Εθνικο σχέδιο για παραγωγική ανασυγκρότηση στην Ελλάδα ξεκινά η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να δείξει πως ακόμη και σε αυτή την εποχή υπάρχουν ελπίδες για ανάπτυξη. Ποια όμως παραγωγική ανασυγκρότηση όταν ο αγροτικός τομέας έχει συρρικνωθεί και οι αγορές έχουν τερματίσει; Ο πρωθυπουργός προσπαθεί μέσω των Περιφερειών να βάλει την χώρα σε αναπτυξιακή διαδικασία, θέλοντας με τον τρόπο αυτό να δείξει πως τίποτα δεν είναι αδύνατο όταν υπάρχει ο κατάλληλος σχεδιασμός.
Ομως για ποιον σχεδιασμό πρόκειται και για ποια παραγωγική ανασυγκρότηση, ποια κίνητρα δίδονται και σε ποιους τομείς, κανείς δεν γνωρίζει. Οι μεγαλεπήβολες κουβέντες για ανάπτυξη και παραγωγική διαδικασία το μόνο που κάνουν, είναι να δημιουργούν φρούδες ελπίδες στους πελαγωμένους εγχώριους επενδυτές, οι οποίοι δεν γνωρίζουν πώς να διαθέσουν τα προϊόντα τους σε μια ήδη κατακερματισμένη αγορά.
Για να υπάρξει παραγωγική ανασυγκρότηση πρέπει πρώτα να πέσει χρήμα στις Περιφέρειες αλλά πάνω απ΄όλα να δοθούν αναπτυξιακά κίνητρα, ικανά να θέσουν σε κίνηση την ελληνική οικονομία. Μέχρι στιγμής, τα κίνητρα αυτά δεν έχουν δοθεί, με δεδομένη την ανασφάλεια από την παρατεταμένη λιτότητα. Η δε ιστορία διδάσκει ότι όταν έπεσε χρήμα στις Περιφέρειες, αυτό «έκανε φτερά» εντός ολίγου χρονικού διαστήματος. Αυτό λέει η «ελληνική παράδοση».
