Η ΕΞΟΔΟΣ: ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ
(2014 ΕΓΧ 150’)
Ιστορική περιπέτεια
Σκην.: Ρίντλεϊ Σκοτ Μουσ.: Αλμπέρτο Ιγκλέσιας Ηθ.: Κρίστιαν Μπέιλ, Τζόελ Εγκερτον, Σιγκούρνεϊ Γουίβερ, Μπεν Κίνγκσλεϊ, Τζον Τορτούρο, Άαρον Πολ.
Ικανός αρχηγός… είναι εκείνος… που μπορεί να αγγίζει τις καρδιές…
Ο Μωυσής, ένας θαρραλέος άνδρας, δε διστάζει να εναντιωθεί σε μια από τις ισχυρότερες αυτοκρατορίες της Ιστορίας, οδηγώντας 400.000 σκλάβους, ένα βήμα πιο κοντά στη λύτρωση τους. Ο Μωυσής, έχει απέναντί του, την ισχυρή αντίσταση του Ραμσή, Φαραώ της Αιγύπτου,. Αν και οι δυο άντρες, γεννιούνται μαζί, μεγαλώνουν σαν αδέρφια και γαλουχούνται ως πρίγκιπες, στην πορεία, οι δρόμοι τους διχοτομούνται. Τώρα, καθώς η Αίγυπτος καλείται να αντιμετωπίσει μια από τις πιο ισχυρές φυσικές καταστροφές όλων των εποχών, η μοίρα, φέρνει αντιμέτωπους τους δυο ηγέτες σε αμετάκλητη σύγκρουση…
Επική κινηματογραφική περιπέτεια, με δομή στα τελευταίας τεχνολογίας οπτικά εφέ και τρισδιάστατες αναπαραστάσεις.
Η ιντριγκαδόρικη, κλιμακούμενη και εκτεταμένη περιπέτεια της ιστορίας, σε συνδυασμό με τους ζωντανούς χαρακτήρες, διασφαλίζουν μια νέα κινηματογραφική εμπειρία, πόσο μάλλον όταν πίσω από την κάμερα βρίσκεται ο εξαιρετικός Ρίντλεϊ Σκοτ.
Πρόκειται για το πλέον χαρακτηριστικό και γνήσιο ηρωικό έπος, αναφερόμενο σε δυο πρόσωπα, που επί δεκαετίες ολόκληρες, μονοπωλούν το κινηματογραφικό ενδιαφέρον και συγκαταλέγονται ανάμεσα στις επιλογές, αλλά και τις κορυφαίες πνευματικές, καλλιτεχνικές αναζητήσεις, όλων των εποχών. Πρόκειται, λοιπόν, για μια καταλυτική, προσωπική αλληλουχία αξιομνημόνευτων γεγονότων, εμπλουτισμένων με σκηνικό συναίσθημα, ανταγωνισμό και προδοσία, αλλά και συνάμα, μια κινηματογραφική υπέρβαση με αξεπέραστη ορμή, στραμμένη στην αναζήτηση της αλήθειας και της ελευθερίας.
Από την επίθεση 15.000 Αιγυπτίων στρατιωτών -ενάντια σε έναν καταυλισμό των Χετταίων- κατά την έναρξη της μάχης, έως τις επιβλητικές κατασκευές που δεσπόζουν παντού, και από τη σοκαριστική εξάπλωση των ασθενειών, μέχρι το σκίσιμο της Ερυθράς Θάλασσας στα δυο, ο Ρ. Σκοτ, καταφέρνει να αφήσει για ακόμη μια φορά το ανεξίτηλο ίχνος της προσωπικής του σφραγίδας, πάνω στην οθόνη.
Καθώς η Αίγυπτος, ήταν -και είναι-κόμβος σύγκλισης διαφορετικών πολιτισμών, αφού η γεωγραφική της θέση την καθιστά σταυροδρόμι ανάμεσα σε Αφρική, Ευρώπη και Μέση Ανατολή, το καστ, ήταν αδύνατον να μην είναι πολυσυλλεκτικό, σε ό,τι αφορά τη ζητούμενη πολιτιστική ποικιλομορφία.
Ετσι, το καστ της ταινίας, απαρτίζεται από σημαντικούς, ταλαντούχους και πολυβραβευμένους ηθοποιούς, που προέρχονται από κάθε γωνιά του πλανήτη, αποδίδοντας τον πολιτισμό τους, ο καθένας ξεχωριστά, με τον δυνατότερο αντιπροσωπευτικό τρόπο.
Ετσι κι αλλιώς, όμως, νομίζω ότι την έχετε ήδη προγραμματίσει στην ατζέντα της εβδομάδας…
ΕΚΡΗΞΗ
(2014 ΕΓΧ 83’)
Δράμα
Σκην.: Σύλλας Τζουμέρκας Μουσ.: Drog_A_Tek Ηθ.: Αγγελική Παπούλια, Βασίλης Δογάνης, Μαρία Φιλίνη, Θέμις Μπαζάκα, Γιώργος Μπινιάρης, Μάκης Παπαδημητρίου.
