ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
(2014 ΕΓΧ 101’)
Δράμα, βασισμένο στο διήγημα του Αλμπέρ Καμύ «Η Φιλοξενία» από τη συλλογή «Η Εξορία και το Βασίλειο»
Σκην.: Νταβίντ Ελχόφεν Μουσ.: Νικ Κέιβ, Γουόρεν Έλις Ηθ.: Βίγκο Μόρτενσεν, Ρεντά Κατέμπ
Ταξίδι… εσωτερικών διαδρομών… και αναζήτησης…
1954 Αλγερία, στην καρδιά του χειμώνα, σε ένα απομονωμένο χωριό, ξεσπά ο αντιαποικιακός αγώνας ενάντια στους Γάλλους. Καθώς οι αντάρτες περικυκλώνουν την περιοχή, η σύγκρουση ανάμεσα στο παλιό και το νέο είναι αναπόφευκτη. Ο Νταρού, ο δάσκαλος του χωριού, πρέπει να συνοδεύσει τον Μοχάμεντ -έναν ντόπιο φυγά, που κατηγορείται για φόνο- μέχρι την πόλη όπου πρόκειται να δικαστεί. Δύο άνθρωποι εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους, δυο ετερόκλητοι φυλετικά χαρακτήρες, υποχρεώνονται να διασχίσουν τις απέραντες πεδιάδες της ενδοχώρας. Κυνηγημένοι από τους συγγενείς του δολοφονημένου, που αναζητούν την εκδίκηση, αλλά και από τους Γάλλους στρατιώτες, οι δύο άνδρες επαναστατούν, έρχονται αντιμέτωποι με τη θρησκευτική μισαλλοδοξία, όσο και την παράλογη βία του κατακτητή, αλλά παράλληλα και με τα προσωπικά τους ηθικά διλήμματα…
Βασισμένη στο σύμπαν του τελευταίου συγγραφικού έργου του Αλμπέρ Καμύ “Η Φιλοξενία”, η ταινία φέρει στα κάδρα της την κινηματογραφική αποτύπωση του τιμήματος της πορείας δύο χαρακτήρων, που μέσα από διάφορα ανυπέρβλητα εμπόδια, οφείλουν –πάνω από όλα- να συμβιβαστούν μεταξύ τους, σε δεσμό αδελφότητας. Η αφήγηση της ταινίας διατηρεί τη λογοτεχνική φόρμα και την πνευματική ισορροπία του μεγάλου φιλόσοφου – συγγραφέα και ασφαλώς κινείται στη ρότα των ιστορικών γεγονότων. Οι δυο άντρες δεν αποτελούν μόνον, ετερόκλητα παραδείγματα χαρακτήρων. Είναι καταλύτες, ο καθένας τους, στο προσωπικό πεδίο μάχης, με έναν δικό τους κώδικα ηθικής, σε ότι αφορά την κατανόηση της κοινωνικής και της ταξικής τους συνείδησης, αλλά και το ανάστημα των αγεφύρωτων μεταξύ τους, φυλετικών διαφορών. Οι πρωτόγονες παραδόσεις του Αλγερινού έθνους, η επίδρασή τους στο Μοχάμεντ -το βασικό τους εκπρόσωπο- και η προσπάθεια της μη συμμετοχής στα γεγονότα, ενός αυτοεξόριστου Γάλλου δάσκαλου, καθορίζουν την εξέλιξη της ιστορίας και πυροδοτούν τα επιμέρους κίνητρα, στην ατελείωτη αυτή μοναχική διαδρομή. Ευθύς εξαρχής, οι ρόλοι είναι αντιδιαμετρικοί και ισότιμοι, οντότητες παγιδευμένες μέσα στο αφιλόξενο, ασκητικό Αλγερινό τοπίο, διατηρώντας ωστόσο άκρατο το δικαίωμα της τελικής επιλογής.
Με πλούσια και ειλικρινή οπτικοακουστική δράση, με δραματική κορύφωση χωρίς περιττά σχόλια, προσαρμοσμένες ‘αφηγηματικές τεχνικές’ και μικροαστική αντίληψη των δεδομένων, η ταινία του Ελχόφεν, εύκολα συγκαταλέγεται ανάμεσα στις καλύτερες κινηματογραφικές καταγραφές, ενός σημαντικού λογοτεχνήματος.
