Παραίτηση Δημήτρη Κράνη

Το κύρος της δικαιοσύνης μόνον η ίδια το αποκαθιστά όταν πρυτανεύει η λογική σε συνδυασμό με την κείμενη νομοθεσία, αρκεί να παραμένει ανεπηρέαστη απ’ την πολιτική εξουσία. Πώς μπορεί να γίνει αυτό, όταν μερικοί δικαστικοί μετά τη συνταξιοδότησή τους ή ακόμα και πριν απ’ αυτήν, αφού παραιτηθούν παίρνουν κυβερνητικές θέσεις; Τούτο συμβαίνει άλλοτε γιατί τους γίνεται πρόταση από αρχηγό κόμματος, άλλοτε δε διότι και οι ίδιοι το επιδιώκουν για προσωπική προβολή.
Κάτι παρόμοιο έγινε με τον κ. Δημήτριο Κράνη, ο οποίος έφθασε μέχρι αντιπρόεδρος του Α.Π. και “στρατολογήθηκε” απ’ τον Ιούλιο 2019 να προσφέρει υπηρεσίες ως υφυπουργός Δικαιοσύνης, όσον αφορά στις κυβερνητικές θέσεις στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
Ο κ. Υφυπουργός φαίνεται ότι επί πολύ καιρό δεν μπόρεσε να ταυτιστεί με τη νοοτροπία και τον τρόπο λειτουργίας της κυβέρνησης και λέγεται ότι από τον Φεβρουάριο ήταν υπό συνεχή παραίτηση. Λειτουργούσε υπό τη νοοτροπία του δικαστή, που ενίοτε δε συμβιβάζεται με την πολιτική. Διαβλέποντας αυτήν τη διαφορετικότητα, αν συνέχιζε θα επέφερε δυσλειτουργία στη συνεργασία με τον προϊστάμενό του Υπουργό κ. Τσιάρα.
Η απουσία του από κρίσιμες συνεδριάσεις στη Βουλή, που αφορούσαν νομοθετήματα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, οφείλετο σε αντιρρήσεις που είχε στις κυβερνητικές αλλαγές στον Π.Κ., που αμνηστεύονταν τραπεζικά στελέχη από κακουργηματικές κατηγορίες και απιστίες. Ήταν αντίθετος και με τη μεταβίβαση εξουσιών απ’ το Υπ. Δικαιοσύνης στο Υπ. Προστασίας του Πολίτη, καθ’ όσον ο Υφυπουργός απεγυμνώνετο από ουσιαστικές αρμοδιότητες.
Με επιστολή του υπέβαλε την παραίτησή του, στην οποία αναφέρει ότι οι λόγοι που τον οδήγησαν στην έξοδο ήσαν «οι ανειλημμένες συγγραφικές υποχρεώσεις… και ανάλογες ερμηνευτικές προσεγγίσεις Ευρωπαϊκών κανονισμών…» Προφάσεις εν αμαρτίαις, διότι η συμμετοχή του σε επιστημονικές “συγγραφικές υποχρεώσεις” θα υπήρξαν εκ προοιμίου και οι “προσωπικοί λόγοι” δεν προέκυψαν τώρα. Ίσως να υπέστη πιέσεις και ο ίδιος να αντελήφθη ότι θα ήταν επιβαρυντικό “τσαλάκωμά” του, να μείνει έξω απ’ τον φημολογούμενο ανασχηματισμό, κάτι που θα εθεωρείτο αποτυχία στο Υπουργείο.
Προτίμησε την παραίτηση διευκολύνοντας τον πρωθυπουργό και διασώζοντας την υστεροφημία του. Διάβαζε πολύ καθαρά ότι ο κ. Μητσοτάκης ήταν δυσαρεστημένος μαζί του και καταλάβαινε ότι μέτραγε μέρες σ’ αυτήν την καρέκλα.
Το μήνυμα που κρύβεται πίσω απ’ την παραίτηση είναι ότι έχει ωριμάσει ο χρόνος ανασχηματισμού της κυβέρνησης και ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να περιμένει άλλο. Αν δε γίνει και τώρα ανασχηματισμός, θα είναι η τρίτη φορά που προαναγγέλλεται εμμέσως και δεν πραγματοποιείται.
Και τίθεται το ερώτημα, ποινικοποιείται η πολιτική ζωή της χώρας σε σημείο που να πλήττεται το κύρος της Δικαιοσύνης; Άμα στήνονται προανακριτικές επιτροπές, που λειτουργούν όπως λειτουργούν κατά παράβασιν του νόμου με υπαινικτικές κατηγορίες τότε οι πολιτικές αντιπαραθέσεις δηλητηριάζουν την κοινή γνώμη και οι πολίτες αρχίζουν να μιλούν για σκευωρίες.