ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΡΟ
(2014 ΕΓΧ 123’)
Μουσική
Βραβεία: Χρυσή Σφαίρα Β’ Ανδρικού Ρόλου (Τζ. Κ. Σίμονς), Μεγάλο Βραβείο Επιτροπής για Ταινία Μυθοπλασίας, Βραβείο Κοινού Sundance 2014
Υποψηφιότητες Όσκαρ: Καλύτερης Ταινίας, Β’ Ανδρικού Ρόλου, Διασκευασμένου Σεναρίου, Μοντάζ και Μιξάζ
Σκην.: Νταμιέν Σαζέλ Μουσ.: Τζάστιν Χάρβιτς Ηθ.: Μάιλς Τέλερ, Τζ. Κ. Σίμονς, Μελίσα Μπενουά, Πολ Ράιζερ, Όστιν Στόουελ, Τζέισον Μπλερ, Έιπριλ Γκρέις
Η αγωνία… του μουσικού… πριν το “χτύπημα”…
Ο Άντριου Νιούμαν, νεαρός και εξαιρετικά φιλόδοξος ντράμερ της τζαζ, έχει βάλει στόχο της ζωής του, να τοποθετήσει το όνομά του, ανάμεσα στους καλύτερους, στους πρωτοκλασάτους μουσικούς της Ανατολικής Ακτής. Με το βάρος της αποτυχημένης συγγραφικής καριέρας του πατέρα του και με στόχο την αποκατάσταση της ‘οικογενειακής βλάβης΄, ο Άντριου ζει την κάθε του μέρα, προσηλωμένος στη σκέψη της τελειότητας της μουσικής. Ο Τέρενς Φλέτσερ, εξίσου γνωστός για το ταλέντο του στη μουσική, αλλά και τις σκληρές και απάνθρωπες τάσεις του στην εκπαίδευση, ηγείται ενός τζαζ γκρουπ στη Σχολή Μουσικής, που παρακολουθεί ο Άντριου.
Ο δεύτερος, ανακαλύπτει τον πρώτο και με παράδοξο τρόπο, τον καλεί να συμμετέχει στη μπάντα του. Καθώς το σημείο ρήξης δεν αργεί να έρθει ανάμεσα σε δάσκαλο και μαθητή, το πάθος του Άντριου για την τελειότητα, μεταπλάσσεται σε εμμονή, ενώ ο αδίστακτος Φλέτσερ, συνεχίζει να “παίζει” με τα μουσικά, αλλά και τα ψυχικά όρια του νεαρού…
Μια από τις καλύτερες ταινίες της περιόδου που διανύουμε, το μουσικό αυτό δράμα του Σαζέλ, αποκαθιστά πλήρως την κινηματογραφική αναπαράσταση των ισχυρών χαρακτήρων και των δεικτών τους, στην πορεία της κατάκτησης του τελικού στόχου.
Ταινία υψηλών προδιαγραφών, χαρακτηρίζεται για τον έντονο ρυθμό και τις ψυχικές ανατροπές των ηρώων της, που ομολογουμένως αναπτύσσονται με αφετηρία τα όριά τους. Αποκαλυπτικό και σφικτό μοντάζ, από τα πρώτα κιόλας λεπτά της αφήγησης, κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον και την ένταση και χαρίζει μια κινηματογραφική δύναμη, αρκετή για να παρασύρει ακόμα και τους πλέον επιφυλακτικούς θεατές. Τα αιχμηρά και ψυχαναγκαστικά λόγια του Φλέτσερ, κοφτερές, κυνικές λεπίδες στον κόσμο του Άντριου, σηματοδοτούν εξορισμού τη δυσκολία της επιτυχίας και του ανταγωνισμού στο δύσκολο χώρο της μουσικής έκφρασης, αλλά και την ανάπλαση της προσωπικότητας ενός νέου φιλόδοξου μουσικού. Τελικά, η διαχρονική κινηματογραφική θεματική της σχέσης και κυρίως της πνευματικής διασύνδεσης μαθητή – δάσκαλου, στην ταινία του Σαζέλ, ανατρέπεται εκρηκτικά, καθώς μέσα από κολασμένες και αλλεπάλληλες ανατρεπτικές διαδρομές, ο όρος “αλληλοσεβασμός”, χάνει την εννιολογική του ταυτότητα και από τις δυο πλευρές. Αριστουργηματική η ερμηνεία, του σχετικά άγνωστου Τζ. Κ. Σίμονς, αλλά και του νεαρού Μάιλς Τέλερ, ως η ίδια η εμμονή του, σε αντιδιαστολή. Όσο για τη μουσική; Αρνούμαι να γράψω γιατί δεν έχω τις λέξεις. Παρακολουθείστε τη δράση της, συνδέστε την με την ταινία, ακούστε την, διαδώστε την.
