Αξιότιμε και αγαπητέ κύριε δήμαρχε,
θέλω και διά του Τύπου να σας εκφράσω τη λύπη μου μαζί και την αγανάκτησή μου για το κατάντημα της γειτονιάς μου.
Κάθομαι επί της οδού Κων/νου Μητσοτάκη (πρώην Ακρωτηρίου 136) στον παλιό δρόμο, απέναντι από το γυμναστήριο (παρ. Ελευθερίου Μητσοτάκη ιατρού) στους πρόποδες του Αγ. Ματθαίου.
Εδώ γεννήθηκα, εδώ ανατράφηκα, εδώ γαλουχήθηκα, από φτωχούς γονείς, εργατικούς και τίμιους ανθρώπους. Δεν κοίταζαν θέσεις, δεν κοίταζαν μεγαλεία, δεν κοίταζαν καρέκλες.
Με πίστη στον μεγαλοδύναμο Θεό, ότι θα τα βγάλουν πέρα, δούλεψαν, πάλεψαν, αγωνίστηκαν στον καλό αγώνα της ζωής. Με χίλιους κόπους και στερήσεις ανέθρεψαν τα παιδιά τους. Εγώ, σαν μικρότερη, ακολουθώντας τα χνάρια τους και τις προσευχές τους, κατόρθωσα να φθάσω σε μια ηλικία (όχι γεροντίστικη όπως λένε) γιατί αισθάνομαι πάρα πολύ νέα. Σα να είμαι παιδί ακόμα.
Μα τώρα κύριε δήμαρχε στο θέμα μας. Κοιτάξτε στα χαρτιά σας. Κοιτάξτε τον Δήμο μας. Αξιοποιήστε τη γειτονιά μας.
Ο κ. Κατσανεβάκης, πρώην δήμαρχος και ύστερα νομάρχης στο Ν. Χανίων, επί της θητείας του, άρχισε να κάνει τόσα και τόσα έργα στην εδώ γειτονιά μου.
Ηθελε να αξιοποιήσει (τη γειτονιά μου) και να αφήσει πίσω του έργα. Εργα θαυμάσια. Ολοι οι δήμαρχοι, μετά απ’ αυτόν, κοίταζαν μόνο την καρέκλα και δεν συνέχισαν τα έργα του.
Δεν πιστεύω κ. δήμαρχε να συμβαίνει και σ’ εσάς αυτό.
Στο σχέδιο πόλεως, όπως θα δείτε και ξέρετε, ένα μέρος του χώρου της γειτονιάς μου είναι να γίνει πάρκο. Ξεκινήστε λοιπόν. Τι περιμένετε;
Θα σας βοηθήσουμε όλοι εμείς. Πρώτη εγώ. Είμαι παρούσα για ό,τι χρειαστείτε. Μόνη μου δεν μπορώ να κάνω τίποτε. Ομως όλοι μαζί μπορούμε.
Να σταθούμε όλοι όρθιοι στις επάλξεις μας και μη ξεπουλήσουμε τα πρωτοτόκια μας. Να διδάξουμε στα παιδιά μας την αλήθεια, όπως την εβίωσαν οι αείμνηστοι πατέρες μας.
Ολοι εμείς, μα όλοι εμείς που θέλουμε να προχωρήσουμε. Ας υπερασπιστούμε τα ιερά και τα όσια της πατρίδας μας.
Ας αγωνιστούμε λοιπόν. Αντίσταση και ανάκαμψη. Για να ξαναβρούμε ό,τι έχουμε χάσει, για να υπερασπιστούμε ό,τι κινδυνεύει.
Δεν σας κάνω κήρυγμα αυτή τη στιγμή. Σας λέω την αλήθεια. Μην πιστεύετε ορισμένους που καταπατούν την γειτονιά μου (τους ξέρετε). Μην μείνετε απλός θεατής.
Στη σπηλιά (Καλογήρου σπηλιά) και παλιά δεξαμενή που είναι θαμμένη κάτω από τα ερείπια, η στέρνα αυτή γεμίζει από το ρυάκι, που αρχίζει από τον Αγ. Ματθαίο. Καθαρίστε τους χώρους αυτούς από τα αγριόδεντρα και τις καλαμιές. Διώξτε τις βρωμιές και ό,τι άλλο μολύνει την περιοχή μας. Κάνετε το πάρκο, το σχέδιο είναι στα χέρια σας.
Ξεκινήστε λοιπόν. Τι περιμένετε;
Θα σας βοηθήσουν και οι βουλευτές μας.
Είμαι βεβαία γι’ αυτό…
Ευχαριστούμε και περιμένουμε τις ενέργειές σας
Oλοι μαζί μπορούμε,
Στέλλα Μπανασάκη
