«Στην τελευταία θέση στην Ευρώπη και στην 33η στον κόσμο κατατάσσεται το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας, σύμφωνα με την παγκόσμια κατάταξη του εκδοτικού οίκου Pearson για λογαριασμό του ιδρύματος Economist Intelligence Unit». Είναι ίσως η πιο θλιβερή είδηση για τη χώρα μας που θα έπρεπε να ήταν το κυρίαρχο θέμα σε όλο το πολιτικό σύστημα και ιδιαίτερα στην εκπαιδευτική κοινότητα και όμως ένοχη σιωπή από όλους. Κανένας δεν τόλμησε να διαψεύσει την έκθεση αυτή που είναι κόλαφος για το εκπαιδευτικό μας σύστημα, κάτι που όλοι αναγνωρίζουν, αλλά δεν έχουν το θάρρος να το αλλάξουν συγκρουόμενοι με νοοτροπίες και συνδικαλιστικές πρακτικές που το κρατούν καθηλωμένο σε μία μίζερη πραγματικότητα. Συνεχίζει η έκθεση αυτή να αναλύει το εκπαιδευτικό μας σύστημα αναφέροντας: «Η θέση της Ελλάδας είναι η χειρότερη ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες στην αξιολόγηση, η οποία περιλαμβάνει 39 χώρες και μια περιοχή (το Χονγκ Κονγκ), ενώ παραμένει αμετάβλητη σε σχέση με την αξιολόγηση του ίδιου οίκου το 2013».
Η έκθεση του Pearson, η οποία γράφτηκε από το Economist Intelligence Unit, είναι το αποτέλεσμα μιας ποσοτικής και ποιοτικής ανάλυσης με τίτλο The Learning Curve και αφορά στις επιδόσεις που παρουσιάζουν τα σχολικά συστήματα σε παγκόσμιο επίπεδο. Ομως παρόλα αυτά οι καθηγητές αρνούνται την οποιαδήποτε αξιολόγηση, αυτό που στον ιδιωτικό τομέα είναι αυτονόητο, στην εκπαιδευτική κοινότητα είναι ταμπού. Εχουμε πάρα πολλά παραδείγματα καθηγητών και δασκάλων που αποδεδειγμένα αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα, όμως προς δόξα των συνδικαλιστών παραμένουν στις αίθουσες διδασκαλίας. Δυστυχώς μεγάλη είναι η ευθύνη των πολιτικών που επέτρεψαν τον συνδικαλισμό στα σχολεία, με αποτέλεσμα τον περισσότερο χρόνο τους οι μαθητές και οι φοιτητές να τον ξοδεύουν σε πολιτικές αναλύσεις οι οποίες αποτελούν τροχοπέδη για τις σπουδές τους. Είναι κατάντια να βλέπεις πανεπιστημιακά ιδρύματα, αλλά και δημόσια σχολεία, να θυμίζουν τριτοκοσμικά κτήρια και οι καθηγητές πολλές φορές να απειλούνται από φοιτητές οι οποίοι ουδέποτε λογοδοτούν για τις όποιες παρανομίες γίνονται μέσα στους χώρους αυτούς.
Εάν θέλουμε σοβαρά η παιδεία μας να αναβαθμιστεί θα πρέπει να υπάρξουν βαθιές τομές και ρήξεις, θα περιμένουμε από τα κόμματα να τοποθετηθούν και να ακούσουμε σοβαρές προτάσεις. Εάν υπάρχουν δυσκολίες ας υιοθετήσουν το εκπαιδευτικό σύστημα των χωρών εκείνων που η εκπαίδευση βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο.
Υ.Γ. Όσα εκατομμύρια και να διαθέσεις στην παιδεία, εάν δεν υπάρξουν θεσμικές αλλαγές, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει και θα εξακολουθούμε να έχουμε το χειρότερο εκπαιδευτικό σύστημα στην Ευρώπη.