Δείτε την ταινία, γιατί αν τη χάσετε, μπορεί και να έχετε τύψεις…
Η ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΑΡΕΤΗ ΤΗΣ ΑΦΕΛΕΙΑΣ
(2014 ΕΓΧ 119’)
Κωμωδία,
Βραβεία: Χρυσή Σφαίρα Α’ Ανδρικού Ρόλου (Μ. Κίτον), Σεναρίου
Υποψηφιότητες Όσκαρ: Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Α’ Ανδρικού, Α’ Γυναικείου, Β’ Ανδρικού, Διασκευασμένου Σεναρίου, Φωτογραφίας, Ήχου, Μιξάζ
Σκην.: Αλεχάντρο Γκονζάλεθ Ιναρίτου Μουσ.: Αντόνιο Σάντσεζ Ηθ.: Μάιkλ Κίτον, Έμα Στόουν, Έντουαρντ Νόρτον, Ναόμι Γουότς, Ζακ Γαλιφιανάκις
Από το τέλμα… στον αφρό… κι από την αφάνεια… στην κορυφή.
Η ιστορία ενός ηθοποιού, η καριέρα του οποίου έχει πάρει την κατιούσα και που προσπαθεί να επαναφέρει. Είναι ο Ρίγκαν Τόμσον και το νέο του σχέδιο, για μια φιλόδοξη υπερπαραγωγή στο Μπρόντγουεϊ, με την οποία ελπίζει να επανακτήσει τη χαμένη του λάμψη. Ο Τόμσον, πιστεύει στο εγχείρημά του, στις καλλιτεχνικές του δυνατότητες και περιμένει με αγωνία την ημέρα της πρεμιέρας. Η τύχη, όμως, δεν στέκεται στο πλάι του, αφού λίγο πριν τη μεγάλη μέρα, τραυματίζεται ο πρωταγωνιστής του και ο Τόμσον μένει εκτεθειμένος. Απογοητευμένος από το γεγονός, ψάχνει τον αντικαταστάτη και με την προτροπή της πρωταγωνίστριάς του, Λέσλι, αλλά και του φίλου του, Τζακ, ο Τόμσον προσλαμβάνει το Μάικ Σίνερ, μια φίρμα που υπόσχεται σίγουρη εισπρακτική επιτυχία. Μόνο που ο Μάικ, είναι παντελώς ανεξέλεγκτος και απρόβλεπτος. Σα να μη φτάνουν, όμως όλα αυτά, έχει να αντιμετωπίσει και μια σειρά προσωπικών προβλημάτων που προέρχονται από: τη Λόρα, συμπρωταγωνίστρια και σύντροφό του, την κόρη και βοηθό του, Σαμ, πρόσφατα απεξαρτημένη από τα ναρκωτικά και τη Σίλβια, πρώην σύζυγό του που κάνει προσπάθειες επανασύνδεσης με το Ρίγκαν…
Ποιος είναι τελικά αυτός ο άνδρας, που βρίσκεται αντιμέτωπος με τόσα συσσωρευμένα προβλήματα; Ο Ιναρίτου, μέσα από αυτή τη μαύρη κωμωδία, παραθέτει την απάντηση. Πρόκειται για έναν κοινό θνητό, έναν Δον Κιχώτη, που πασχίζει να τα καταφέρει σε μια ποταπή πραγματικότητα, αλλά συνεχώς μπερδεύεται, χάνει τον προσανατολισμό του και ισοπεδώνει τις αγνές του προσδοκίες. Καθρέφτης, δηλαδή, της ιστορίας όλων μας.
Oπως και στις προηγούμενες ταινίες του («Χαμένες Αγάπες», «21 Γραμμάρια», «Biutiful» και «Βαβέλ»), ο Ιναρίτου σκηνοθετεί ακόμη μια, με επίκεντρο την ανθρώπινη ύπαρξη. Ο ήρωάς του, είναι ένας άνθρωπος στο μεταίχμιο, ένας άνθρωπος που έρχεται αντιμέτωπος με το παρόν και το μέλλον, που ωστόσο, για να προχωρήσει, πρέπει να αντιμετωπίσει τον εφιάλτη του παρελθόντος του. Eνας άνθρωπος, που κινείται μεταξύ του ρεαλισμού και της ψευδαίσθησης. Eνας “ελαττωματικός” χαρακτήρας, πλημμυρισμένος από ανασφάλεια, αμφιβολίες και αντιφάσεις, με όχι και τόσο σπουδαίες ή μάλλον, ατυχείς επιλογές. Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο Ρίγκαν αδυνατεί να καταλάβει τη διαφορά μεταξύ αγάπης και θαυμασμού και μέχρι να το κατανοήσει πλήρως, το δικό του σύνδρομο, επηρεάζει τους πάντες γύρω του. Η διερεύνηση της διαμάχης με το “Εγώ”, η ιδέα ότι όσο επιτυχημένο και αν θεωρείς τον εαυτό σου σε δόξα ή χρήμα, πάντα αυτή αποτελεί μια συστημική ψευδαίσθηση, αποδίδεται με θαυμάσιο τρόπο από τον Μ. Κίτον. Ο αθεράπευτα “ελαττωματικός” Ρίγκαν Τόμσον, αποτελεί το ‘ρεσέτ’ στην καριέρα του Κίτον, που έπειτα από τις συνεχείς αποτυχίες και την επαγγελματική του ταύτιση ως «Batman», μεταμορφώνεται σε «Birdman», κάτω από τις πειθαρχημένες οδηγίες και την τεράστια πείρα του Ιναρίτου.
