με τα δύο κορίτσια της, πραγματοποιούν «συνεδρίες» επίκλησης πνευμάτων, προκειμένου να αποσπούν χρήματα από τους εύπιστους πελάτες, που ‘τρέχουν’ σε εκείνες για παρηγοριά. Πολύ γρήγορα, όμως, αυτό που ξεκίνησε ως αθώα εξαπάτηση του αφελούς κόσμου, εξελίσσεται, μετά την προσθήκη της χρήσης στις συνεδρίες ενός πίνακα «Ouija», σε κάτι τόσο τρομακτικό, που υπερβαίνει ακόμα και τους πιο ισχυρούς εφιάλτες. Η μικρή κόρη καταλαμβάνεται από ένα πνεύμα και όλη η οικογένεια, προσπαθεί να τη σώσει, αλλά και να σωθεί. Η δύναμη του κακού, όμως, είναι πολύ μεγάλη και ο άλλος κόσμος ζητάει ανελέητα «νέο αίμα»…
OUIJA θα πει… Καλή Τύχη… ναι αλλά σε ποιον και γιατί. Ο Μάικλ Μπέι συνυπογράφει την παραγωγή της δεύτερης ταινίας, της μεταφυσικής αυτής ταινίας τρόμου, με «πρωταγωνιστή» και πάλι, τον πίνακα Ouija, το δημοφιλέστατο παιχνίδι της Hasbro, που προσεγγίζει κατευθείαν, στην πηγή του κακού. Ποια είναι, τέλος πάντων, η DZ, το πνεύμα που σκορπούσε το θάνατο στην πρώτη ταινία; Εεεε και αν δε μάθουμε, δεν τρέχει και τίποτα. Ωστόσο, οι ταινίες τρόμου είναι στις άμεσες επιλογές του κοινού και ιδιαίτερα αυτές, που διαθέτουν αρκετά ανεπτυγμένο μεταφυσικό χαρακτήρα. Ναι, αλλά καμία, ακόμα και με τα σημερινά μέσα, αδυνατεί να πλησιάσει, καν, τον τρόμο του παππού πλέον «Εξορκιστή» -διά κάμερας Γουίλιαμ Φρίντκιν- από τα βάθη της δεκαετίας του ’70.
Ο ΛΟΓΙΣΤΗΣ
(2016 ΕΓΧ 128’)
Θρίλερ, το σενάριο της οποίας, βασίζεται στο σενάριο του Μπιλ Ντουμπουκέ, της ταινίας του Ντέιβιντ Ντόμπκιν, «The Judge» (2014)
Σκην.: Γκάβιν Ο’ Κόνορ Μουσ.: Μαρκ Άισαμ Ηθ.: Μπεν Άφλεκ, Άνα Κέντρικ, Τζ. Κ. Σίμονς, Τζέφρι Τάμπορ, Τζον Μπέρνθαλ, Τζον Λίθγκοου
Τα μαθηματικά… και η μετάφραση… των αριθμών… σε πτώματα…
Ο Κρίστιαν Γουλφ, ένας εξαιρετικός μαθηματικός, τα πηγαίνει καλύτερα με τους αριθμούς παρά με τους ανθρώπους. Διατηρώντας ως βιτρίνα ένα συνοικιακό λογιστικό γραφείο, ο Κρίστιαν κρατάει τα βιβλία κάποιων εξαιρετικά επικίνδυνων εγκληματικών οργανώσεων. Την ίδια περίοδο που η Δίωξη Οικονομικού Εγκλήματος, με επικεφαλής τον Ρέι Κινγκ, αρχίζει να σφίγγει τον κλοιό, ο Κρίστιαν αναλαμβάνει τα βιβλία ενός νομοταγούς πελάτη: μιας εταιρείας ρομποτικής, της οποίας μια λογιστική υπάλληλος, ανακάλυψε μια λογιστική απόκλιση εκατομμυρίων δολαρίων. Όσο ο Κρίστιαν έρχεται πιο κοντά στην αλήθεια, τόσο ο αριθμός των πτωμάτων αρχίζει να ανεβαίνει…