Οταν ο άνθρωπος… κατεβαίνει αποφασισμένος στο δρόμο… τίποτε δεν τον σταματάει…
Η Μαρία τρέχει στην Εθνική Οδό. Πίσω της, φωτιά και μια τσάντα γεμάτη λεφτά. Μπροστά της, ο ατέλειωτος δρόμος. Μόλις μια μέρα πριν, ήταν μια στοργική μητέρα, ερωτευμένη σύζυγος, υπεύθυνη κόρη. Σήμερα, έχει επαναστατήσει και είναι αποφασισμένη να σαρώσει στο πέρασμά της ότι έχει αγαπήσει ποτέ…
Μετά την επιτυχημένη πορεία της σε διεθνή και εγχώρια Φεστιβάλ, με αφετηρία την παγκόσμια πρεμιέρα της στο 67ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο, η ταινία του Τζουμέρκα, διανέμεται και στις ελληνικές αίθουσες.
Κατά τη διάρκεια αυτής της πορείας, “Η ΕΚΡΗΞΗ”, δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του ταλαντούχου σκηνοθέτη, συγκέντρωσε το ενδιαφέρον της διεθνούς κριτικής και εξασφάλισε την κινηματογραφική της διανομή σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, ενώ η πρωταγωνίστρια της, Αγγελική Παπούλια, απέσπασε διθυραμβικές κριτικές για αυτήν, την εκρηκτική ερμηνεία.
Με γυρίσματα σε Αθήνα, Αμβούργο και Πιερία, η ταινία είναι συμπαραγωγή Ελλάδας, Γερμανίας και Ολλανδίας, με την υποστήριξη του Ελληνικού και του Ολλανδικού Κέντρου Κινηματογράφου, των Κέντρων Κινηματογράφου Αμβούργου και Ρηνανίας-Βεστφαλίας, αλλά και τη συμμετοχή του γαλλογερμανικού καναλιού ZDF/ARTE.
Λόγια του σκηνοθέτη: «Μέσα στα πυρετώδη χρόνια της κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας, η ΕΚΡΗΞΗ μιλά για το τι σημαίνει να σε διαψεύδουν και να κάνεις κάτι για αυτό.
Η Μαρία ξεκινά την ενήλικη ζωή της με τις καλύτερες προθέσεις. Δέκα χρόνια μετά, όπου κι αν κοιτάξει γύρω της, όλα έχουν ραγίσει. Απρόθυμη να συμφιλιωθεί με τη χαμένη της αξιοπρέπεια, την έλλειψη φροντίδας και την νικημένη της αγάπη για τη ζωή, η Μαρία επιτίθεται. Επιτίθεται στον εαυτό της, στο παρελθόν της και τους αγαπημένους της, στη χώρα της και στην αντίληψη των άλλων για το φύλο της, σε έναν άγριο αγώνα για την αλήθεια μέσα της και γύρω της».
ΠΑΝΤΙΝΓΚΤΟΝ
(2014 ΕΓΧ 95’)
Οικογενειακή
Σκην.: Πολ Κινγκ Μουσ.: Νικ Ουράτα Ηθ.: Νικόλ Κίντμαν, Χιού Μπονβίλ, Σάλι Χόκινς, Τζιμ Μπρόουντμπεντ
Ο κρύος χειμώνας… απαιτεί… ζεστή καρδιά…
Ένας νεαρός Περουβιανός αρκούδος, με πάθος για οτιδήποτε Αγγλικό, ταξιδεύει από τις αχανείς ζούγκλες της χώρας του μέχρι το Λονδίνο, με σκοπό να βρει ένα φιλόξενο σπίτι. Αν και αρχικά διαπιστώνει, με τον πιο σκληρό τρόπο, ότι η ζωή στην πόλη δεν είναι όπως τη φανταζόταν, δεν αργεί να πέσει πάνω στην ευγενική οικογένεια των Μπράουν. Η μητέρα και τα παιδιά της οικογένειας, αφού διαβάσουν την ταμπέλα που έχει κρεμασμένη στο λαιμό του: “Παρακαλώ φροντίστε αυτόν τον αρκούδο”, αποφασίζουν να τον πάρουν μαζί τους, προσφέροντάς του μια προσωρινή διαμονή στο ζεστό και φιλόξενο σπίτι τους. Κι ενώ όλα δείχνουν ήρεμα κι ωραία στη συνύπαρξη του σκανδαλιάρη Πάντινγκτον με τη νέα του οικογένεια, τα πράγματα αλλάζουν, όταν το σπάνιο αρκουδάκι τραβάει την προσοχή μιας σατανικής ταριχεύτριας ζώων…
ΚΟΙΝΟΣ ΠΑΡΟΝΟΜΑΣΤΗΣ
(2014 ΕΓΧ 77’)
Κωμωδία
Σκην.: Σωτήρης Τσαφούλιας.
