MAD MAX: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ (2015 ΕΓΧ 92’)
Περιπέτεια φαντασίας, συνέχεια της επιτυχίας της σειράς ταινιών του ίδιου σκηνοθέτη
Σκην.: Τζορτζ Μίλερ Μουσ.: Junkie XL Ηθ.: Τομ Χάρντι, Σαρλίζ Θέρον, Νίκολας Χουλτ, Χιου Κέις-Μπερν, Τζος Χέλμαν, Νέιθαν Τζόουνς, Ζόι Κράβιτς
Η ανθρώπινη ζωή… ποτέ δεν είχε αξία… γιατί να έχει τώρα;
Στοιχειωμένος από το ταραχώδες παρελθόν του ο ‘Mad Max’, πιστεύει πως ο καλύτερος τρόπος επιβίωσης είναι η ατομική περιπλάνηση. Παρόλα αυτά, ο ήρωας ακολουθεί μια ομάδα που προσπαθεί να δραπετεύσει στην Άγονη Γη, πάνω σε ένα Πολεμικό Καραβάνι, που το οδηγεί η αρχηγός τους, Φιουριόσα. Δραπετεύουν από ένα Οχυρό, που το διοικεί ο τύραννος Ίμορταν Τζόε, από τον οποίο και έκλεψαν κάτι αναντικατάστατο. Εξοργισμένος, o πολέμαρχος, συγκεντρώνει όλη τη συμμορία του και κυνηγάει τους αντάρτες σε έναν ανελέητο πόλεμο του δρόμου…
30 χρόνια σχεδόν έχουν περάσει από τη γνωριμία μας με τον κινηματογραφικό θρύλο, «Mad Max» και ο ιδιοφυής Τζορτζ Μίλερ αφηγείται το νέο κεφάλαιο της μετά-αποκαλυπτικής ιστορίας, που έχει εμπνεύσει κινηματογραφιστές και καλλιτέχνες σε όλο τον πλανήτη. Η νέα αυτή εκδοχή (όπως εξάλλου ορίζουν οι ανάγκες του βιομηχανικού κινηματογράφου), μας μεταφέρει σε έναν μετα-μοντέρνο κόσμο, όπου συμμορίες μάχονται για τον έλεγχο των περιορισμένων υδάτινων πόρων και των καυσίμων. Ο Μαξ Ροκατάνσκι, έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με την Αυτοκράτειρα Φιουριόσα, που δραπετεύει με την συμμορία της, με προορισμό την Άγονη Γη. Η ταινία, ταυτόχρονα, σηματοδοτεί και την πολυαναμενόμενη επιστροφή του σκηνοθέτη σε ταινίες δράσης και επιστημονικής φαντασίας. Ο Αυστραλός, με ελληνικές ρίζες, κινηματογραφιστής σκηνοθέτησε την πρώτη ταινία του φραντσάιζ, με τίτλο «Mad Max» το 1979, όπως και τα δυο σίκουελ, «Mad Max 2: The Road Warrior» (1981) και «Mad Max: Beyond Thunderdome» (1985). Τότε βέβαια πρωταγωνιστής ήταν ο Μελ Γκίμπσον, η καριέρα του οποίου εκτινάχθηκε απότομα, αμέσως μετά τη διανομή της σειράς των ταινιών αυτών.
45 χρόνια μετά την καταστροφή του κόσμου, χωρίς νόμους, χωρίς ηλεκτρισμό, χωρίς νερό και κυρίως χωρίς οίκτο… στο σκηνικό χώρο της ταινίας, ο πολιτισμός αποτελεί μια μακρινή ανάμνηση για λίγους. Οι ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου έχουν καταρρεύσει, οι παράκτιες πόλεις έχουν σβηστεί από τον χάρτη και με τον πόλεμο για τους υδάτινους πόρους και τα καύσιμα να μαίνεται, ο αέρας είναι μολυσμένος και η τροφή αποτελεί ένα σπάνιο αγαθό. Όσοι άνθρωποι έχουν απομείνει περιπλανιούνται στην Άγονη Γη, προσπαθώντας να επιβιώσουν γύρω από το Οχυρό, ένα φρούριο που αποτελείται από ένα δίκτυο υπόγειων σπηλαίων, όπου υπάρχει η μοναδική αντλία νερού σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων. Ελέγχοντας πλήρως τους χρειώδεις πόρους, το Οχυρό και οι σύμμαχοί του, η Βενζινούπολη και η Φάρμα των Πυρομαχικών, είναι οι άρχοντες της Άγονης Γης.
