ΑΓΩΝΕΣ ΠΕΙΝΑΣ: ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ – ΜΕΡΟΣ 2
(2015 ΕΓΧ 137’)
Επιστημονικής φαντασίας franchise της γνωστής σειράς, βασισμένο στο μυθιστόρημα της Σούζαν Κόλινς, «Κοτσυφόκισσα»
Σκην.: Φράνσις Λόρενς Μουσ.: Τζέιμς Νιούτον Χάουαρντ Ηθ: Τζένιφερ Λόρενς, Τζος Χάτσερσον, Λίαμ Χέμσγουορθ
Η επανάσταση… είναι… υπεράνω όλων…
Η ιστορία συνεχίζει από το σημείο, που η Κάτνις έχει επιστρέψει στην Περιοχή 13, και ανήμπορη να προσεγγίσει τον Πίτα, παρακολουθεί ολόκληρη την Πάνεμ να βυθίζεται στον πόλεμο. Παρά το γεγονός, ότι δέχτηκε να γίνει το σύμβολο της Επανάστασης, η Κάτνις, βλέπει πλέον ότι δεν αρκεί αυτός ο ρόλος, για να γυρίσει το κλίμα απέναντι στην Κάπιτολ. Μαζί με τον Γκέιλ, τον απρόβλεπτο πια Πίτα, το Φίνικ και την «Ομάδα 451», κατευθύνονται στην άλλοτε λαμπερή Κάπιτολ, με μόνο στόχο να δολοφονήσουν τον Πρόεδρο Σνόου.
Το δεύτερο μέρος της Επανάστασης, φέρνει το “συνεργείο” των Αγώνων Πείνας, επιτέλους, στο επικό φινάλε τους… και όλους εμάς, παραδειγματισμένους πλέον από τη σειρά ταινιών να αναρωτιόμαστε… και τώρα, ας ασχοληθούμε λιγουλάκι πιο σοβαρά με τους δικούς μας Αγώνες Πείνας…
Η ΓΕΦΥΡΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ
(2015 ΕΓΧ 141’)
Βιογραφία
Σκην.: Στίβεν Σπίλμπεργκ Μουσ.: Τόμας Νιούμαν Ηθ: Τομ Χανκς, Μαρκ Ράιλανς, Έιμι Ράιαν, Άλαν Άλντα, Σεμπάστιαν Κοχ
Όλοι έχουν… δικαίωμα υπεράσπισης…
Δεκαετία του ’50, στα πρώτα στάδια του Ψυχρού Πολέμου. Οι σχέσεις ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης είναι ήδη τεταμένες, αλλά η κατάσταση χειροτερεύει, όταν το FBI συλλαμβάνει τον Ρούντολφ Έιμπελ, έναν Σοβιετικό πράκτορα που ζει στη Νέα Υόρκη. Η κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να βρει έναν ανεξάρτητο δικηγόρο για την υπεράσπιση του Έιμπελ, πλησιάζει τον Τζέιμς Ντόνοβαν, δικηγόρο από το Μπρούκλιν, που ειδικεύεται στα ασφαλιστικά. Παρά την σχετική απειρία του, ο Ντόνοβαν δέχεται και επιδιώκει να εξασφαλίσει στον πελάτη του μια δίκαιη δίκη.
Λίγο αργότερα, ένα αμερικανικό κατασκοπικό αεροπλάνο καταρρίπτεται στη Σοβιετική Ένωση και ο πιλότος του, Φράνσις Γκάρι Πάουερς, συλλαμβάνεται. Η CIA, παρόλο που επίσημα αρνείται την συμμετοχή της στην αποστολή, φοβάται μήπως ο Πάουερς αποκαλύψει απόρρητες πληροφορίες. Λόγω της εντυπωσιακής παρουσίας του Ντόνοβαν στη δίκη του Έιμπελ, η CIA τον καλεί να αναλάβει την ευαίσθητη υπόθεση εθνικής σημασίας. Ο Ντόνοβαν αναχωρεί, για το Βερολίνο, για να διαπραγματευτεί την ανταλλαγή κρατουμένων, ωθούμενος από την αγάπη του για την πατρίδα και την ακλόνητη πίστη στις αρχές του.
Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ, ασχολείται συχνά με διάφορες ιστορικές περιόδους κατά τη διάρκεια της καριέρας του και έχει αποκτήσει την φήμη του λάτρη της Ιστορίας. Όταν ακόμη ήταν παιδί, οι διηγήσεις του πατέρα του ήταν αυτές που τον έκαναν να αντιληφθεί τα βαθιά ριζωμένα αισθήματα έχθρας και υποψίας ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Σοβιετική Ένωση.