Μουσ.: Αντώνης Μπιζέλος. Ηθ.: Αντώνης Αντωνίου, Βλαδίμηρος Κυριακίδης, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Ρένος Χαραλαμπίδης, Μαρκέλλα Γιαννάτου.
Κανένας μας… δεν ξέρει… κανέναν τους…
Τέσσερις άγνωστοι μεταξύ τους άνδρες, συναντιούνται σε ένα καφενείο και μεταξύ τους, ξεκινάει μία ζωηρή συζήτηση, με κοινωνικό φόντο, τις διαφορές ή ομοιότητες των δυο φύλων. Για τον κύριο Πλάτωνα, η γυναίκα εκπροσωπεί κάτι ιερό, το οποίο ενσαρκώνεται στο πρόσωπο της κόρης του. Για το Δημήτρη, η γυναίκα είναι το εισιτήριο για μια ήσυχη και όμορφη ζωή, που του εξασφαλίζει η αρραβωνιαστικιά του. Για τον Αλέξανδρο, το δεύτερο φύλο προσεγγίζεται κυρίως πλατωνικά και έτσι, δηλώνει ερωτευμένος με μια κοπέλα που δεν έχει γνωρίσει ακόμα από κοντά. Για τον Νίκο, όλες ανεξαιρέτως οι γυναίκες είναι δόλιες, όπως για παράδειγμα η κοπέλα με την οποία σχετίζεται και που ανακάλυψε ότι παντρεύεται. Είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, που φαινομενικά δεν μοιράζονται τίποτα κοινό. Εκτός από τον παρονομαστή, που τους έχει διαφύγει, παρόλο, που τους απασχολεί όσο τίποτα…
Τέσσερις αρχετυπικοί χαρακτήρες, που αποκαλύπτονται σταδιακά μέσα από τους συμπυκνωμένους διαλόγους της ταινίας, υφαίνουν μια ανθρωποκεντρική ιστορία παρεξηγήσεων και απολογισμών.
Ο κυρ-Πλάτωνας, είναι ένας άνθρωπος εξοικειωμένος με τη ζωή και τον χρόνο. Σχεδόν τρεις δεκαετίες χήρος, έχει αφιερώσει τη ζωή του στο να είναι ταυτόχρονα πατέρας και μητέρα, για τη μονάκριβη κόρη του. Εχει πάντα μια καλή κουβέντα και ένα λόγο αγάπης για το συνάνθρωπό του…
Ο Νίκος, πιστεύει πως εξουσία στη ζωή είναι ο πλούτος και πως οι σχέσεις στηρίζονται στα χρήματα, το σεξ και την παρόρμηση της στιγμής. Νευρικός, ισχυρογνώμων και συχνά αγενής, η απόλαυση είναι για αυτόν η κινητήριος δύναμη.
Αρπάζει τις ευκαιρίες που του παρουσιάζονται, χωρίς να τον ενδιαφέρουν οι συνέπειες…
Ο Δημήτρης, είναι ρεαλιστής και “τετράγωνος”. Πιστεύει πως ο καλύτερος τρόπος, για να είναι κανείς ευτυχισμένος, είναι να βάζει τον πήχη εκεί που τον φτάνει. Θεωρεί την αρραβωνιαστικιά του το εισιτήριο του για την ευτυχία: μια ήσυχη ζωούλα, χωρίς πολλές φανφάρες και χώρο για πάθη. Η γυναίκα για το Δημήτρη είναι το αποκούμπι του…
Ο Αλέξανδρος, είναι ο νεότερος και πιο ρομαντικός της παρέας. Διαθέτει τη μικρότερη εμπειρία στη ζωή, στον έρωτα και στις ανθρώπινες σχέσεις. Ο Αλέξανδρος πλησιάζει τον έρωτα, περισσότερο πλατωνικά και μέσω διαδικτύου. Πιστεύει, πως μόνο η ψυχική χημεία επαρκεί για μια σχέση ζωής. Προσπαθεί ανεπιτυχώς να κρύψει την ανασφάλεια και τη μοναξιά του…
Τελικά, είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε κάποιον, για αυτό που πραγματικά είναι και όχι για αυτό που εμείς θα θέλαμε να είναι; Ο καθένας από εμάς κρίνει αρνητικά τα αλλότρια και φοράει τα δικά του προσωπεία; Αυτά και άλλα προσπαθούν να καταλάβουν μέσα από την κουβέντα τους ο κυρ Πλάτωνας, ο Δημήτρης, ο Αλέξανδρος και ο Νίκος. Σε ένα καφενείο, πίνοντας τον καφέ τους. Τον καφέ, που είναι σαν τη ζωή. Πότε γλυκιά, πότε πικρή, μα ποτέ άγευστη…
