Ο ΣΕΦ ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΕ ΜΕ ΤΗ ΦΩΤΙΑ
(2014 ΕΓΧ 100’)
Κωμωδία
Σκην.: Τζον Ουέλς Μουσ.: Ρομπ Σίμονσεν Ηθ: Μπράντλεϊ Κούπερ, Σιένα Μίλερ, Ούμα Θέρμαν, Έμμα Τόμσον
Έχει και η μαγειρική… τα όσκαρ της…
Ο Άνταμ τα είχε όλα και τα έχασε, εξαιτίας της άμετρης φιλοδοξίας του. Το πρώην κακό παιδί των εστιατορίων του Παρισιού, που έχει τιμηθεί με δύο αστέρια “Michelin”, νοιαζόταν μόνο για τη συναρπαστική έξαψη της δημιουργίας εκρηκτικών γεύσεων και για τίποτε άλλο. Τώρα, που κινδυνεύει η προσωπικότητά του, για να αποκτήσει την δική του κουζίνα, όπως και το τρίτο αστέρι “Michelin” -του έχουν ήδη απονεμηθεί τα δυο προηγούμενα- ο Τζόουνς πρέπει να αφήσει πίσω τις κακές του συνήθειες και να εμπλουτίσει την ομάδα του με τους καλύτερους, όπως την όμορφη Έλεν…
Συνεχίζοντας την σχέση αγάπης, που έχει το σινεμά με τον κόσμο της μαγειρικής, η ταινία του Ουέλς, ρίχνει μια κλεφτή ματιά στο περιβόητο και κρυμμένο από το ευρύ κοινό, παρασκήνιο των διάσημων εστιατορίων. Εκεί, οι μεγαλύτεροι σεφ δημιουργούν τις γεύσεις του αύριο, με την ώθηση που τους δίνει η απόλυτη αφοσίωση στην τέχνη τους, αλλά και η φιλοδοξία να πρωτοπορήσουν. Στην σημερινή εποχή, στην οποία το φαγητό έχει αναδειχθεί σε ‘lifestyle’ -εμμονή που αποθεώνεται από τους λεγόμενους ‘foodies’- οι σεφ, χαρίζουν μοναδικές στιγμές οπτικής και γευστικής απόλαυσης, και ανταγωνίζονται σε διασημότητα τους ροκ σταρ. Και σε κάποιες περιπτώσεις, συμπεριφέρονται όντως ως ροκ σταρ (βλέπε τους δικούς μας). Αυτή είναι και η περίπτωση του Άνταμ Τζόουνς, ο οποίος έχει ανέβει στην κορυφή, με τον ίδιο ιλιγγιώδη ρυθμό που γκρεμίστηκε από αυτήν, εξαιτίας της δικής του υπέρμετρης φιλοδοξίας, του αλαζονικού εγωκεντρισμού και του εκτός ελέγχου τρόπου ζωής του. Για να την ανακτήσει, συνειδητοποιεί ότι πρέπει να ζητήσει τη βοήθεια των άλλων κάτι που παλαιότερα ο ναρκισσισμός του δεν του επέτρεπε.
45 ΧΡΟΝΙΑ
(2015 ΕΓΧ 95’)
Δράμα, βασισμένο στη μικρή ιστορία του Ντέιβιντ Κόνστανταϊν: «In Another Country».
Φεστιβάλ Βερολίνου: Αργυρή Άρκτος Γυναικείου Ρόλου (Σ. Ράμπλινγκ), Αργυρή Άρκτος Ανδρικού Ρόλου (Τ. Κόρτνεϊ)
Σκην.: Άντριου Χέιγκ Ηθ: Σαρλότ Ράμπλινγκ, Ντόλι Γουέλς, Τομ Κόρτνεϊ, Τζέραλντιν Τζέιμς
Τι κι αν… περάσουν τα χρόνια…
Η Κέιτ και ο Τζεφ, είναι παντρεμένοι 45 χρόνια και ενώ καθώς το πάρτι για την επέτειο τους, λαμβάνουν ένα γράμμα που τους αναστατώνει τη ζωή. Το γράμμα έρχεται από την Ελβετία και αναφέρει ότι βρέθηκε το πτώμα της Κάτια, της πρώτης αγάπης του Τζεφ, που είχε χαθεί το 1962, όταν επιχείρησαν μαζί, μια αναρρίχηση. Οι ετοιμασίες για την επέτειο συνεχίζονται, ωστόσο η απασχόληση του Τζεφ με τα νέα που έμαθε, ταράζει την Κέιτ. Ξεκινάει και πάλι το κάπνισμα, νοσταλγεί συνεχώς τις στιγμές που είχε μαζί της, ψάχνει παλιές φωτογραφίες τους, λέει στην Κέιτ ότι θα την είχε παντρευτεί αν δεν είχε χαθεί. Οσο πλησιάζει ο εορτασμός της αγάπης τους, βυθίζονται όλο και περισσότερο στο παρελθόν, αφήνοντας αμφιβολίες για το μέλλον τους…
Η μακροβιότητα μιας αγάπης αποτελεί, από μόνη της, ένα επίτευγμα. Το ζευγάρι στο επίκεντρο της ταινίας είναι ακόμη ενεργό, σε καλή υγεία και πνευματική κατάσταση. Όμως, είναι παντρεμένοι από πολλοί νέοι και είναι μαζί πολύ περισσότερο από ότι οποιοδήποτε νέο ζευγάρι, θα είναι ποτέ. Φαίνεται να είναι ακλόνητος ο δεσμός τους. Αλλά ο Χέιγκ συλλαμβάνει με τρομερή ακρίβεια πόσο ευάλωτος γίνεται όταν το παρελθόν έρχεται στην επιφάνεια και ξυπνάει η ζήλεια.
