Ι.-Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ είναι, πλην των εορτών, μήνας απολογισμών. Βέβαια, με τα μνημόνια, τι απολογισμό να κάνεις; Επί οκτώ χρόνια βυθιζόμαστε ολοένα και περισσότερο σε αχρείαστες καυχησιολογίες, φορομπηχτικές πολιτικές χωρίς αντίκρισμα και αύξηση του δημόσιου χρέους.
ΠΙΘΑΝΟΝ, μετά από μερικά χρόνια, εάν και εφόσον βγούμε από τα μνημόνια, κανείς δεν θα τα θυμάται. Απλά, αυτά θα αποτελούν άλλη μια σελίδα της ιστορίας της ατυχούς ελληνικής οικονομίας, ίσως με περισσότερη έμφαση στα μνημονιακά και τα αντιμνημονιακά κόμματα που, όταν κλήθηκαν να κυβερνήσουν έγιναν υπερμνημονιακά!
ΙΙ.-ΑΥΤΟ που δεν πρόκειται να λησμονηθεί εύκολα είναι η δεινοπάθηση της ελληνικής γλώσσας, ειδικότερα με την “πρώτη φορά αριστερά” (ΣΥΡΙΖΑ) κυβέρνηση-συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ. Θυμάστε, άραγε, ποιες λέξεις κυριάρχησαν τα 8 χρόνια-και κυριαρχούν; Ποιες λέξεις ή και “σύμπλοκα” λέξεων καταδυνάστευσαν- και δυναστεύουν τη ζωή μας;
ΜΙΚΡΗ αναδρομή: το «Καστελόριζο» (2010), το ΔουΝουΤου και η «τρόικα». Έπειτα ήρθαν οι «αγανακτισμένοι», με το «κράξιμο» των βουλευτών και τα «αντιμνημονιακά» κόμματα στα διαζώματα του Συντάγματος να μουντζώνουν τη Βουλή. Ακολούθησε το “success story” (2014) του Σαμαρά, με σφοδρότατους αντιπάλους τους σημερινούς κυβερνώντες, που έγιναν μνημονιακότεροι των… μνημονιακών. Εχει γυρίσματα ο καιρός.
ΛΕΞΕΙΣ βεντέτες έγιναν εξαρχής «οι αγορές» (που αργότερα, με αριστερή κυβέρνηση θα «χόρευαν», λέει, με «νταούλια και ζουρνάδες»), οι «δανειστές» (που σήμερα ονομάζονται «θεσμοί» ή εταίροι ή «Άθενς Γκρουπ» ή «Μπράσελς Γκρουπ»!). Το χρέος πάλι, από «επονείδιστο», αντί να «διαγραφεί», επιμηκυνθεί ή «κουρευτεί», σήμερα ονομάζεται παραπλανητικά (έστω και διογκωμένο) «απομείωση», «ρύθμιση, «διευθέτηση» ή «ανακούφιση»!
ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ επίσης αριστερά «σύμπλοκα» λέξεων που άφησαν εποχή: «δημιουργική ασάφεια», «capital controls», «αποικία χρέους», «χοτ σποτ» (πρόσφυγες), «μένουμευρωπαίοι», «σκληρή διαπραγμάτευση» κ.ά. Κυρίως πλουτίσαμε το λεξιλόγιό μας με απίθανες καινούργιες λέξεις με αριστερό πρόσημο/ορισμό: «αναπλαισίωση»(!) συντάξεων, «αριστεία= ρετσινιά», «καριέρα=χολέρα», «βοθροκάναλα», «φιλελέδες», «δηθενάδες»! Βιώνουμε έναν αριστερό «γδάρτη» Εν.φ.ι.α., μια «επικαιροποίηση» και «κανονικοποίηση» του μνημονίου (προς το χειρότερο), απολαύσαμε ένα «προτεραιοποιώ»(!) αλλά και κάτι «υποκατώτατους μισθούς» και φυσικά πολλές «κυβιστήσεις» (που λαϊκά ονομάστηκαν «κωλοτούμπες» και διεθνώς «kolotumpa»)
ΜΕΤΑ την εξοντωτική υπερφορολόγηση ημών των συνήθων υποζυγίων, η κυβέρνηση παρουσίασε «υπερπλεόνασμα» για λαϊκίστικη (ψηφοθηρική) διανομή, εισήγαγε τη «φορολοταρία», τον «υπερθεματιστή» κ.λπ.
ΣΥΝΕΠΗΣ στην ιδεολογία της, εκτός από τη σύγχυση των πολιτικών της στόχων, η κυβέρνηση έθεσε σε εφαρμογή την αρχή που λέει πως όποιος διαχειρίζεται και ελέγχει τη χρήση της γλώσσας παραποιώντας τις σημασίες και παραπλανώντας μ’ αυτές τελικά πείθει, ελέγχει το παρόν και πιθανόν το μέλλον μιας χώρας! Οι κυβερνώντες το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό.
ΓΙ’ αυτό και η επιλογή των λέξεων είναι προσεκτική. Η δε καθημερινή χροιά και η βιαία επιβολή της σημασίας που αυτοί θέλουν, είναι μια από τις τέχνες του κυβερνάν.
ΟΜΩΣ, ποιες από όλες αυτές τις περιστασιακές λέξεις θα μείνουν στα λεξικά, ο χρόνος, η χρήση και κυρίως η αποτελεσματικότητά τους στη ζωή θα δείξουν.
