Μία γλυκιά ιστορία µας αφηγήθηκε ο Γιάννης Λεωνίδου, για την ηµέρα όπου επί 15 ώρες κολυµπούσε στη θάλασσα, διανύοντας την απόσταση 50 χλµ Γαύδος-Σφακιά, σε µία προσπάθεια ενίσχυσης του έργου του ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥ για τα παιδιά του ΚΗΦΑΜΕΑ.
«Ήταν ξηµερώµατα, όταν µπήκα στη θάλασσα για να ξεκινήσω την προσπάθειά µου. Μέτα από κάποια ώρα, παρατήρησα πως, ένα µικρό πράσινο ψαράκι, κολυµπούσε δίπλα µου, χωρίς να πανικοβάλλεται από τις κινήσεις µου. Αρχικά δεν έδωσα σηµασία, όµως στην πορεία µε εξέπληξε το γεγονός ότι το πράσινο µικρό ψαράκι περίπου 10 εκατοστά ήταν, σταµατούσε όποτε σταµατούσα, όταν έκανα διάλειµµα για να πιω νερό ή να βάλω µία µπουκιά φαγητό στο στόµα µου, έκανε κύκλους γύρω από µένα, και ξεκινούσα όταν ξεκινούσα κι εγώ το κολύµπι. Αυτή η παρέα συνεχίστηκε µέχρι που νύχτωσε, οπότε το πράσινο ψαράκι χάθηκε από το οπτικό µου πεδίο».
Όπως µας είπε ο κολυµβητής µεγάλων αποστάσεων και ανοικτής θάλασσας, Γιάννης Λεωνίδου, όλο αυτό το πρωτόγνωρο για εκείνον συµβάν που του γέννησε και πρωτόγνωρα συναισθήµατα, δεν το ανέλυσε ούτε το επεξεργάστηκε πολύ µε τη σκέψη του. «Άφησα αυτό το βίωµα να υπάρχει στη ζωή µου, εξηγήσεις δεν χρειάζονται, η αλήθεια πάντως είναι ότι κάθε µέρα όλο και κάτι υπάρχει που επηρεάζει τόσο την οπτική µας όσο και το συναίσθηµα µας».
Όταν ο Γιάννης Λεωνίδου βγήκε στην παραλία έχοντας πετύχει το στόχο του, πριν αποχωρήσει από την παραλία, έριξε µία µατιά στη θάλασσα…
Τον λόγο τον ήξερε ο Γιάννης.