Μια σημειολογική ελεγεία για την ανθρώπινη πορεία μέσα από την ατομική ματιά αλλά -τελικά- και τη συλλογική δράση, ερμηνευμένη από δυο εξαίσιους ηθοποιούς, που δρουν σφαιρικά σε όλα τα τοπογραφικά μήκη και πλάτη των χαρακτήρων τους, με προκλητική πειστικότητα, υποστηριζόμενοι από τα φίλτρα του φακού, μιας διαυγούς κάμερας και την επένδυση μιας εξαιρετικής μουσικής.
Τι άλλο χρειάζεται μια ταινία για να χαρακτηριστεί, ως ένα «μικρό αριστούργημα»;
Μην τη χάσετε…
ΧΑΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
(2014 ΕΓΧ 114’)
Ψυχολογικό θρίλερ, βασισμένο στη ζωή και τη δράση του Πάμπλο Εσκομπάρ
Σκην.: Αντρέα Ντι Στέφανο Μουσ.: Μαξ Ρίχτερ Ηθ.: Μπενίτσιο Ντελ Τόρο, Τζος Χάτσερσον, Μπρέιντι Κορμπέ, Κλαούντια Τράισακ, Άνα Ζιραρντό, Κάρλος Μπαρδέμ
Οι καλές προθέσεις…δεν αρκούν πάντα… για τη γεωμετρία ενός “ειδώλου”…
Ο Νικ ένας νεαρός σέρφερ από τον Καναδά καταφτάνει στην Κολομβία, που ήδη έχει μετακομίσει ο αδερφός του, πιστεύοντας ότι έχει βρει τον επίγειο παράδεισο. Γαλαζοπράσινες λίμνες, κατάλευκες αμμουδιές, τέλεια κύματα, όλα για το Νικ ονειρικά, ειδικά όταν συναντά τη Μαρία, μία πανέμορφη Κολομβιανή, την οποία ερωτεύεται παράφορα. Ο πρώτος καιρός περνά ειδυλλιακά, μέχρι που η Μαρία τον συστήνει στον θείο της: τον θρυλικό έμπορο ναρκωτικών, Πάμπλο Εσκομπάρ. Σιγά – σιγά, ο Νικ μπαίνει όλο και βαθύτερα στην τεράστια εγκληματική οργάνωση του Εσκομπάρ, η δεσποτική αλλά και χαρισματική προσωπικότητα του οποίου, ελέγχει τους πάντες γύρω του. Η ζωή του Νικ εκτροχιάζεται και πλέον ο ίδιος, προσπαθεί να διαφύγει…
Γεμάτο ένταση και σασπένς, το ψυχολογικό θρίλερ Ντι Στέφανο, αναβιώνει μία από τις συγκλονιστικότερες και πιο βίαιες περιόδους της σύγχρονης ιστορίας της Κολομβίας.
Ποιος ήταν ο Πάμπλο Εσκομπάρ;
Ο Πάμπλο Εμίλιο Εσκομπάρ Γκαβίρια γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1949, σε μια φτωχή οικογένεια, όπου αυτός και τα έξι του αδέλφια μεγάλωσαν σε ένα σπίτι χωρίς ηλεκτρικό και νερό. Έφηβος ακόμη, αρχίζει να κλέβει αυτοκίνητα, ενώ στα είκοσι, μπαίνει στο οργανωμένο έγκλημα, ως λαθρέμπορος και απαγωγέας.
Έπειτα ακολουθούν τα ναρκωτικά. Η πρώτη επιτυχία έρχεται το 1975 και έπειτα από μια μικρή παύση -για μια σύντομη θητεία στη φυλακή- η επιχείρησή του εκτοξεύεται, χάρη στις ευφάνταστες κρυψώνες, που χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποί του, αλλά και χάρη στα βαποράκια, που πρώτος εκείνος σκέφτηκε. Σιγά-σιγά γίνεται επικεφαλής του εμπορίου κοκαΐνης, έχοντας εξουδετερώσει την επιρροή των αρχών, άλλοτε με φιλοδωρήματα και άλλοτε με δολοφονίες. Το 1982 εκλέγεται στη Βουλή της χώρας, αλλά απορρίπτεται από την κάστα των πολιτικών, για να ξεκινήσει στη συνέχεια μία καμπάνια τρόμου.
