Προτάσεις για την ισότιμη πρόσβασή τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
Στις ήμερες μας, η πλειοψηφία των ατόμων με αναπηρία επιλέγει να φοιτήσει σε κάποιο πανεπιστήμιο. Αυτό συμβαίνει, αφενός επειδή η πολιτεία θέσπισε ευνοϊκές νομοθετικές ρυθμίσεις (θετικά μέτρα) προς την εισαγωγή της συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά ιδρύματα, αφετέρου η τεχνολογική και επιστημονική ανάπτυξη αμβλύναν τις διαφορές αναμεσά στους αρτιμελείς και μη. Ετσι κάθε άτομο με αναπηρία διαπιστώνει, πως αυξάνονται οι επαγγελματικές, κοινωνικές και βιοτικές του επιλογές, αφού δύναται να σπουδάσει, να δουλέψει, να ζήσει μόνος του. Ο αριθμός των ατόμων με αναπηρία μεγαλώνει, που παίρνουν την ζωή στα χέρια τους, επιζητώντας μία ισότιμη, ισόνομή και με σεβασμό από τους υπολοίπους και αξιοπρέπεια ζωή, αλλά δυστυχώς, αυτό δεν σημαίνει, πως λύθηκαν όλα τα προβλήματα των συμπολιτών μας, με κάποια σωματική ή πνευματική ιδιαιτερότητα. Ειδικότερα, εντός της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης υπάρχουν ακόμη αρκετές δυσκολίες, οι οποίες πρέπει να εξαλειφθούν.
I. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΤΙΜΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΣΤΑ ΑΝΩΤΑΤΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ: Σε δυο κατηγορίες δύναται να διαιρεθούν τα προβλήματα των ανθρώπων με αναπηρία εντός πανεπιστημίου. Πρώτον, προσβασιμότητας στους χώρους του ιδρύματος, δεύτερον, εκπαιδευτικής φύσεως,
1. ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑΣ: Ενώ τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα δέχονται φοιτητές με αναπηρία, συνηθώς, δεν υφίστανται οι απαιτούμενες υποδομές για την πρόσβαση των αναπήρων στους χώρους του πανεπιστημίου. Για παράδειγμα, τα πεζοδρομία δεν διαθέτουν οδηγούς όδευσης για τυφλούς, ράμπες αναπήρων, ηχητικά σήματα στα φανάρια, οι στάσεις των λεωφορείων απέχουν αρκετά μέτρα από τις κτηριακές εγκαταστάσεις, τα κτήρια δεν διαθέτουν ανελκυστήρες, τουαλέτες αναπήρων, ράμπες αναπήρων κτλ.
Για αυτό η ζωή ενός φοιτητή, που χρήζει κάποιας βοήθειας γίνεται δυσχερέστατη έναντι των υπολοίπων και ο σκοπός της ανεξαρτησίας φαντάζει ως απατηλό όνειρο. Επιπλέον, είναι πολύ σημαντικό να ελέγξει το Υπουργείο Παιδείας, εάν τα καφέ εντός των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων εκτύπωσαν κατάλογο σε γραφή braille, ώστε να μπορεί να υπάρξει ακόμη ένα βήμα αυτονόμησης των τυφλών φοιτητών.
2. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΕΠΙΛΥΣΗ: Τα εκπαιδευτικά ζητήματα εντός των Ανώτατων ιδρυμάτων είναι αρκετά και σπανία εμπλέκονται με το προσωπικό τους. Προσωπικά, όλα αυτά τα έτη στο ΕΚΠΑ δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα με διοικητικό υπάλληλο ή διδάσκοντα. Πραγματικά, πάντοτε εισέπραττα την προθυμία τους, ώστε να συνεπικουρήσουν για την επίλυση δυσκολίων. Με αλλά λογία, τα προβλήματα προκαλούνταν κατεξοχήν από την αδράνεια και την αβελτηρία του ελληνικού κράτους. Για παράδειγμα, τα πρώτα χρόνια διάβαζα με κασέτες ένα ξεπερασμένο σύστημα, το οποίο σε οδηγούσε στην αμάθεια και τον ύπνο. Η συγκεκριμένη πρακτική ήταν η μοναδική, την οποία προσέφερε το Υπουργείο Παιδείας σε κάποιον τυφλό φοιτητή. Πήγαινες το βιβλίο στο τυπογραφείο του Κέντρου Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών και κάποιος υπάλληλος ηχογραφούσε το βιβλίο. Δυστυχώς, αυτή η περιοριστική μέθοδος δεν συμβάδιζε με την επιστημονική ερεύνα και την διεύρυνση της σκέψης, διότι δεν είχες την δυνατότητα της επιλογής και ήταν ακατόρθωτο να ξεχωρίσεις τα ουσιώδη από τα επουσιώδη. Συνήθως, το μυαλό συγκρατούσε τα ιστορικά στοιχεία και ξεχνούσε τους ορισμούς.