Οι χαρακτήρες είναι η ουσία της ιστορίας, στην καρδιά της οποίας βρίσκεται, φυσικά, ο πρωταγωνιστής Τζέιμς Ντόνοβαν. Ο Σπίλμπεργκ και ο Χανκς, απολαμβάνουν μια μοναδική και πολυετή δημιουργική σχέση, με τρεις ταινίες ήδη στο κοινό ενεργητικό τους («Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν», «Πιάσε με αν Μπορείς» και «The Terminal»), καθώς και την παραγωγή των πολυβραβευμένων τηλεοπτικών σειρών («Band of Brothers» και «The Pacific»). Ο Ντόνοβαν είναι το σύμβολο της αξιοπρέπειας, της αξιοπιστίας και του ιδεαλισμού, δηλαδή το ότι: «όλοι έχουν δικαίωμα στη Δικαιοσύνη», Η ηθική και η αίσθηση δικαιοσύνης του βασικού ήρωα, είναι ο κεντρικός άξονας, πάνω στον οποίο κινείται η δημιουργική στιγμή του Σπίλμπεργκ. Ένας συνηθισμένος άνδρας, με ηθική ακεραιότητα και κουράγιο, που τον βοηθούν να ελιχθεί σε υψηλού ρίσκου καταστάσεις.
Την εποχή που διαδραματίζεται η ιστορία, ο Ψυχρός Πόλεμος βρίσκεται στο απόγειό του. Ένας πόλεμος, που αφορούσε κυρίως σε πληροφορίες και όχι μάχες, ένας πόλεμος στον οποίο οι λέξεις ήταν το απόλυτο όπλο. Ήταν η εποχή της αντικομουνιστικής προπαγάνδας, των ενημερωτικών βίντεο, σε περίπτωση επίθεσης και των κίτρινων δημοσιευμάτων, που σκορπούσαν τον φόβο και το μίσος στις ΗΠΑ. Κανείς δεν ήταν ασφαλής, ιδιαίτερα αν φιγουράριζε στα πρωτοσέλιδα, ως υπερασπιστής ενός Ρώσου κατασκόπου.
Εεε… κατατάξτε την ανάμεσα στη φετινή 10άδα και δείτε τη…
Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΚΥΝΗΓΟΣ ΤΩΝ ΜΑΓΙΣΣΩΝ
(2015 ΕΓΧ 98’)
Φαντασίας
Σκην.: Μπρεκ Άισνερ Μουσ.: Στιβ Ζαμπλόνσκι Ηθ.: Βιν Ντίζελ, Ρόουζ Λέζλι, Ελάιτζα Γουντ, Μάικ Κέιν
Μάγισσες… και μαγισσάκια… όλα ζουν ανάμεσά μας…
Μάγισσες… μοχθηρά υπερφυσικά πλάσματα, που επιθυμούν να εξαπολύσουν τον Μαύρο Θάνατο στον κόσμο. Στρατιές κυνηγών μαγισσών, εδώ και αιώνες σε όλες τις γωνιές του κόσμου, πολεμούν τον αφύσικο αυτό εχθρό. Ανάμεσά τους, ο Κόλντερ, ένας γενναίος πολεμιστής που έχει καταφέρει να εξοντώσει την παντοδύναμη Βασίλισσα των Μαγισσών και να αφανίσει τους ακολούθους της. Μια στιγμή, πριν το θάνατό της, η Βασίλισσα καταριέται τον Κόλντερ με αθανασία, χωρίζοντάς τον για πάντα από την πολυαγαπημένη γυναίκα και την κόρη του, στη μετά θάνατον ζωή. Σήμερα, ο Κόλντερ είναι ο μόνος του είδους του, και έχει περάσει αιώνες κυνηγώντας μεμονωμένες μάγισσες. Όμως, αυτό που δεν ξέρει, είναι ότι η Βασίλισσα έχει αναστηθεί και ζητά εκδίκηση…
Εκρηκτική δράση, πρωτότυποι χαρακτήρες, εντυπωσιακές εικόνες, προχωρημένα εφέ. Ο Άισνερ, βουτά την ταινία του σε έναν σύμπαν με μια πολύπλοκη, συναρπαστική μυθολογία, αδιανόητες προδοσίες και θηριώδεις μάχες. Η ιστορία διαπερνά 800 χρόνια, για να ακολουθήσει την αποστολή ενός μόνου άνδρα, ο οποίος καταδιώκει την μεγαλύτερη απειλή που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα, ζώντας ταυτόχρονα, αποκομμένος από τους ανθρώπους εξαιτίας της κατάρας της αθανασίας.
