“Η Θεσσαλονίκη πρέπει να βρει επιτέλους την ταυτότητά της κι αυτή είναι μόνο η Βυζαντινή. Είναι μια πόλη-βυζαντινό μουσείο με ‘εκθέματα’ σε όλα της τα σημεία, τα στοιχεία διαχρονίας του Βυζαντίου σε όλες τις περιόδους του (πρωτοβυζαντινά -μεταβυζαντινά χρόνια) και ‘δείγματα’ απ’ όλες τις εκφάνσεις του (ιστορία, αρχιτεκτονική, θρησκεία, καθημερινή ζωή). Αρκεί μια βόλτα στις εκκλησιές και τα μοναστήρια της Άνω Πόλης ή μια σκάλα να κατεβείτε λίγα μέτρα κάτω από τη σημερινή Εγνατία, για να περιηγηθείτε στην άλλη αγορά – εκείνη των Βυζαντινών”.
Ο Πάολο Οντορίκο, ο 65χρονος Ιταλός από το Ούντινε της Ιταλίας, ο ερευνητής της βυζαντινής ιστορίας και λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Τεργέστης, διευθυντής σπουδών στη Σχολή Ανωτάτων Σπουδών στις Κοινωνικές Επιστήμες στο Παρίσι, όπου και ζει, ιδρυτής και διευθυντής εδώ και 20 χρόνια του Κέντρου Βυζαντινών, Νεοελληνικών και Νοτιοανατολικών Ευρωπαϊκών Σπουδών, αλλά και της σειράς “Dossiers Byzantins”, και “Seminaires Byzantins” των γαλλικών εκδόσεων “Belles Lettres”, υπεύθυνος για οκτώ συνεχή χρόνια του Θερινού Πανεπιστημίου Βυζαντινών Σπουδών, που διεξαγόταν στη Θεσσαλονίκη και πόλεις της Βόρειας Ελλάδας, επέστρεψε χθες για 42η συνεχή χρονιά στην πόλη – το “δεύτερο σπίτι μου”, όπως λέει- για να αναγορευθεί σε αντεπιστέλλοντα εταίρο του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών του ΑΠΘ.
Και η Θεσσαλονίκη- “Πομπηία του Βυζαντίου” [όπως την είχε προ τριετίας χαρακτηρίσει σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ με αφορμή την επίσκεψη του στο εντυπωσιακό τμήμα της “Μέσης οδού” (Via Regia) του σταθμού “Βενιζέλου” του μετρό της Θεσσαλονίκης, όπου πραγματοποίησε μάθημα – παράσταση διαμαρτυρίας με τους 50 και πλέον μεταπτυχιακούς φοιτητές του θερινού πανεπιστημίου Βυζαντινολογίας που διοργάνωνε, διεκδικώντας τη διατήρηση και ανάδειξη της βυζαντινής της ιστορίας], τον τίμησε, αλλά δεν κατάφερε να τον κρατήσει.