Μια νέα οπτική στις ανθρώπινες σχέσεις, την τρίτη ηλικία, τη συγχώρεση και τη ζήλια, από ένα σκηνοθέτη με μοναδική ματιά στο θέμα των σχέσεων.
Σ’ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ
(2015 ΕΓΧ 100’)
Τρόμου
Σκην.: Ντέιβιντ Ρόμπερτ Μίτσελ Μουσ.: Ριτς Βρίλαντ Ηθ: Μάικα Μονρόε, Κιρ Γκίλκραϊστ, Ολίβια Λουκάρντι
Ο τρόμος… μέσα από την ερωτική πράξη…
Ένα ημίγυμνο κορίτσι τρέχει ουρλιάζοντας έξω από το σπίτι της, προσπαθώντας να ξεφύγει από έναν θανάσιμο κίνδυνο, που μόνο εκείνη μπορεί να δει, ενώ οι δικοί της την κοιτούν έκπληκτοι. Ο πανικός την οδηγεί ως την παραλία, όπου αφήνει ένα αποχαιρετιστήριο μήνυμα, λίγο πριν το πτώμα της βρεθεί φριχτά παραμορφωμένο. Με αυτόν τον ανατριχιαστικό πρόλογο, η ταινία μας μεταφέρει στον αλλόκοτο κόσμο της, τον οποίο στοιχειώνει μια αγνώστου προέλευσης υπερφυσική απειλή, που μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή και ακολουθεί μέρα – νύχτα τον στόχο της, αθέατη σε όλους εκτός από το ίδιο το θύμα. Για τη 19χρονη Τζέι, έπειτα από μια αθώα ερωτική συνεύρεση, βρίσκεται να καταδιώκεται από τη φρικαλέα αυτή κατάρα. Εφιαλτικά οράματα, που μπορούν να πάρουν οποιαδήποτε ανθρώπινη μορφή, μετατρέποντας ακόμα και τις πιο οικείες φιγούρες σε πιθανούς δολοφόνους της, την ακολουθούν παντού. Καθώς ο χρόνος μετρά αντίστροφα, η Τζέι αναζητάει τη βοήθεια των φίλων της, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να ανατρέψει την τρομερή της μοίρα…
Σύγχρονη, νεανική ταινία, με δυνατό σασπένς και εμπνευσμένες επιρροές από κλασικές ταινίες τρόμου (Τζον Κάρπεντερ), Ένα δυσοίωνο, ηλεκτρονικό σάουντρακ, που συνδυάζει την ιδέα, με μια αποτελεσματική αλληγορία για την εφηβεία και τη σεξουαλικότητα. Δαιμονικά ευφυής ταινία, καταδικασμένη να μείνει κλασική και να αποτελέσει σημείο αναφοράς, για μελλοντικές ταινίες του είδους.
Ο ΣΝΟΥΠΙ ΚΑΙ Ο ΤΣΑΡΛΙ ΜΠΡΑΟΥΝ – ΠΙΝΑΤΣ: Η ΤΑΙΝΙΑ
(2015 ΕΓΧ 88’)
Κινούμενο
Σκην.: Στιβ Μαρτίνο Μουσ.: Κρίστοφ Μπεκ
Τα όνειρα… παραμένουν… ελεύθερα…
Ο Σνούπι, το πιο αξιαγάπητο μπιγκλ όλου του κόσμου και άριστος πιλότος, ξεκινάει μία απίθανη αποστολή, καθώς σκίζει τους αιθέρες, με σκοπό να αντιμετωπίσει τον αιώνιο αντίπαλό του, τον Κόκκινο Βαρόνο, ενώ ο κολλητός του, ο Τσάρλι Μπράουν, ξεκινάει τη δική του επική αναζήτηση…
Οι Τσάρλι Μπράουν, Σνούπι, Λούσι, Λάινους και η υπόλοιπη συμμορία, κάνουν το ντεμπούτο τους στη μεγάλη οθόνη, ‘προς χάρη’ της τρισδιάστατης τέχνης.
