Τα πανεπιστήμιά μας, αν και υποστελεχωμένα, καταφέρνουν να βρίσκονται ψηλά από άποψη γνώσεων, ελευθερίας σκέψης, κοινωνικής ανάπτυξης και διακίνησης ιδεών, παράγουν δε επιστήμονες που γίνονται ανάρπαστοι από ξένες χώρες. Οι νέοι επιστήμονές μας εδώ αμφισβητούνται, όπως οι εργαζόμενοι γενικών καθηκόντων. Η εκπαίδευση δεν χρηματοδοτείται ικανοποιητικά. Η πολιτεία δεν επενδύει σ’ αυτήν.
Η νεολαία κατηγορείται ότι ρέπει στη βία και στην ανομία στα σχολεία μέσης και ανώτατης εκπαίδευσης επηρεαζόμενη απ’ τις αμερικανικές ταινίες, που προβάλλονται αφειδώς στην τηλεόραση και μας κάνουν να ντρεπόμαστε. Η πολιτική της κας Κεραμέως λειτουργεί αποπροσανατολιστικά στο ευαίσθητο αυτό Υπουργείο να παραδοθεί η παιδεία στους “κολεγιάρχες” επιβάλλοντας στα Α.Ε.Ι. καθεστώς ιδιωτικοποίησης. Κατηγοριοποιεί τις σχολικές μονάδες και αντί ν’ αναγνωρίσει τις ευθύνες που της αναλογούν, αποσαθρώνει τα όργανα, που μπορεί ν’ αντιμετωπίσουν τέτοιες συμπεριφορές, τους Συλλόγους Διδασκόντων, διορίζοντας Συμβούλια Διοίκησης (Σ.Δ.) στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα με πρόσωπα ουδεμίαν σχέσιν έχοντα με τα ακαδημαϊκά δρώμενα.
Η επικρατούσα άποψη ότι στα πανεπιστήμια εκκολάπτονται άντρα παρανομίας οδήγησαν την παρουσία αστυνομίας, προάγγελο να δρομολογηθεί η απαξία τους που μεταφράζεται σε πριμοδότηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με ίδρυση παραρτημάτων ξένων επώνυμων πανεπιστημίων. Είναι γεγονός ότι παρά την υποχρηματοδότηση των Α.Ε.Ι., των προβληματικών υποδομών, τις γραφειοκρατικές δυσκολίες και τη χειρότερη αμοιβή των καθηγητών έναντι των συναδέλφων τους του εξωτερικού, η χώρα μας εντάσσεται στη λίστα των καλύτερων πανεπιστημίων παγκοσμίως.
Η πολιτεία αντί να επενδύει να είναι ζωντανή η ακαδημαϊκή κοινότητα διαθέτοντας εξοπλισμό σε εργαστήρια, εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό, ξοδεύει 30 εκατ. ευρώ τον χρόνο για την παρουσία Αστυνομίας στους χώρους αυτών των ιδρυμάτων. Οι πανεπιστημιακοί διαφωνούν με το “νέο φρούτο” της αστυνόμευσης, γιατί θεωρούν ότι δεν πρέπει «να πίπτει ράβδος, όπου δεν πίπτει λόγος».
Τα “Συμβούλια Διοίκησης” (Σ.Δ.) των πανεπιστημίων του Ν/Δ της υπουργού Παιδείας εκλέγονται για 4 χρόνια, βάσει βιογραφικών των μελών, πολλά των οποίων ουδεμία ή λίγη σχέση έχουν με τον εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Είναι έντεκα μέλη, απαρτιζόμενα από 6 εκλεγμένους καθηγητές του Α.Ε.Ι. και 5 εξωτερικά μέλη. Αν θελήσουμε ν’ αναφέρουμε ονόματα και ιδιότητες όλων των υποψηφίων για τα Σ.Δ. των πανεπιστημίων Μακεδονίας, Ιωαννίνων, Θεσσαλίας, Πελοποννήσου και Κρήτης δεν αρκούν δύο σελίδες. Αρκούμεθα να αναφέρουμε ότι η πλειονότητα αυτών προέρχεται από τον κύκλο συνταξιούχων πανεπιστημιακών εν αποστρατεία. Αξιωματικών, πρώην βουλευτών και περιφερειαρχών, πολιτικών μηχανικών, ενός ιδιοκτήτη ποδοσφαιρικής ομάδος, ενός διευθύνοντα συμβούλου εκπαιδευτηρίων, ενός γαλακτοβιομηχάνου, ενός επιχειρηματία ψυχαγωγίας και ψηφιακών μέσων, ενός πρώην καλλιτεχνικού διευθυντή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ενός σεισμολόγου, ενός πρέσβη επί τιμή, ενός διευθυντή του ομίλου των ελληνικών πανεπιστημίων, ενός φαρμακοποιού κ.ά.
Τι κάνουν τα Σ.Δ.; Χαράσσουν την πολιτική των Α.Ε.Ι., εγκρίνουν τους Π/Υ τους, μεριμνούν για διενέργεια διαγωνισμών και υπογραφή συμβάσεων, διορίζουν ή παύουν κοσμήτορες, αντιπρυτάνεις και πρυτάνεις, αν συντρέχουν «αποχρώντες λόγοι» και έχουν πρωτεύοντα ρόλο σε ακαδημαϊκά θέματα.
Οι γνωρίζοντες επικρίνουν τα πράγματα για αντιδημοκρατισμό και «επιχειρηματικό κατήφορο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης».