Για τις ανάγκες της ταινίας, δημιουργήθηκαν και συν αρμολογήθηκαν -με το χέρι- περίπου 150 αυτοκίνητα, φορτηγά και μοτοσικλέτες. Ο παλαιικός στόλος οχημάτων, κατασκευάστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε από τη μία να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της πλοκής και από την άλλη να αντέξει στην πολύμηνη δύσκολη οδήγηση στην ανοιχτή έρημο της Ναμίμπια. Ασφαλώς όμως, η αισθητική της ταινίας αντανακλάται, κυρίως στο Ιντερσέπτορ, το χαρακτηριστικό μαύρο XB Ford Falcon Coupe του 1974 του Μαξ Ροκατάνσκι.
Έτσι κι αλλιώς θα τη δούμε, γιατί οι μνήμες, παρά το 1/3 του αιώνα που πέρασε, είναι ακόμα νωπές…
ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΤΟΥ ΣΙΛΣ ΜΑΡΙΑ (2014 ΕΓΧ 123’)
Δραματική
Σκην.: Ολιβιέ Ασαγιάς Ηθ.: Ζιλιέτ Μπινός, Κρίστεν Στιούαρτ, Κλόε Γκρέις Μόριτς, Λαρς Άιντινγκερ
Το θέατρο… είναι η ίδια… η ζωή…
Η διάσημη ηθοποιός Μαρία Έντερς, στο αποκορύφωμα της διεθνούς της καριέρας, δέχεται μια πρόταση για να παίξει σε μία φιλόδοξη, αναβίωση του θεατρικού έργου, που την έκανε διάσημη πριν από είκοσι χρόνια. Τότε, ερμήνευε το ρόλο της Σίγκριντ, μιας ελκυστικής νέας κοπέλας που σαγηνεύει και τελικά οδηγεί στην αυτοκτονία την αφεντικίνα της, Ελένα. Τώρα, της ζητείται να αναλάβει τον άλλο ρόλο, εκείνον της μεγαλύτερης σε ηλικία Ελένα. Μαζί με την προσωπική της βοηθό, η Μαρία αναχωρεί για το Σιλς Μαρία, μια απομονωμένη περιοχή στις Άλπεις, ώστε να ξεκινήσει πρόβες. Το ρόλο της Σίγκριντ, πρόκειται να υποδυθεί μια νεαρή στάρλετ του Χόλιγουντ, με έφεση στα σκάνδαλα και η Μαρία βρίσκει τον εαυτό της στην άλλη πλευρά του καθρέφτη, πρόσωπο με πρόσωπο με μια διφορούμενα γοητευτική γυναίκα, που αποτελεί, στην ουσία, μια ανησυχητική αντανάκλαση του ίδιου της του εαυτού…
Σταθερός θαμώνας του Φεστιβάλ των Καννών, ο Γάλλος σκηνοθέτης βρέθηκε το 2014 υποψήφιος για τέταρτη φορά για τον Χρυσό Φοίνικα, με την πιο ώριμη και σύνθετη δουλειά της καριέρας του. Ένας αεικίνητος δημιουργός, γνωστός για την ικανότητά του να ελίσσεται με άνεση ανάμεσα σε διαφορετικά κινηματογραφικά είδη, επιλέγει συνειδητά τα «Σύννεφα του Σιλς Μαρία», για να αφηγηθεί μια φαινομενικά απλή ιστορία για το πέρασμα του χρόνου και τα σημάδια που αφήνει πίσω του. Μόνο που μέσα από τη ραδιούργα σκηνοθεσία και το υπαινικτικό σενάριο του Ασαγιάς, η ταινία μετατρέπεται σε κάτι περισσότερο περίπλοκο, μυστηριώδες και ιδιοφυές. Το τίμημα της διασημότητας, το βάρος του χρόνου και των προσωπικών εμπειριών, τη σχέση με το παρελθόν, τη ματαιοδοξία του κόσμου του θεάματος και την αιώνια «σύγκρουση» ανάμεσα στο μαζικό ποπ θέαμα και την υψηλή τέχνη, είναι μερικά μόνο από τα θέματα που βρίσκουν αβίαστα θέση σε το λεπτοδουλεμένο αυτό φιλμ. Ταυτόχρονα, με μια σπάνια κατανόηση της γυναικείας φύσης, ο Ασαγιάς ξετυλίγει με συναρπαστικό τρόπο τις ιδιόμορφες δυναμικές, ανάμεσα σε τρεις ολότελα διαφορετικές γυναίκες. Τρεις χαρακτήρες οι οποίοι, μοιάζουν να αποτελούν τις ετερόκλητες όψεις του ίδιου νομίσματος, καθώς ανταλλάσσουν και μοιράζονται διαρκώς ζωές, ρόλους και θέσεις, σε ένα αδιάκοπο παιχνίδι ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη μυθοπλασία.