JAMES BOND: SPECTRE
(2015 ΕΓΧ 118’)
Περιπέτεια δράσης, 24η συνέχεια της παγκοσμίως επιτυχημένης σειράς ταινιών «James Bond»
Σκην.: Σαμ Μέντες Μουσ.: Τόμας Νιούμαν Ηθ: Ντάνιελ Κρεγκ, Λεά Σεντού, Νταβίντ Μπαουτίστα, Μόνικα Μπελούτσι, Ραλφ Φάινς, Κριστόφ Βαλτς. Ναόμι Χάρις
Όπως παλιά… αλλά ακόμη καλύτερα…
Ο Μαξ Ντέμπιχ, ο νέος αρχηγός του Κέντρου της Εθνικής Ασφάλειας, θέτει υπό αμφισβήτηση τις τακτικές του Μποντ, αλλά και της MI6 με επικεφαλής τον νέο M. Έτσι, ο Μποντ, στρατολογεί κρυφά τη Μάνεϊπένι και τον Q, προκειμένου να τον βοηθήσουν να βρει τη Μαντλίν Σουάν, την κόρη του παλιού του αντιπάλου, Μίστερ Χουάιτ, που μπορεί να εξιχνιάσει το δίκτυο της SPECTRE. Ως κόρη ενός δολοφόνου, η Μαντλίν, είναι η μόνη που μπορεί να καταλάβει τον Μποντ, με έναν τρόπο, που οι περισσότεροι αδυνατούν να συλλάβουν…
ΔΙΔΥΜΟΙ ΘΡΥΛΟΙ
(2015 ΕΓΧ 131’)
Βιογραφία, βασισμένη στη δραστηριότητα των μαφιόζων Ρέτζι και Ρόνι Κρέι
Σκην.: Μπράιαν Χέλγκελαντ Μουσ.: Κάρτερ Μπάργουελ Ηθ: Τομ Χάρντι, Πολ Άντερσον, Κρίστοφερ Έκλεστον, Τζόσουα Χιλ
Πολέμησε… ζήσε… αγάπησε… το τρίπτυχο του κάθε Θρύλου…
Η ιστορία των πιο διάσημων μαφιόζων της Βρετανίας, των Ρέτζι και Ρόνι Κρέι, που μεσουράνησαν στο Λονδίνο της δεκαετίας του ’60. Ο Ρόνι μόλις αποφυλακίζεται και τα δύο αδέρφια βρίσκονται αντιμέτωπα με τον Τσάρλι Ρίτσαρντσον και τη συμμορία του, για να εδραιώσουν την κυριαρχία τους. Ο κόσμος τους αντιμετωπίζει ως εξέχουσες προσωπικότητες, κινούνται στα σαλόνια των ανώτερων κοινωνικών τάξεων, ενώ η επιρροή τους φτάνει μέχρι τα ανώτερα κλιμάκια του Βρετανικού κατεστημένου.
Η αλήθεια…
Τη δεκαετία του ’60, το Λονδίνο ήταν το μέρος που έπρεπε να είσαι. Στην οδό Carnaby, γινόταν παρέλαση χρωμάτων και διασημοτήτων, οι Beatles άφηναν ιστορία στην οδό Abbey και η πρωτεύουσα ήταν πρωτοπόρος στη μόδα, τη μουσική, τον κινηματογράφο και τη φωτογραφία. Η εποχή είχε και τη σκοτεινή της πλευρά, με βασικούς εκπροσώπους τους αδερφούς Κρέι.
Γεννημένοι το 1933, ο Ρόνι και ο Ρέτζι, πανομοιότυποι δίδυμοι, μεγαλώνουν στους δρόμους του Λονδίνου για να εξελιχθούν σε αδίστακτους μαφιόζους. Με βιτρίνα την ιδιοκτησία νυχτερινών κέντρων, έχουν τρομερή κοινωνική και πολιτική επιρροή. Δεν είναι απλά μαφιόζοι, είναι διασημότητες.
Το 1966, ο Ρόνι δολοφονεί τον Τζορτζ Κόρνελ στο μπαρ, «The Blind Beggar». Την επόμενη χρονιά, ο Ρέτζι πέφτει σε βαθύ πένθος, καθώς η σύζυγός του, Φράνσις, αυτοκτονεί. Λίγους μήνες αργότερα, μπροστά σε δεκάδες μάρτυρες δολοφονεί με βίαιο τρόπο, τον συνεργάτη του, Τζακ ΜακΒίτι. Η γοητευτική ζωή τους τελειώνει το 1968 όταν έπειτα από αστυνομική έρευνα, με επικεφαλής τον Λέοναρντ Ριντ, συλλαμβάνονται και καταδικάζονται με ισόβια. Ο Ρόνι δεν αποφυλακίστηκε ποτέ, ενώ λίγο καιρό μετά τη φυλάκιση του, χαρακτηρίζεται ως ψυχικά ασθενής και περνάει το υπόλοιπο της ζωής του στο νοσοκομείο «Broadmoor», όπου το 1995 πεθαίνει από καρδιακή προσβολή. Ο Ρέτζι αποφυλακίστηκε το 2000 με καρκίνο σε τερματικό στάδιο και πεθαίνει δύο μήνες αργότερα.
