Παράγκες και Μέγαρα

Από µάζωξη κοµµατική σε µάζωξη και από συγκέντρωση σε συγκέντρωση κοµµάτων, οπαδών, υποψηφίων ευρωβουλευτών και κλιµακίων κυβερνητικών ή των αντιπολιτευτικών πολιτικών χώρων.
∆όξα τω θεώ τους είδαµε όλους, τους αποτυπώσαµε, ακούσαµε τα κουτσοµπολιά µέσα στα πλήθη, και µετρήσαµε κεφάλια όπως λέµε στις πορείες.
Η αλήθεια είναι µία και αδιαµφισβήτητη. Οίστρος δεν υπήρχε… Ο κακός χαµός δεν έγινε πουθενά. Συγκρατηµένοι οι πολίτες ψηφοφόροι, συγκρατηµένες και οι εκτιµήσεις.
Οι περισσότεροι µάλιστα εκτιµούν πως θα υπάρξει αποχή, παρά τις εκκλήσεις, προτροπές και καλέσµατα, από όλους τους εµπλεκόµενους, στο να µη λείψουν ψήφοι από τις κάλπες, κυρίως λόγω της σπουδαιότητας των Ευρωεκλογών.
Ευλόγως λοιπόν, έρχεται στο µυαλό η σκέψη και αµέσως µετά η σύγκριση µε την αθρόα προσέλευση στις πλατείες, των οπαδών Παναθηναϊκού, Ολυµπιακού, ΠΑΟΚ, που όλο και κάτι κατάφεραν να σηκώσουν κατακτώντας τίτλους.
Προβληµατίζει το αποτέλεσµα καθώς και τα ερωτηµατικά που γεννώνται από τη σύγκριση. Η χαρά που προσφέρει ο αθλητισµός, ζηλευτή και αναζητείται µε aber alert στην πολιτική πραγµατικότητα και καθηµερινότητα.
Πριν λίγα χρόνια µιλούσαµε για τη µεταπολιτευτική Ελλάδα, κάποια στιγµή ξεκίνησε η κουβέντα για τη Μνηµονιακή Ελλάδα, ήρθε ο φόβος κι οι απορίες, βάση της πολιτικής διαχείρισης για την πανδηµία, διαπιστώσαµε πως η ελπίδα καίγεται όµορφα όπως τα όµορφα χωριά, αποδοµήθηκε ο µύθος του συνθήµατος 50 χρόνια ∆ΕΞΙΑ, ξιπαστήκαµε µε το Πρώτη Φορά Αριστερά, αποκοιµήθηκε η υπερένταση τις βραδιές των εκλογών και φτάσαµε σήµερα, να ψάχνουµε στα ράφια των σούπερ µάρκετ, τα προϊόντα µε τιµές που καθορίζονται από τις παρεµβάσεις του Υπουργείου, χειροκροτώντας προέδρους οµάδων πιο θορυβωδώς, από ό,τι προέδρους κοµµάτων.
Μία εξήγηση ίσως µπορεί να δοθεί… ίσως, οι Παράγκες γίνανε Μέγαρα και τα Μέγαρα Παράγκες.