Πρέπει να τερματιστεί η πολιτική της λιτότητας, τόνισε ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, Γιώργος Παπανδρέου, διατυπώνοντας τα βασικά στοιχεία του «ελληνικού σχεδίου» για την έξοδο της χώρας από την κρίση και το μνημόνιο.
Ο κ. Παπανδρέου μίλησε σήμερα στην τηλεόραση του Σκάι, απαντώντας σε πολλές ερωτήσεις, που αφορούσαν τόσο στο παρελθόν όσο και στο μέλλον. Ανέφερε ότι είχε διαφωνήσει με τη λογική της λιτότητας, διότι θα βάθαινε την ύφεση και δεν θα επέτρεπε να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές στο κράτος και αλλού. Και είχε ζητήσει από τους εταίρους να μην επιβληθεί λιτότητα, αλλά να προχωρήσουν οι αλλαγές που πρότεινε, όμως δεν εισακούστηκε και μάλιστα, ένας από τους πρωθυπουργούς (δεν αποκάλυψε το όνομα) είχε προτείνει σε Σύνοδο Κορυφής, να αφεθεί η Ελλάδα να χρεοκοπήσει.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση επανέφερε, ουσιαστικά, αυτή του την άποψη, προτείνοντας, μετά τις εκλογές, να συμφωνήσουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις σε ένα «ελληνικό σχέδιο» που θα προταθεί στους Ευρωπαίους εταίρους και θα περιλαμβάνει:τερματισμό της λιτότητας, στήριξη της ελληνικής οικονομίας, αντιμετώπιση του χρέους και όλα αυτά να τεθούν στην κρίση του ελληνικού λαού με δημοψήφισμα.
Για ΣΥΡΙΖΑ και Σαμαρά
Σχετικά με ενδεχόμενες μετεκλογικές συνεργασίες, ο κ. Παπανδρέου ανέφερε ότι ο ίδιος θα συναινούσε υπό όρους, διότι, όπως είπε, αν ο ΣΥΡΙΖΑ λέει απλά θα σκίσουμε τα μνημόνια, σημαίνει ότι δεν έχει καταλάβει τίποτα από τα αίτια που δημιούργησαν την κρίση.
Κατηγόρησε τον κ. Σαμαρά ότι επί δύο χρόνια πετροβολούσε την κυβέρνησή του και το πρόγραμμα και στη συνέχεια το υιοθέτησε. Και απέδωσε στον πρωθυπουργό την ευθύνη για τον κίνδυνο χρεοκοπίας της χώρας στο διάστημα μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων του 2012, λόγω της επιμονής του να σχηματιστεί κυβέρνηση ειδικού σκοπού που θα οδηγήσει σε εκλογές. Ο ίδιος είχε ζητήσει, τότε να μην οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές, γιατί θα αντιμετώπιζε τον κίνδυνο της χρεοκοπίας. Επίσης, κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι εφάρμοσε τον σκληρό πυρήνα της λιτότητας χωρίς να προχωρήσει σε αλλαγές, ότι έπαιξε τη χώρα στα ζάρια πρόσφατα με το σχέδιο εξόδου στις αγορές και ότι τώρα πετάει την καυτή πατάτα από τα χέρια του.
Το ΠΑΣΟΚ και το νέο κόμμα
Ο κ. Παπανδρέου ανέφερε ότι ανατράπηκε και αυτό το γνωρίζει όλος ο κόσμος. Στην ανατροπή του συνέπραξαν και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, κάποιοι από τους οποίους, όπως τόνισε, ήδη από τον Ιούνιο του 2011 είχαν αρχίσει κινήσεις υπονόμευσης, τις οποίες απέδωσε στο ότι κάποιοι θεώρησαν ότι η κατάσταση προσφερόταν για να γίνουν κάποιες ανατροπές.
Η κατάσταση, πρόσθεσε, δυσχεράνθηκε μετά την απόφαση για το δεύτερο πρόγραμμα και το PSI, τόσο στη χώρα (π.χ. επεισόδια στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου) όσο και στην ΚΟ. Οι δυνάμεις που τον ανέτρεψαν, όπως υποστήριξε, υπήρχαν και μέσα στο ΠΑΣΟΚ και έξω από αυτό και αντιδρούσαν στις επιχειρούμενες αλλαγές. Αναφερόμενος στην υπόθεση των Καννών, σημείωσε ότι ο κ. Βενιζέλος στην αρχή είχε χαρακτηρίσει «λυτρωτικό» το δημοψήφισμα και μετά, επιστρέφοντας από τη Γαλλία είπε άλλα στη δήλωσή του.
Ο Πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών τόνισε ότι το 2010 βρέθηκε, λόγω των πολιτικών χειρισμών της προηγούμενης κυβέρνησης, μπροστά στο φάσμα της χρεοκοπίας, με τον κόσμο να βγαίνει στους δρόμους. Ο ίδιος, όπως τόνισε, δεν ήθελε ένταξη στον μηχανισμό και προσπάθησε να αποσπάσει τη στήριξη των Ευρωπαίων, προκειμένου να μπορεί να δανείζεται η χώρα από τις αγορές, κάτι που οι Ευρωπαίοι δεν έδωσαν στην Ελλάδα, ενώ ήταν κατηγορηματικός λέγοντας ότι το ΔΝΤ στην ευρωζώνη το έφερε η Μέρκελ και 2-3 φίλοι της Γερμανίας.
Σχετικά με την απόφασή του να ιδρύσει το Κίνημα, αποχωρώντας από το ΠΑΣΟΚ, ο κ. Παπανδρέου υπογράμμισε ότι το ΠΑΣΟΚ ταυτίστηκε με την πιο σκληρή έκφανση των πολιτικών της δεξιάς. Αναφέρθηκε στις προτάσεις του προς τον κ. Βενιζέλο οι οποίες δεν εισακούσθηκαν και κατόπιν πήρε την απόφαση για την ίδρυση νέου κόμματος. Έπρεπε, όπως σημείωσε, να αποφασίσει αν θα στηρίξει την πολιτική στην οποία οδηγήθηκε το ΠΑΣΟΚ ή αν θα διαφοροποιηθεί και αποφάσισε να προχωρήσει σε μια «δημιουργική ρήξη», αφήνοντας πίσω πολλές από τις κακές επιλογές του παρελθόντος.