Μπορεί και να τρομάξετε…
ΜΑΡΓΚΕΡΙΤ
(2015 ΕΓΧ 127’)
Εποχής
Σκην.: Ξαβιέ Τζιανολί Μουσ.: Ρομάν Μιλάρντ Ηθ: Κατρίν Φρο, Αντρέ Μαρκόν, Μισέλ Φαού, Κρίστα Τερέ
Το όνειρο… μιας ατάλαντης σοπράνο…
1921: το ξεκίνημα της Χρυσής Δεκαετίας του ’20. Όχι πολύ μακριά από το Παρίσι, είναι μέρα γιορτής στο κάστρο της Μαργκερίτ Ντιμόν. Όπως κάθε χρόνο, ένα πλήθος εραστών της μουσικής συγκεντρώνεται στο σπίτι της ιδιοκτήτριας. Κανείς δεν ξέρει πολλά για αυτή τη γυναίκα, εκτός από το ότι είναι πλούσια και ότι ολόκληρη η ζωή της είναι αφιερωμένη στο πάθος της: τη μουσική. Η Μαργκερίτ τραγουδά. Τραγουδά με την καρδιά της, αλλά τραγουδά φρικτά παράφωνα. Η Μαργκερίτ ζούσε το πάθος της κλεισμένη σε μια φούσκα, και το υποκριτικό κοινό που έρχεται για να γελάσει μαζί της τής συμπεριφέρεται σαν να πρόκειται για τη ντίβα που εκείνη όντως θεωρεί ότι είναι. Όταν ένας προκλητικός νεαρός δημοσιογράφος αποφασίζει να γράψει ένα διθυραμβικό άρθρο για την τελευταία της ερμηνεία, η Μαργκερίτ αρχίζει να πιστεύει ακόμα περισσότερο στο ταλέντο της. Αυτό της δίνει το κουράγιο που χρειάζεται για να ακολουθήσει το όνειρό της. Παρά τους δισταγμούς του συζύγου της, και με τη βοήθεια μιας βιτριολικής πάλαι ποτέ φίρμας, αποφασίζει να ξεκινήσει την εκπαίδευσή της για να δώσει το πρώτο της ρεσιτάλ μπροστά σε ένα πλήθος αγνώστων.
ΤΕΛΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ
(2015 ΕΓΧ & 106’)
Δράμα, βασισμένο στο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Ντέιβιντ Λίπσκι: «Although of Course You End Up Becoming Yourself»
Σκην.: Τζέιμς Πόνσολντ Μουσ.: Ντάνι Έλφμαν Ηθ: Τζέισον Σίγκελ, Τζέσι Άιζενμπεργκ, Άννα Τσλάμσκι
Η αλήθεια… πάντα σε απελευθερώνει… αλλά πρώτα… σε τσακίζει…
Καθώς οι μέρες περνούν, μια περίεργη και έντονη σχέση αρχίζει να δημιουργείται ανάμεσα στον δημοσιογράφο και τον συγγραφέα. Οι δύο άνδρες ανταλλάσσουν πειράγματα, γελούν και αποκαλύπτουν κρυφές πτυχές του εαυτού τους, χωρίς ποτέ να προδίδουν κατά πόσο είναι ειλικρινείς μεταξύ τους. Κατά έναν ειρωνικό τρόπο, η συνέντευξη δεν δημοσιεύτηκε ποτέ και οι κασέτες με τις μαγνητοφωνημένες συζητήσεις τους, παρέμειναν για πάντα στο ντουλάπι του Λίπσκι. Οι δύο άνδρες δεν συναντήθηκαν ποτέ ξανά.
Η ταινία βασίζεται στο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Λίπσκι, με αφορμή την αξέχαστη αυτή συνάντηση, βιβλίο που γράφτηκε μετά την αυτοκτονία του Γουάλας, το 2008.
Οι βιογραφίες, συνήθως, έχουν την τάση να ισοπεδώνουν και να μειώνουν την πολυπλοκότητα της ζωής. Στην περίπτωση όμως της ταινίας του Πόνσολτ, τα πράγματα είναι διαφορετικά, αφού πρόκειται για ένα στιγμιότυπο δυο ζωών, που συμβαίνει κατά τη διάρκεια λίγων μόλις ημερών.
Δεν πρόκειται, λοιπόν, για μια αμιγώς βιογραφική ταινία και ίσως να μην υπήρχε, αν δεν υπήρχε και η περίπλοκη, τραγική ζωή του Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας. Λίγοι μυθιστοριογράφοι γίνονται πλέον διάσημοι από την ιδιότητά τους και μόνο, αλλά η περίπτωση του Γουάλας είναι μοναδική. Τα βιβλία του έχουν τη δύναμη να κατακτήσουν ένα φανατικό κοινό, δημιουργώντας ένα μυστικό δεσμό, μεταξύ εκείνων που θεωρούν ότι αντανακλά την κατακερματισμένη προσωπικότητά τους, αλλά και τη δίψα τους για ζωή.
Γλωσσικά ευφάνταστα, ενισχυμένα με υποσημειώσεις, πολυεπίπεδη πλοκή και συμπληρωμένα με μια μεταμοντέρνα, συχνά ξεκαρδιστική μανιακή ενέργεια, προκαλούν τους αναγνώστες, στην τελευταία ρανίδα της προσοχής τους. Αλλά ταυτόχρονα, συγκινούν το κοινό με την ειλικρίνειά τους και το αίσθημα της προσωπικής αναζήτησης, που τα χαρακτηρίζει. Με την αφοπλιστική του ειλικρίνεια, τις ανασφάλειες του και την προσωπική του απελπισία, με το χαρακτηριστικό μείγμα έκστασης και θλίψης, ο Γουάλας κατάφερε να κάνει τους αναγνώστες του να αισθάνονται λιγότερο μόνοι.
Δύσκολη ταινία, με βαθύ συναισθηματικό σχεδιασμό και δυο ηθοποιούς, που ξεπερνούν τους εαυτούς τους…
