Κύριε διευθυντά,
3-12-2020, με αφορμή τον τραγικό απολογισμό των 2600 θανάτων, θα πρέπει όλοι να διερωτηθούμε, τι έφταιξε. Κατά την προσωπική μου άποψη δύο είναι οι αιτίες. Η πρώτη είναι ότι ο ΕΟΔΥ (ως μωρή παρθένος) παρά το γεγονός ότι εγνώριζε τη διακίνηση τουριστών και φοιτητών δεν επέβαλε τη μάσκα από την 1η Σεπτεμβρίου με το αντίστοιχο πρόστιμο των 2.500 ευρώ (όπως στη Ν. Κορέα).
Η δεύτερη αιτία είναι ότι δεν ακολουθήσαμε τη σιδηρά πειθαρχία άλλων χωρών. Να σημειωθεί ότι στη Κίνα, από όπου μας ήρθε ο ιός σήμερα έχουν 3 θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Εκεί, ιχνηλατούσαν τις κινήσεις όλων των βεβαιωμένων κρουσμάτων μέσω του κινητού τηλεφώνου του ασθενούς. Έτσι είχαν άμεση γνώση για τις περιοχές που επισκέφτηκε ο ασθενής και εντόπιζαν μόνο αυτά τα σημεία. Τα ίδια έκαναν και στη Ν. Κορέα, όπου οι θάνατοι είναι μόλις 4 ανά εκ. πληθυσμού. Εκεί έχουν εκτεταμένη χρήση καμερών ασφαλείας στους δρόμους, παρακολούθηση στοιχείων πιστωτικών – χρεωστικών καρτών για αποκάλυψη συναλλαγών κάθε “υπόπτου”, παρακολούθηση των διαδρομών του μέσω GPS από τα κινητά τηλέφωνα κ.λπ. Υπάρχουν εφαρμογές που καταγράφουν ώρα με την ώρα τις διαδρομές των κρουσμάτων (ποια λεωφορεία πήραν, σε ποια στάση κατέβηκαν ακόμη και αν φορούσαν μάσκα εκείνη τη στιγμή). Οι Αρχές μπορούν να στέλνουν μαζικά μηνύματα στα κινητά τηλέφωνα για να ειδοποιήσουν όταν ένα νέο κρούσμα εμφανίστηκε σε μια γειτονιά. Όσοι μάλιστα βρίσκονται σε οικειοθελή καραντίνα είναι υποχρεωμένοι να κατεβάσουν εφαρμογή στο κινητό τους που ειδοποιεί τις Αρχές αν βγουν από το σπίτι τους με πρόστιμο μέχρι 2.500 £. Το ερώτημα που τίθεται είναι: τι προτιμάμε; Τα προσωπικά δεδομένα ή τη ζωή;
«Ένα κράτος κινδυνεύει περισσότερο από τους πολίτες του, όταν δεν πειθαρχούν, παρά από τον εχθρό του» (Σπινόζα)
Γιώργος Τρανταλίδης, δικηγόρος
Κύριε Γιώργο Τρανταλίδη, λυπάμαι ιδιαίτερα που ως Δικηγόρος ασκείτε άψογα το ρόλο του διαμορφωτή της κοινής γνώμης στην τοπική μας κοινωνία προς αποδοχή της άποψης πως «έφταιξε ότι δεν ακολουθήσαμε τη σιδηρά πειθαρχία άλλων χωρών» όπως της Κίνας και της Νότιας Κορέας (βλ. κάμερες ασφαλείας κ.α). Έχετε λάβει επάξια τη σκυτάλη από τον Αναπληρωτή Καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης κ. Γιώργο Ατσαλάκη που πριν μερικές μέρες δήλωνε υπέρ «της χρήσης των νέων τεχνολογιών προς αποτελεσματική ιχνηλάτηση των επαφών των κρουσμάτων και την αυστηρή τήρηση της καραντίνας με αποτελεσματικό έλεγχο». Ο ρόλος που επιτελείτε είναι ανάλογος αυτού των Πολιτικών και των Οικονομολόγων της δεκαετίας του ‘90 που έπεισαν τους Έλληνες για το καλό του υπέρμετρου δανεισμού της χώρας που θα ωφελούσε την ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας, κάτι που οδήγησε στην πτώχευση, χωρίς να υπάρξει καμία αντίδραση από τους πολίτες. Ομοίως, με δημοσιοποίηση απόψεων όπως οι δύο προαναφερόμενες, η χώρα μας ωθείται προς την απόλυτη ψηφιακή σκλαβιά τύπου Κίνας και Ν. Κορέας, χωρίς να υπάρξει καμία αντίδραση από τους πολίτες. Οπότε, σας αφιερώνω και εσάς το παρακάτω κείμενο που εκφράζει την ακριβώς αντίθετη γνώμη:
Με την Πανδημία του Κορωνοϊού ως Δούρειο Ίππο
οι πόλεις της Ελλάδας να μην γίνουν «Smart Cities»
με κάμερες ασφαλείας Αναγνώρισης Προσώπου
Στις 19 Φεβρουαρίου 2020 δόθηκε στη δημοσιότητα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η «Λευκή Βίβλος» για την Τεχνητή Νοημοσύνη που περιλαμβάνει τις προτάσεις της για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ήταν σε δημόσια διαβούλευση έως τις 19 Μαΐου 2020. Σκοπός είναι η δημιουργία ενός πρότυπου παγκοσμίως ρυθμιστικού πλαισίου για την Τεχνητή Νοημοσύνη και ειδικά για τον τομέα της Αναγνώρισης Προσώπου μέσω καμερών ασφαλείας σε «έξυπνες πόλεις» (Smart Cities), παρόμοιου με αυτό του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων (ΕΕ) 2016/679, γνωστού ως GDPR για τα προσωπικά δεδομένα.
Το ρυθμιστικό αυτό πλαίσιο διακηρύττεται πως θα εξασφαλίζει τις ευρωπαϊκές αξίες και τα θεμελιώδη δικαιώματα. Σε πλήρη αντίφαση όμως, αφήνεται σε εκκρεμότητα το ενδεχόμενο της ύπαρξης ενός βασισμένου στην ΤΝ συστήματος ευρείας παρακολούθησης μέσω καμερών ασφαλείας με τεχνολογία Αναγνώρισης Προσώπου, το οποίο διακηρύττεται πως θα χρησιμοποιείται κατ’ επιλογήν μόνο σε σπάνιες, αιτιολογημένες και αναλογικές περιπτώσεις, όπως ενδεχομένως και η αντιμετώπιση της Πανδημίας του Κορωνοϊού.
Στην Ελλάδα, ο τρόπος εφαρμογής της «Λευκής Βίβλου» προδιαγράφεται από την εφαρμογή του GDPR ειδικά για τις κάμερες ασφαλείας, για την οποία υπάρχει ήδη διαπιστωμένη αρνητική εμπλοκή των Εισαγγελικών Αρχών και της ανεξάρτητης «Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα» (ΑΠΔΠΧ), με αποφάσεις καταστρατήγησης της ισχύος του GDPR (βλ. αναφ. αρ. 157 & 313/2017 Εισαγγελίας Πρωτοδικών Χανίων, απόφ. α.π. 3889/2019 Εισαγγελίας Εφετών Κρήτης, απόφ. αρ. 21/2019 ΑΠΔΠΧ), αποφάσεις οι οποίες ακυρώνουν στην πράξη το σχετικό ευρωπαϊκό ρυθμιστικό πλαίσιο και εξυπηρετούν αποκλειστικά την ευρεία μόνιμη εγκατάσταση παράνομων καμερών ασφαλείας σε κτίρια σε όλη την Ελλάδα.
Από την ΑΠΔΠΧ αφήνονται ορθάνοικτες «κερκόπορτες», αφού επιτρέπει τη χρήση τεχνικών θόλωσης ή απόκρυψης περιεχομένου εικόνας (masking) στα συστήματα βιντεοεπιτήρησης, αντί της αυστηρής απαίτησης για εγκατάσταση εξωτερικών καλύπτρων-μασκών επί των καμερών ασφαλείας ώστε να είναι φανερά και 100% εξασφαλισμένο ότι από τους αισθητήρες αυτών δεν εισέρχεται στα συστήματα βιντεοεπιτήρησης εικόνα από παράνομη εμβέλεια λήψης. Ειδικά από την εικόνα του ανθρώπινου προσώπου είναι δυνατή μέσω αλγόριθμων ΤΝ η αναγνώριση κάθε ανθρώπου από τις μοναδικές αποστάσεις συγκεκριμένων σημείων κάθε προσώπου.
