Πανεπιστήµια “µη κερδοσκοπικά”!

Αποτελούµε παράδειγµα προς αποφυγήν να πρωτοστατούµε στην Ε.Ε. µε όχι καλά στελεχωµένα Πανεπιστήµια. Τούτο προµηνύει δυσοίωνη τη µελλοντική πολιτισµική πορεία του έθνους, διότι κράτος χωρίς παιδεία είναι χώρα δίχως µέλλον.
∆ροµολογείται Ν/Σ ίδρυσης, κατ’ ευφηµισµόν, ιδιωτικών Πανεπιστηµίων µε κάποιου είδους ψευδεπίγραφη σκοπιµότητα, να έχουµε ένα έσοδο και να µη φεύγουν τα παιδιά µας στο εξωτερικό. Τούτο δεν ισχύει στις ευρωπαϊκές χώρες, αντιβαίνει δε στις Συντ/κές ∆ιατάξεις, όπου «η σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται» (άρθρο 16 παρ.8). Υπάρχουν δε συγκεκριµένες διαδικασίες µε τις οποίες τροποποιούνται άρθρα του Σ/τος και έπεται η εφαρµογή τους.
Αυτά τα “Ιδιωτικά Πανεπιστήµια” τα χαρακτηρίζουν «µη κερδοσκοπικά, µη κρατικά». Αλλά κάθε τέτοιο ίδρυµα, για να πληρώνει ενοίκιο, υπαλλήλους, καθηγητές και ανελαστικά έξοδα, χρειάζεται έσοδα τα οποία από κάπου πρέπει να τα πάρει και αυτά θα προέρχονται από τα υψηλά δίδακτρα των φοιτητών, όπως συµβαίνει σ’ όλα τα ιδιωτικά πανεπιστήµια, άρα είναι κερδοσκοπικά.
Το ερώτηµα κυριαρχεί γιατί πολλοί φοιτητές πηγαίνουν σε ξένα πανεπιστήµια και όχι στης χώρας τους. Η απάντηση δεν υφίσταται στο ότι οι κυβερνήσεις τείνουν να υποβαθµίσουν τα ελληνικά πανεπιστήµια, τα συρρικνώνουν, έχουν δε θεσπίσει πολλούς τρόπους ώστε να αποκλείονται τα παιδιά απ’ αυτά, µέσω του “αξιοκρατικού”(!) τεχνάσµατος της βαθµολογίας. Φεύγουν έξω. Αφού συµβεί αυτό, έρχεται η πολιτεία και ψάχνει να βρει τρόπο να τα φέρει πίσω. Αλλά δεν έρχονται για πολλούς και ποικίλους λόγους.
Παρά του ότι τα ελληνικά πανεπιστήµια βρίσκονται σε υψηλή στάθµη παιδείας, αυτή η αλήθεια κρύβεται από εκείνους που ευθύνονται για τούτο και το παράλογο είναι η αποκάλυψη ότι η Ελλάδα είναι πρώτη στο να µην έχει ιδιωτική τριτοβάθµια εκπαίδευση.
Ποια η επίπτωση για τα δηµόσια εκπαιδευτικά ιδρύµατα από τη λειτουργία των “Ελεύθερων Πανεπιστηµίων”; Η λέξη “ελεύθερος” υποτιµά κάτι που έχει κατακτήσει η κοινωνία, αλλοιώνει τη σωστή έννοια και αναδεικνύει άλλα πράγµατα. Το έναυσµα έδωσε η περίπτωση της δηµόσιας τηλεόρασης που έγινε ιδιωτική, όπως µε τα δηµόσια και ιδιωτικά νοσοκοµεία. Μήπως βελτιώθηκαν τα ∆ηµόσια; Χειροτέρεψαν!
Τι θα γίνει άραγε; Θα ωφεληθεί η εκπαίδευση, οι καθηγητές, οι φοιτητές; Θα αλλάξει το φάσµα των εξόδων; Θετικό πρόσηµο δεν είναι ορατό σ’ αυτήν τη “µεταρρύθµιση” που πάει να γίνει “απορρύθµιση”. Η ουσία είναι τα δίδακτρα. Υπ’ όψιν ότι µέχρι σήµερα 40.000 Έλληνες φοιτητές έχουν αφήσει περί τα 2 δισ. € στο εξωτερικό.
Το Ν/Σ ενέχει κινδύνους να κλείσουν όσες σχολές είναι χαµηλής ζήτησης, αν δε τεθεί, όταν τεθεί, σε λειτουργία, υπάρχει απειλή τα δηµόσια εκπαιδευτικά ιδρύµατα, κυρίως τα περιφερειακά Κρήτης, Πελοποννήσου, Ιωαννίνων, Μακεδονίας και Θράκης, που έχουν κάνει σοβαρές δουλειές και δεν τις πληροφορείται ο ελληνικός λαός, να υποβιβασθούν.
Το ψευδεπίγραφο τέχνασµα που οικοδοµείται είναι µια θλιβερή ιστορία υποβάθµισης των Πανεπιστηµίων της χώρας µας.