Δείτε την…
AGORA: ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ
(2014 ΕΓΧ 90’)
Ντοκιμαντέρ
Σκην.: Γιώργος Αυγερόπουλος Μουσ.: Γιάννης Παξεβάνης
Οταν οι λέξεις… χάνουν την έννοια…
Η Αγορά, ήταν μια κεντρική περιοχή στην Αρχαία Ελλάδα των πόλεων-κρατών. Ήταν ένας τόπος συγκέντρωσης, μια συνάθροιση ενεργών πολιτών, καθώς και το κέντρο της πόλης για την πολιτική, οικονομική, αθλητική, καλλιτεχνική και πνευματική ζωή. Ήταν η καρδιά της Δημοκρατίας. Στη σύγχρονη Ελλάδα, η λέξη Αγορά, έχει χάσει την αρχική της έννοια και έχει έρθει για να υποδηλώσει μόνο τον τόπο και την πράξη των εμπορικών συναλλαγών. Είναι μια κυρίαρχη λέξη, στην πραγματικότητα που βιώνουν σήμερα οι Έλληνες, καθώς η χώρα περνά μια οικονομική δίνη, που καταβροχθίζει ανθρώπινες ζωές στην πορεία της…
ΜΙΑ ΓΑΛΛΙΔΑ ΣΤΟ ΜΑΝΧΑΤΑΝ
(2013 ΕΓΧ 117’)
Κομεντί
Σκην.: Σεντρίκ Κλαπίς Μουσ.: Κριστόφ Μινκ Ηθ.: Κέλι Ράιλι, Οντρέι Τοτού, Σαντρίν Χολτ, Σεσίλ Ντε Φρανς, Ρομέν Ντουρί
Ολα… μπερδεύονται… γλυκά…
Ο Ξαβιέ, επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη παρέα με τη Γουέντι, την Ίζαμπελ και τη, Μαρτίν, 15 χρόνια μετά το «Euroflirt» και 10 χρόνια μετά το «Ρώσικες Κούκλες». Ο Ξαβιέ, 40άρης πλέον, δυστυχώς για αυτόν δεν έχει ακόμα κατασταλάξει στη ζωή του, πόσο μάλλον τώρα πια, που είναι περισσότερο περίπλοκη από ποτέ. Πατέρας δυο παιδιών και η άσβηστη δίψα του για ταξίδια, τον οδηγεί στη Νέα Υόρκη. Εκεί, κάπου ανάμεσα στο χάος της Τσάιναταουν, ο Ξαβιέ, επιχειρεί να βάλει τάξη στη ζωή του. Χωρισμοί, θετοί γονείς, γκέι γονείς, μετανάστευση, παγκοσμιοποίηση, όλα μπερδεύονται γλυκά. Και ενώ η καθημερινότητά του, μοιάζει με κινέζικο παζλ, παρά το γεγονός ότι στερείται συνοχής, η τύχη του προσφέρει μια σπάνια ευκαιρία, που αφορά στο συγγραφικό του ταλέντο…
ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΤΗΣ ΤΖΟΥΠΙΤΕΡ
(2015 ΕΓΧ 127’)
Επιστημονική φαντασία
Σκην.: Άντι & Λάνα Γουατσόφσκι Μουσ.: Μάικλ Τζιαντσίνο Ηθ.: Μίλα Κούνις, Τσάνινγκ Τέιτουμ, Σον Μπιν, Έντι Ρεντμέιν, Ντάγκλας Μπουθ, Τέρι Γκίλιαμ, Τζέιμς Νταρσί
Το σύμπαν… είναι αχανές… και χωρά τους πάντες.
Από την ημέρα που γεννήθηκε η Τζούπιτερ Τζόουνς, τα αστέρια έδειχναν ότι προορίζεται για μεγάλα πράγματα. Ενήλικη πλέον, η Τζούπιτερ, μπορεί να ονειρεύεται τα αστέρια, ωστόσο ξυπνά στην πεζή πραγματικότητα μιας καθαρίστριας σπιτιών, με ένα σερί άτυχων περιστατικών στο βιογραφικό της. Μόνον όταν ο Κέιν, ένας γενετικά τροποποιημένος πρώην στρατιωτικός κυνηγός, φτάνει στη Γη για να την εντοπίσει, η Τζούπιτερ αρχίζει να αντιλαμβάνεται τι της επιφυλάσσει η μοίρα. Η γενετική της υπογραφή, την έχει χαρακτηρίσει ως την κληρονόμο μιας σπουδαίας κληρονομιάς, που μπορεί να αλλάξει την ισορροπία του σύμπαντος…
