Μπορεί ποτέ κανίβαλος να εκπροσωπήσει τάχα όλους τους φίλους τους παλιούς που έχει στη στομάχα;
Διονύσης Σαββόπουλος
Ακόμα και η κίνηση των σπερματοζωαρίων έχει τουλάχιστον μία πλευρά πολιτική, μας λέει ο Εντγκάρ Μορέν. Ολα είναι πολιτική, τίποτα δεν είναι και δεν μπορεί να είναι έξω από την πολιτική.
Και η Πανδημία;
Τι δουλειά έχει η πανδημία, ένα ιατρικό φαινόμενο, με την πολιτικη θα ρωτήσει κάποιος αδαής.
Για αδαείς μας έχουν, γι’ αυτό μήνες τώρα η πολυπρόσωπη επιστημονική επιτροπή του Υπουργείου που τάχα γνωματεύει και η κυβέρνηση υλοποιεί αλλά στην ουσία εκτελεί έργο ανάθεσης, σιωπά. Για αυτό περιορίζεται στα αμιγώς “επιστημονικά” γεγονότα και στα “ερευνητικά” πρωτόκολα και στην “Ερευνητική ψειρολογία”, αλλά δε λέει κουβέντα για το πάπλωμα.
Μας έχουν ζαλίσει με την ατομική ευθύνη. Σύμφωνοι.
Μόνο που απαιτούμε και ανάλογη κυβερνητική ευθύνη.
Καιρός του συμμορφώνεσθαι, αλλά όχι καιρός του σιωπάν.
Λοιπόν αρκετά με την ιδεοληψία της δεξιάς ότι το δημόσιο σύστημα Υγείας είναι αντιπαραγωγικό, ασύμφορο, πρέπει να “μεταρρυθμιστεί”.
Αυτή διαδράμει υποδορίως κάθε κυβερνητικό ενέργημα. Δεν πάει πολύς καιρός που η δεξιά διατυμπάνιζε ότι την πρωτοβάθμια φροντίδα θα τη δώσει στους ιδιώτες και στα διαγνωστικά κέντρα. Αλλά οι μεγάλοι έρωτες έχουν προδοσία. Οι κλινικάρχες για να βάλουν πλάτη έπρεπε να επιστρατευτούν!!!
Κανένα σύστημα Υγείας δεν μπορεί να καλύψει τις υγειονομικές ανάγκες της κοινότητας χωρίς ισχυρό δημόσιο σύστημα Υγείας.
Αλλά πώς θα το ενισχύσεις αν δεν το πιστεύεις; Η δεξιά ας το παραδεχτεί. Υπέστη μία πολύ σοβαρή ιδεολογική και πολιτική ήττα.
Παρακάτω.
Οταν περιμένουμε τον ιό να τον αντιμετωπίσουμε στο νοσοκομείο, θα χάσουμε. Ο ιός αντιμετωπίζεται στον ανοιχτό κοινωνικό χώρο. Ειδικοί είναι και αυτοί που μιλούν για δυνατό σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας, σοβαρή και οργανωμένη επιδημιολογική επιτήρηση, δομές και δράσεις στην κοινότητα για διενέργεια τεστ και όχι να βλέπουμε ουρές σε δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια νοσοκομεία να διενεργούν test.
Ενίσχυση της τηλε εργασίας, βελτίωση των μαζικών μέσων μεταφοράς, ιδιαίτερη μέριμνα και φροντίδα σε γηροκομεία και οίκους ευγηρίας γενικώς, ιδιαίτερη προσοχή και μέριμνα για τις δομές ψυχικής υγείας που είναι σχεδόν εγκαταλελειμμένες, βελτίωση των συνθηκών στα σχολεία και άλλα πολλά. Όλα αυτά είναι πλευρές της πανδημίας και είναι στα πλαίσια της πολιτικής.
Αλλά η επιστημονική επιτροπή για όλα αυτά σιωπά εκκωφαντικά και μας μιλάει μόνο για τις αποστάσεις, την καθαριότητα των χεριών και τη μάσκα.
Σωστά, αλλά γιατί μιλάει μόνο για αυτά;
Ρητορικό το ερώτημα…