Έχοντας αρχίσει να παίρνει μυθικές διαστάσεις στα μάτια του λαού, ο Εσκομπάρ, κάνει πλέον κουμάντο σε ολόκληρη τη χώρα, ενώ μόνον για το 1989 δολοφονεί τρεις προεδρικούς υποψήφιους. Οι επιχειρήσεις του, απέφεραν πάνω από 30 δις δολάρια το χρόνο. Με μέρος των κερδών, έχτισε σχολεία, νοσοκομεία και σπίτια, κερδίζοντας την αγάπη των Κολομβιανών, που τον έβλεπαν ως θεό. Εν τω μεταξύ, το δίκτυό του επεκτείνεται από το Περού ως τη Βολιβία πλημμυρίζοντας την αγορά των Η.Π.Α., της Ευρώπης και της Ασίας με ναρκωτικά, καθώς η οργάνωση κατάφερε να κάνει εξαγωγή έως και 15 τόνους κοκαΐνης την ημέρα.
Μετά από μια σύντομη σύλληψή του το 1991, έρχεται ένα νέο κύμα βίας: το 1992 πάνω από 6.600 άνθρωποι σκοτώνονται εξαιτίας της δράσης του και εκατοντάδες άλλοι εξαφανίζονται. Οι κολομβιανές αρχές, το FBI και η CIA ξεκινούν μια πελώρια επιχείρηση σύλληψης, και τον Δεκέμβριο του 1993 ο Εσκομπάρ εντοπίζεται και δολοφονείται από σκοπευτές. Δυο χρόνια αργότερα, το 1995, η οργάνωσή του διαλύεται.
SAN ANDREAS: ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΡΗΓΜΑ
(2015 ΕΓΧ 114’)
Περιπέτεια καταστροφής
Σκην.: Μπραντ Πέιτον Μουσ.: Άντριου Λόκινγκτον Ηθ.: Ντουάιτ Τζόνσον, Αλεξάντρα Νταντάριο, Κάρλα Κουτζίνο, Κόλτον Χέινς, Πολ Τζιαμάτι, Κάιλι Μινόγκ, Μόργκαν Γκρίφιν, Άρτσι Παντζαμπί
Οι υπερ-άνθρωποι… νικούν… ακόμα και τη φύση…
Μετά την ενεργοποίηση του θανάσιμου ρήγματος του Αγίου Ανδρέα και τον σεισμό 9 Ρίχτερ που προκαλεί στην Καλιφόρνια, ο Ρέι, ένας διασώστης πιλότος ελικοπτέρου και η εν διαστάσει σύζυγος του, αποφασίζουν να συνταξιδέψουν από το Λος Άντζελες στο Σαν Φρανσίσκο, προκειμένου να σώσουν τη μοναχοκόρη τους. Ωστόσο, το επικίνδυνο αυτό ταξίδι τους προς τα βόρεια, είναι μόνο η αρχή. Πάνω που θεωρούν πως τα χειρότερα έχουν περάσει, οι δυο τους συνειδητοποιούν, ότι τα δύσκολα μόλις έχουν ξεκινήσει…
Ναι, όλα μπορούν να συμβούν στο βιομηχανικό κινηματογράφο, των κλισέ, της συμπωματικής βαρβαρότητας, της εκδικητικής έξαρσης της φύσης, του αξιοζήλευτου προπαγανδιστικού Αμερικάνικου αλτρουισμού. Και ασφαλώς, πάντοτε στο επίκεντρο ο ‘υπερ-ήρωας’, στην υπηρεσία της φαντεζί διάσωσης, έτοιμος να αντιμετωπίσει τις σε όλα τα επίπεδα εχθρικές δυσκολίες, από γης, αέρα, θάλασσας και όπου αλλού, μπορεί να αντέξει η φαντασία του ‘καλοφαγά’ θεατή, προσκεκλημένου σε ένα δείπνο κρύου πιάτου με τα ειδικά εφέ σε χυμώδη συσκευασία. Κυρίες και κύριοι, καλώς ήρθατε στον κόσμο του κινηματογραφικού τσίρκο…
