Δύο ακόμα νέοι άνθρωποι, θύματα τροχαίων δυστυχημάτων που συνέβησαν στα Χανιά, “έφυγαν” χθες από τη ζωή. Μέσα στο 2019 ο συνολικός αριθμός των ατόμων που άφησαν την τελευταία τους πνοή στην άσφαλτο έφτασε πλέον τους 45 σε όλη την Κρήτη.
Όμως οι αριθμοί αδυνατούν να περιγράψουν το δράμα των οικογενειών που χάνουν τα παιδιά τους, τους συγγενείς, τους φίλους τους. Αδυνατούν να μιλήσουν για τον ανθρώπινο πόνο.
Και είναι μετά τις θλιβερές ειδήσεις που νιώθεις να σε πνίγει ένας θυμός: Για το κράτος που δεν φτιάχνει τους δρόμους, για την έλλειψη αστυνόμευσης, για τα πρόστιμα που θα έπρεπε να πέφτουν σαν πέλεκυς, για την υποκουλτούρα της “κούπας” και της “κόντρας”, που ενδημεί στα μέρη μας.
Η ευθύνη της οργανωμένης Πολιτείας για την απαράδεκτη εικόνα και τα όσα συμβαίνουν στους δρόμους της Κρήτης είναι δεδομένη και διαχρονική. Είναι πράγματα που μπορούν και πρέπει να αλλάξουν. Τα προβλήματα έχουν αναδειχθεί, τα αιτήματα έχουν διατυπωθεί.
Όμως έως ότου η βραδυκίνητη και άβουλη Πολιτεία αναγκαστεί να φροντίσει γι’ αυτά που της αναλογούν, ας φροντίσουμε όλοι εμείς για εκείνα που περνάνε από το χέρι μας: Ας μην πίνουμε όταν οδηγούμε, ας φοράμε τη ζώνη και το κράνος μας κι ας οδηγούμε με σεβασμό προς τους νόμους και τους συνανθρώπους μας.
Όχι τόσο γιατί αυτή η στάση μπορεί να σώσει τη ζωή μας όσο γιατί με το παράδειγμά μας μπορεί να σωθεί η ζωή των παιδιών μας…