Βρισκόμαστε ήδη στο κομβικό σημείο που θα επηρεάσει την κοινωνία της γενιάς μας αλλά και τις επόμενες. Η μία κατεύθυνση είναι η αποδοχή της εφαρμογής ως οφθαλμαπάτη-«Virtual Reality» της «Λευκής Βίβλου» της Ε.Ε. για την Τεχνητή Νοημοσύνη και ειδικά για τον τομέα της Αναγνώρισης Προσώπου σε «Smart Cities» όπως ομοίως και του GDPR για τις κάμερες ασφαλείας, η οποία δίνει μηδενική διασφάλιση για την αποφυγή της ύπαρξης ενός υψηλής τεχνολογίας συστήματος μαζικού κοινωνικού ελέγχου – «Μεγάλου Αδελφού» αντίστοιχο με αυτά της Ρωσίας και της Κίνας. Η άλλη κατεύθυνση είναι η εφαρμογή της «Λευκής Βίβλου» και του GDPR απαλλαγμένη πλέον από αντιφατικές εκκρεμότητες και από παρεμβάσεις κρίσιμων παραγόντων που ακυρώνουν στην πράξη το ευρωπαϊκό ρυθμιστικό πλαίσιο, η οποία δίνει πλήρη διασφάλιση του οφέλους για τους πολίτες όλων των Κρατών Μελών. Μόνο έτσι διασφαλίζεται ότι η αντιμετώπιση της Πανδημίας του Κορωνοϊού δεν θα γίνει ο Δούρειος Ίππος για τη νομιμοποίηση της ευρείας κλίμακας Αναγνώρισης Προσώπου μέσω καμερών ασφαλείας στην Ελλάδα και σε όλη την Ε.Ε.
Σε τροχαία σκοτώνονται στην Ελλάδα κάθε χρόνο περίπου 1000 άνρωποι και τραυματίζονται σοβαρά ακόμα περισσότεροι, δεν άκουσα όμως κανέναν να λέει πως πρέπει να πάψουμε να κυκλοφορούμε, ναι η ζωή είναι το πιο μεγάλο αγαθό αλλά ούτε αυτή είναι απόλυτο αγαθό, πρέπει και αυτή να ζυγίζεται με όλα τα άλλα αγαθά, δηλαδή πρέπει να ρισκάρουμε ως ένα βαθμό την ζωή μας για να αξίζει να ζούμε. Κάθε φορά που βγαίνουμε από το σπίτι μας (και όχι μόνο τώρα που υπάρχει ο κορωνοϊός) ρισκάρουμε την ζωή μας για να απολαύσουμε κάποια αγαθά. Το θέμα δεν είναι λοιπόν αν θέλουμε να ρισκάρουμε την ζωή μας για την ελευθερία κινήσεων αλλά σε ποιο βαθμό θέλουμε να την περιορίσουμε και πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος, τα προσωπικά δεδομένα δεν είναι το μεγάλο πρόβλημα, η ελευθερία κίνησης είναι και οι οικονομικές δραστηριότητες.
Κύριε Γιώργο Τρανταλίδη, λυπάμαι ιδιαίτερα που ως Δικηγόρος ασκείτε άψογα το ρόλο του διαμορφωτή της κοινής γνώμης στην τοπική μας κοινωνία προς αποδοχή της άποψης πως «έφταιξε ότι δεν ακολουθήσαμε τη σιδηρά πειθαρχία άλλων χωρών» όπως της Κίνας και της Νότιας Κορέας (βλ. κάμερες ασφαλείας κ.α). Έχετε λάβει επάξια τη σκυτάλη από τον Αναπληρωτή Καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης κ. Γιώργο Ατσαλάκη που πριν μερικές μέρες (ΧΝ 25-11-2020) δήλωνε υπέρ «της χρήσης των νέων τεχνολογιών προς αποτελεσματική ιχνηλάτηση των επαφών των κρουσμάτων και την αυστηρή τήρηση της καραντίνας με αποτελεσματικό έλεγχο». Ο ρόλος που επιτελείτε είναι ανάλογος αυτού των Πολιτικών και των Οικονομολόγων της δεκαετίας του ‘90 που έπεισαν τους Έλληνες για το καλό του υπέρμετρου δανεισμού της χώρας που θα ωφελούσε την ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας, κάτι που οδήγησε στην πτώχευση, χωρίς να υπάρξει καμία αντίδραση από τους πολίτες. Ομοίως, με δημοσιοποίηση απόψεων όπως οι δύο προαναφερόμενες, η χώρα μας ωθείται προς την απόλυτη ψηφιακή σκλαβιά τύπου Κίνας και Ν. Κορέας, χωρίς να υπάρξει καμία αντίδραση από τους πολίτες.