BAYWATCH
(2017 ΕΓΧ 116’)
Κωμωδία, μεταφορά της ομώνυμης επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς (1989-2001)
Σκην.: Σεθ Γκόρντον Μουσ.: Κρίστοφερ Λένετζ Ηθ.: Ντουέιν Τζόνσον, Ζακ Έφρον, Αλεξάντρα Νταντάριο, Κέλι Ρόρμπαχ, Πριγιάνκα Τσόπρα, Πάμελα Άντερσον, Ντέιβιντ Χάσελχοφ
Μη στενοχωριέστε… μπορεί να άργησε… αλλά το καλοκαίρι… είναι κοντά…
Ο ναυαγοσώστης Μιτς Μπιουκάνον και η ομάδα του, εκτός της φύλαξης της παραλίας, αναλαμβάνουν επίσης και την εκπαίδευση νεοσύλλεκτων ναυαγοσωστών, μεταξύ των οποίων είναι και ο υπερφίαλος και απείθαρχος πρωταθλητής κολύμβησης, Ματ Μπρόντι. Η μεταξύ τους σύγκρουση είναι μεν επεισοδιακή, ωστόσο τελικά, καλούνται να συνεργαστούν στενά, προκειμένου να ξεσκεπάσουν μια εγκληματική οργάνωση που διακινεί ναρκωτικά και σπέρνει γύρω της πτώματα, απειλώντας το μέλλον της παραλίας τους…
Για τους “φανς” των τηλεοπτικών του ‘90, το Baywatch ήταν, κατά κάποιο τρόπο, το τηλεοπτικό τους ραντεβού με τη θάλασσα, τον ήλιο, το σέρφινγκ, αλλά και με τους/τις καλογυμνασμένους/ες ναυαγοσώστες/στριες, με τα κόκκινα μαγιό που έτρεχαν σε αργή κίνηση. Κεντρικά πρόσωπα: ο Ντέιβιντ Χάσελφοφ (παλαιότερος «Ιππότης της Ασφάλτου», 1982), στο ρόλο του Μιτς Μπιουκάνον και δίπλα του η εκρηκτική Πάμελα Άντερσον, στο ρόλο της Σ. Τ. Πάρκερ, ρόλοι που ανέβαζαν ακόμη περισσότερο τη θερμοκρασία.
Εξαιτίας, λοιπόν, της μεγάλης επιτυχίας της τότε σειράς –μα κυρίως λόγω στειρότητας της φαντασίας των σεναριογράφων τα τελευταία χρόνια, με αναμασημένες ιστορίες- αργά ή γρήγορα, ήταν αναμενόμενη η μεταφορά της στη μεγάλη οθόνη.
Έτσι, δύο από τα χαρακτηριστικότερα κορμιά της κινηματογραφικής βιομηχανίας, ο Ντουέιν Τζόνσον κι ο Ζακ Έφρον βάζουν τα μαγιό τους, παίρνουν τα σωσίβια και αναλαμβάνουν δράση μέσα και έξω από το νερό, με αρκετά θεαματικά στοιχεία και τις σκηνές κλισέ, της ποπ κουλτούρας, να διαδέχονται, χωρίς όριο, η μία την άλλη.
Μερικά επιτυχημένα πράγματα, όμως, αφού έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο τους, ίσως να ήταν καλύτερα να τα διατηρούμε στη μνήμη ως όνειρα και όχι να τα μετατρέπουμε σε κινηματογραφικούς εφιάλτες…
