JURASSIC WORLD: ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΕΠΕΣΕ
(2018 ΕΓΧ 128’)
Περιπέτεια φαντασίας, 5η συνέχεια της εξαιρετικά επιτυχημένης σειράς ταινιών, βασισμένη στους χαρακτήρες του Μάικλ Κράιτον
Σκην.: Χουάν Αντόνιο Μπαγιόνα Μουσ.: Μάικλ Τζιαντσίνο Ηθ.: Μπράις Ντάλας Χάουαρντ, Κρις Πρατ, Τζεφ Γκόλντμπλαμ, Τόμπι Τζόουνς, Τεντ Λιβάιν, Τζέιμς Κρόμγουελ, Τζέραλντιν Τσάπλιν, Μπ.Ντ. Γουόνγκ
Θέαμα… Φαντασία… περιπέτεια… τρόμος… πακέτο τεσσάρων… σε ένα…
Τρία χρόνια αργότερα και αφού το εξωτικό πάρκο του «Jurassic World», έχει καταστραφεί από τους δεινοσαύρους, που το έσκασαν από τα κλουβιά τους, σπέρνοντας τον τρόμο. Η νήσος Νούμπλαρ έχει πλέον εγκαταλειφθεί από τους ανθρώπους, ενώ οι εναπομείναντες δεινόσαυροι, τρέφονται με οτιδήποτε κινείται και υπάρχει στη ζούγκλα. Όταν το ανενεργό ηφαίστειο του νησιού, αρχίζει να ξυπνάει, ο Όουεν και η Κλερ, ηγούνται μιας προσπάθειας, ώστε να διασώσουν τους εναπομείναντες δεινοσαύρους από το επερχόμενο καταστροφικό συμβάν. Ο Όουεν θέλει να βρει την επικεφαλής ράπτορα, την Μπλε, που ακόμα αγνοείται στην άγρια φύση και η Κλερ, έχοντας αποκτήσει σεβασμό για αυτά τα πλάσματα, βάζει σκοπό της ζωής της να τα διασώσει. Όμως, καθώς φτάνουν στο νησί κι ενώ η λάβα αρχίζει να ξεχύνεται, η σταυροφορία διάσωσης αποκαλύπτει πως, επιπλέον, υπάρχει και μια συνωμοσία που απειλεί να οδηγήσει τον πλανήτη ΓΗ, πίσω στους προϊστορικούς χρόνους…
Μόλις ολοκληρώθηκε η παραγωγής της ταινίας «Jurassic World», το 2015, κανείς δεν περίμενε την τεράστια επιτυχία της ταινίας, που έφτασε στο βάθρο, μεταξύ των πέντε πρώτων εισπρακτικών επιτυχιών όλων των εποχών. Έτσι, πολύ γρήγορα (αλλοίμονο), οι συντελεστές αποφάσισαν να ξεκινήσουν την προετοιμασία της επόμενης ταινίας, που ασφαλώς όφειλε να είναι γεμάτη περιπέτεια, συγκίνηση κι εκπλήξεις. Αυτό το ολοκαίνουργιο λοιπόν, κινηματογραφικό γεγονός, επαναφέρει μερικούς από τους πλέον αγαπημένους ήρωες και δεινοσαύρους, αλλά και νέα, ακόμα πιο εντυπωσιακά και τρομακτικά είδη, όπως του αλεξίσφαιρου Ινδοράπτορα, που επιτίθεται κατόπιν εντολής, γεγονός που τον καθιστά το απόλυτο πολεμικό όπλο. Καλωσορίσατε στο σύμπαν του «Jurassic World: Το Βασίλειο Έπεσε», σε εκτελεστική παραγωγή του «πατέρα των δεινοσαύρων» Στίβεν Σπίλμπεργκ…
ΒΑΣΙΚΟΣ ΥΠΟΠΤΟΣ
(2018 ΕΓΧ 100’)
Μυστηρίου, βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Τζορτζ Χαράρ
Σκην.: Σάιμον Κάιζερ Μουσ.: Ζαν Πολ Γουόλ Ηθ.: Πιρς Μπρόσναν, Γκάι Πιρς, Μίνι Ντράιβερ, Οντέγια Ρας, Κλαρκ Γκρεγκ, Αλεξάντρα Σιπ, Τζέιμι Κένεντι
Όπου υπάρχει… καπνός… πάντα υπάρχει… φωτιά…