¨Προσωπικά, είχα επικοινωνήσει με τους νομικούς εκδοτικούς οίκους, ώστε να λαμβάναμε τα βιβλία σε ηλεκτρονική μορφή, αλλά έπεφτα πάνω σε τοίχους. Σήμερα, δυο από τους τέσσερις εκδοτικούς οίκους για νομικούς διαθέτουν ιστοσελίδα, η οποία περιέχει σε ηλεκτρονική μορφή τα βιβλία, περιοδικά και νομολογία. Αυτό σημαίνει, πως κάποιος τυφλός φοιτητής θα μπορούσε να διαβάσει διαμέσου ηλεκτρονικού υπολογιστή ή κινητού τηλεφώνου ότι χρειάζεται για την σχολή. Επιπροσθέτως, πιστεύω, πως η καλύτερη λύση για την μελέτη των τυφλών φοιτητών θα ήταν το πανεπιστήμιο να παρείχε δωρεάν πρόσβαση στις συγκεκριμένες ιστοσελίδες μέχρι να λάβουν το πτυχίο ή το μεταπτυχιακό ή το διδακτορικό και να μην δίνει σε αυτούς βιβλία σε έντυπη μορφή, τα οποία είναι άχρηστα. Επιπλέον, θεωρώ, πως θα έπρεπε να επεκταθεί το προαναφερθέν μοντέλο σε όλες τις σχολές, οπού φοιτούν φοιτητές με πρόβλημα όρασης. Ίσως μετά από κάποια χρόνια, αυτός ο τρόπος να εξελιχθεί ως ο επικρατέστερος στον κόσμο, εξαιτίας της τεχνολογικής ανάπτυξης, που βιώνουμε. Πέραν του προηγούμενου, τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ταλανίζουν μερικά τεχνολογικά προβλήματα ακόμη, τα οποία είναι: Πρώτον, στις πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες δεν υπάρχουν κατάλληλοι υπολογιστές προς ανθρώπους με πρόβλημα όρασης, διότι δεν περιέχουν κάποιο πρόγραμμα, το οποίο έχει ως λειτουργία να διαβάζει την οθόνη. Αυτό λύνεται με την τοποθέτηση υπολογιστών με λειτουργικό σύστημα windows 10, το οποίο περιέχει ενσωματωμένο και δωρεάν τον αφηγητή, ο οποίος είναι ένας αναγνώστης οθόνης, δηλαδή ένα πρόγραμμα, το οποίο διαβάζει και περιγράφει οτιδήποτε βρίσκουμε πάνω στην οθόνη του υπολογιστή ή του κινητού τηλεφώνου. Με αυτόν τον τρόπο οι τυφλοί φοιτητές θα έχουν ευκολά και ισότιμα πρόσβαση σε όλες τις εγχώριες και αλλοδαπές ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες, περιοδικά και βάσεις δεδομένων που δίνει πρόσβαση το Ανώτατο Ίδρυμα. Έτσι θα έχουν την δυνατότητα να πράττουν ανεμπόδιστα μελέτες, εργασίες, έρευνες.
Δεύτερον, κάθε βιβλιοθήκη ακαδημαϊκού ιδρύματος να διαθέτει εκτυπωτή και μπάρα braille, ώστε κάποιος να μπορεί να εκτυπώσει ένα κείμενο σε μορφή braille ή να διαβάσει μέσο της μπάρας braille εκείνη την στιγμή.
Η μπάρα braille μεταγράφει στην συγκεκριμένη γραφή ότι περιέχει η οθόνη μίας ηλεκτρονικής συσκευής. Τέλος, θα ήταν πολύ χρήσιμο να νομοθετηθεί η δυνατότητα να παρέχεται σε ψηφιακή μορφή έντυπο, αρχειακό υλικό (π.χ. πρακτικά βουλής, αρχείο διατελέσαντος πρωθυπουργού, εφημερίδας νομολογία κτλ.), το οποίο θα χρησιμεύει για ερευνητικούς σκοπούς και θα παρέχεται δωρεάν στον αιτούντα, μετά από γραπτό αίτημα. Ίσως θα πρέπει ο αιτών να προσκομίζει γραπτή βεβαίωση από το πανεπιστήμιο, η οποία να πιστοποίει την ιδιότητα του ερευνητή, για να αποφευχθεί η ενδεχόμενη καταστρατήγηση της υπό θέσπιση διάταξης.
II: ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε, πως εφόσον πραγματοποιηθούν όλα αυτά η τριτοβάθμια εκπαίδευση θα είναι εντελώς διαφορετική. Α. Αρκετοί άνθρωποι με αναπηρία θα ασχοληθούν με την ερεύνα. Τούτο θα διαπλάσει άτομα με αναπηρία, τα οποία θα είναι σπουδαίοι στον επιστημονικό κλάδο τους και πολύ χρήσιμοι στο κοινωνικό σύνολο. Β. τα ελληνικά πανεπιστήμια θα γίνουν περισσότερο φιλικά και πιθανόν πόλος έλξης σε αλλοδαπούς φοιτητές με αναπηρία. Αυτό σημαίνει, μεν αυξήσει του τουρισμού, δε εξωστρέφεια και διαφήμιση για τα ιδία και την χώρα. Γ. <Εν κατακλείδι, τα άτομα με αναπηρία θα μπορούν να συμμετέχουν ισότιμα, ισόνομα και χωρίς κοινωνικές διακρίσεις και αποκλεισμούς εντός του κοινωνικού ιστού. Άρα, οι συνταγματικές επιταγές θα έχουν υλοποιηθεί και η κοινωνία θα έχει πραγματοποιήσει πολλά βήματα προόδου.