Με φόντο το απόκοσμο τοπίο της ομότιτλης περιοχής των Άλπεων, που κόβει την ανάσα, αλλά και τους δυσοίωνους σχηματισμούς νεφών που αποτελούν σήμα κατατεθέν της, η ταινία αποτελεί επίσης παράδειγμα εμπνευσμένου και τολμηρού κάστινγκ, αντιπαραθέτοντας την πάντοτε επιβλητική παρουσία της σπουδαίας Ζ. Μπινός με τις νεαρές Κ. Στιούαρτ και Κ. Γκ. Μόριτς, οι οποίες παραδίδουν, τις καλύτερες και πιο απρόσμενες ερμηνείες, της έως τώρα καριέρας τους.
Ο ΘΥΡΩΡΟΣ (2011 ΕΓΧ 102’)
Θρίλερ
Σκην.: Χαούμε Μπαλαγκουέρο Μουσ.: Λούκας Βίνταλ Ηθ.: Λουίς Τοσάρ, Μάρτα Ετούρα, Αλμπέρτο Σαν Χουάν
Πόσο ασφαλής… μπορείς να νιώθεις… μέσα στο ίδιο σου το σπίτι…
Ο Σέζαρ, θυρωρός σε ένα συγκρότημα πολυκατοικιών στη Βαρκελώνη, ενώ περνάει καθημερινά απαρατήρητος, στην ουσία, γνωρίζει τα πάντα για όλους τους ένοικους. Ο Σέζαρ τα έχει με τον κόσμο και ιδιαίτερα με τους ενοίκους, που υποτίθεται πως βοηθάει. Τρέφεται από τον πόνο των άλλων, απολαμβάνει να σπέρνει τη δυστυχία και να τη βλέπει να μεγαλώνει. Το πρόσωπο που τον εμπιστεύεται περισσότερο, είναι η Κλάρα, μια όμορφη νεαρή κοπέλα, που βλέπει πάντα τη θετική πλευρά της ζωής, κάτι που εξοργίζει τον Σέζαρ, ο οποίος κάνει τα πάντα για να σβήσει αυτό το χαμόγελο από τα χείλη της. Ο Σέζαρ βρίσκει το τέλειο θύμα για να φτάσει στα άκρα…
Ο σκηνοθέτης των «[REC]» και «[REC2]» -βίαια φιλμ, τόσο στη μορφή τους, όσο και στην αφήγησή τους- αυτή τη φορά κατασκευάζει ένα παραδοσιακό, ψυχολογικό θρίλερ σε ατμόσφαιρα Χίτσκοκ και εξερευνά τους μηχανισμούς της αγωνίας, σε ένα σκηνικό συναισθηματικής ασφυξίας. Με φόντο, ένα παρόμοιο σκηνικό, ο Μπαλαγκουέρο, εξασκείται στον καμβά μιας εφιαλτικής μελέτης για το απόλυτο κακό, αυτό που καραδοκεί έξω από την ίδια μας την πόρτα. Η ταινία εκπροσωπεί μια επιστροφή σε μια πιο συμβατική αφηγηματική δομή, ικανή ωστόσο να εμπλέξει το θεατή στα νήματα της ιστορίας, στο γρήγορο, αλλά και ανατριχιαστικό παιχνίδι του Σέζαρ με το θύμα του, Κλάρα.
Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΜΕΣΑ ΤΗΣ (2012 ΕΓΧ 83’)
Τρόμου
Σκην.: Γουίλιαμ Μπρεντ Μπελ Μουσ.: Μπρεντ Ντέταρ Ηθ.: Φερνάντα Αντράντε, Σάιμον Κουότερμαν, Ίβαν Χέλμουτ, Ίονουτ Γκράμα, Σούζαν Κρόουλι
Καμία ψυχή… δεν είναι ασφαλής…
1989… η αστυνομία λαμβάνει ένα τηλεφώνημα από τη Μαρία Ρόσι, η οποία ομολογεί πως έχει δολοφονήσει άγρια τρία άτομα.
2009… η κόρη της Μαρίας, Ιζαμπέλα, προσπαθώντας να καταλάβει τι ακριβώς είχε συμβεί εκείνο το βράδυ, επισκέπτεται το Ψυχιατρικό Ίδρυμα της Ιταλίας, για τους Ψυχοπαθείς Εγκληματίες, όπου νοσηλεύεται η μητέρα της, όλα αυτά τα χρόνια, προκειμένου να ανακαλύψει αν είναι ψυχασθενής ή δαιμονισμένη. Για τον λόγο αυτόν, προσλαμβάνει δύο νεαρούς εξορκιστές που χρησιμοποιούν «ανορθόδοξες» μεθόδους εξορκισμού, συνδυάζοντας επιστήμη με θρησκεία, οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με το απόλυτο κακό. Το κακό μετουσιωμένο στη μορφή τεσσάρων δαιμόνων, που έχουν υπό την απόλυτη κυριαρχία τους τη Μαρία…