O Έβαν Μπερτς, καθηγητής φιλοσοφίας, ζει μία φαινομενικά ειδυλλιακή ζωή με τη γυναίκα του Έλεν και τα δύο παιδιά τους. Ωστόσο, το παρελθόν του Έβαν κρύβει μια σειρά από ακατάλληλες σχέσεις με φοιτήτριες, παρελθόν που εξαιτίας του, έχει υποχρεώσει την οικογένεια να μετακομίσει μακριά. Όμως τα προβλήματα δεν σταματούν, αφού τώρα ο Έβαν, θεωρείται ο βασικός ύποπτος για την εξαφάνιση μιας νεαρής φοιτήτριας, Ο ντετέκτιβ Ρόμπερτ Μάλοϊ, αναλαμβάνει την υπόθεση και παλεύει να ανακαλύψει την αλήθεια, πριν το επόμενο χτύπημα του Έβαν. Η πάντα υποστηρικτική Έλεν, αρχίζει να χάνει την πίστη της, καθώς είναι δύσκολο να ξεχωρίσει τι είναι αλήθεια και τι ψέμα. Στο μεταξύ, ο Έβαν προσεγγίζει την Άννα, μια όμορφη φοιτήτρια, με σκοπό να γίνει η επόμενη ερωμένη ή το επόμενο θύμα του…
Με λογοτεχνικό φόντο το αγωνιώδες μυθιστόρημα του βραβευμένου συγγραφέα Τζορτζ Χαράρ, ο Σουηδός σκηνοθέτης, ξεδιπλώνει μία μυστηριώδη ιστορία, γύρω από την παραπλανητική φύση της μνήμης, το βάρος των ενοχών, αλλά και το τίμημα της αλήθειας. Η σκοτεινή ατμόσφαιρα, το γεμάτο καλοστημένες παγίδες σενάριο και οι ερμηνείες των έμπειρων πρωταγωνιστών, υπηρετούν στο έπακρο την ιδιαίτερη ροή της ταινίας, που ενώ εξαρχής, επικεντρώνεται στο βασικό ύποπτο ενός εγκλήματος, στη συνέχεια επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις και ανατροπές πριν από το τέλος.
Ένα από τα δυναμικά εργαλεία του εκάστοτε σκηνοθέτη, προκειμένου να εμπλέξει συναισθηματικά το θεατή στην ιστορία, είναι πειστικότητα. Αυτό, συνήθως, εφαρμόζεται σε όλες τις πτυχές της κινηματογραφικής δημιουργίας. Στις ερμηνείες, στους χαρακτήρες, στη διεύθυνση φωτογραφίας, στη μουσική, στον ήχο και τα σκηνικά. Τα δύο πρώτα είναι τα πιο κρίσιμα. Χωρίς ενδιαφέροντες χαρακτήρες και καλές ερμηνείες το αποτέλεσμα είναι αθέμιτο, ιδιαίτερα σε μια ταινία όπως αυτή. Εξίσου σημαντικό, όμως για το θεατή, είναι να θυμάται ότι η πειστικότητα και η αυθεντικότητα είναι μία ψευδαίσθηση. Δεν είναι το ίδιο με τον απόλυτο ρεαλισμό. Δεν προέρχεται από την έλλειψη αισθητικής παρέμβασης ή από τους αυτοσχεδιασμούς. Αντίθετα, είναι αλληλουχίες σχέσεων, που προκύπτουν από τα συμφραζόμενα. Έτσι, το βέβαιο είναι ότι απαιτείται σκληρή δουλειά και σχολαστικός σχεδιασμός των ανθρώπων της παραγωγής, ώστε να δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση ότι οι καταστάσεις είναι απροετοίμαστες και ότι η ροή κυλάει φυσιολογικά.
Η ταινία ξεκινάει ως μία εκδοχή της παραδοσιακής πλοκής, με λάθος κατηγορούμενο και εξελίσσεται σε ένα ψυχολογικό θρίλερ, όπου η αλήθεια και η ενοχή είναι σχετικές και ανάλογες με τις συνθήκες. Η αλήθεια είναι, ότι είναι σπάνιο σε μία εποχή με υπερήρωες, να ξεχωρίσεις μία ταινία αγωνίας, επικεντρωμένη σε έναν αληθινό χαρακτήρα και την ερμηνεία του. Η αγωνία, λοιπόν της ιστορίας, δε βασίζεται στην καταιγιστική δράση, αλλά στην κλιμακούμενη αβεβαιότητα για την ενοχή του ήρωα και στη μονομαχία του με έναν άλλο ήρωα -στην προκειμένη με έναν ντετέκτιβ- που ψάχνει ένα εξαφανισμένο κορίτσι. Πρόκειται για ένα μοντέρνο φιλμ νουάρ, όπου το σκοτάδι, που επικρατεί στο μυαλό των χαρακτήρων, έρχεται στην επιφάνεια αναπόδραστα και παίρνει τον έλεγχο της μοίρας τους.
Δείτε την
