Η επόμενη μέρα στο σκάκι
ΚΟΣΜΑΣ ΚΕΦΑΛΟΣ
Είκοσι δύο εκλεκτά μέλη της σκακιστικής οικογένειας, μεγάλοι μετρ, σημαντικοί παράγοντες, άνθρωποι που διαπρέπουν και σε άλλους χώρους, καταγράφουν και σχολιάζουν αυτό που βιώνουμε τώρα, επισημαίνουν μόνιμα λάθη που μπορούν να διορθωθούν, μιλάνε για ανθρώπινες σχέσεις, για διαδίκτυο και προβλέπουν τις επόμενες κινήσεις στην ελληνική και τη διεθνή σκακιέρα!
Οι περισσότεροι συγκλίνουν στο ότι είναι δύσκολη η πρόβλεψη για την επόμενη ημέρα, ενώ οι αισιόδοξες απόψεις υπερτερούν των απαισιόδοξων. Σχεδόν ταυτόσημες είναι οι γνώμες ότι το διαδίκτυο βοηθάει τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, αλλά και ότι παραμένει ως υψηλή προτεραιότητα η κοινωνικότητα (οι πλήρεις απαντήσεις όλων στον ιστότοπο http://avgi.gr/article/10806/ 10917420/e-epomene-emera-sto-skaki
Το ερωτηματολόγιο, καθώς και οι απαντήσεις των 22, με αλφαβητική σειρά: 1) Πώς βλέπετε την επόμενη μέρα στο ελληνικό και στο παγκόσμιο σκάκι; 2) Τι μπορεί να διασωθεί, τι είναι ευκαιρία να αλλάξει; 3) Ποια κακώς κείμενα πρέπει να καταργηθούν και τι καινούργιο μπορεί να έλθει; 4) Οι σχέσεις μεταξύ σκακιστών, σκακιστριών, προπονητών, μαθητών, γονέων, παραγόντων κινδυνεύουν να διαρραγούν ή θα επέλθει σύσφιξη; 5) Πόσο βοηθάνε, τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, οι διαδικτυακοί αγώνες και τα διαδικτυακά μαθήματα;
Ο Χάρης Μαμουλάκης αισιοδοξεί ότι θα διατηρηθούν τα μεγάλα και εμβληματικά τουρνουά ανά τον κόσμο και πιστεύει ότι οι σχέσεις της σκακιστικής μας κοινότητας είναι δομημένες σε γερές βάσεις.
Ο Χρήστος Πιλάλης επισημαίνει ότι πρέπει, βγαίνοντας από την πανδημία, να μην χάσουμε την κοινωνικότητα μας. Η αξία του δια ζώσης σκακιού, είναι αναντικατάστατη!
Ο Στέλιος Χαλκιάς συμβουλεύει: «Να προσφέρουμε όσο μπορούμε, σ΄ αυτές τις περίεργες εποχές, και μην κλειστούμε μέσα στη γυάλα μας και στον μικρόκοσμό μας».
Ο Τάκης Νικολόπουλος βεβαιώνει ότι επόμενη μέρα στο ελληνικό σκάκι θα είναι μια κανονική μέρα. «Δεν πιστεύω ότι εξαιτίας του Κορωνοϊού θα έρθει το τέλος του κόσμου ή έστω του σκακιού»!
Ο Χρήστος Γκορίτσας πιστεύει ότι αυτό που μπορεί να αλλάξει είναι η σημασία, την οποία αποδίδουμε στο διαδικτυακό σκάκι και ότι προβλέπει ότι θα συναντιόμαστε λιγότερο. «Αυτοί που μας αρέσουν θα μας λείψουν, σε αυτούς που δεν αρέσουμε δε θα λείψουμε».
Η Άννα – Μαρία Μπότσαρη θεωρεί ότι η κρίση στο σκάκι προϋπήρχε του κορονοϊού, ότι έχει χαθεί ο σωστός προσανατολισμός και μέμφεται τις διοικήσεις της παγκόσμιας και της ελληνικής ομοσπονδίας.
Ο Στέφανος Ληναίος προτείνει να γίνει το ευχάριστο μάθημα στα σχολεία, εκπομπή στην τηλεόραση και να αναβαθμιστούν οι διαδικτυακοί αγώνες.
Ο Σάκης Κουβάτσος υπενθυμίζει ότι μετά από σοβαρές πανδημίες η ανθρωπότητα αλλάζει και αν η αλλαγή προχωρήσει προς την κατεύθυνση της χειραγώγησης του πληθυσμού μέσω του φόβου και στον περιορισμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων, δεν υπάρχει περίπτωση να μιλάμε για το σκάκι όπως το ξέρουμε.
Ο Θεόδωρος Τσορμπατζόγλου ενημερώνει ότι η Ευρωπαϊκή Σκακιστική Ομοσπονδία ετοίμασε ένα διαδικτυακό πρόγραμμα αγώνων και σεμιναρίων για τους μήνες Απρίλιο και Μάιο, με κύρια εκδήλωση το Ευρωπαϊκό Διαδικτυακό Πρωτάθλημα 2020.
Ο Τάκης Δρεπανιώτης προβλέπει ότι ο κόσμος μετά την κρίση θα είναι πιο πολύ εξαρτημένος από την ψηφιακή οικονομία και οι άνθρωποι θα αρχίσουν να αυτοκαλωδιώνονται. Κάθε άνθρωπος θα μπορεί να είναι μια κινούμενη database και chessbase!
Ο Λουκάς Ζαχείλας δηλώνει φανατικός υποστηρικτής της αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών, αλλά παραμένει και αθεράπευτα ρομαντικός: «Προτιμώ να απολαμβάνω δύο ‘μαζέτες’ σ΄ ένα σύλλογο, που πειράζουν ο ένας τον άλλον, συναγωνίζονται στις ανακρίβειες και τα λάθη, γελάνε και αστειεύονται».
Ο Δημήτρης Μαστροβασίλης αναφέρεται στα ισχυρά κλειστά τουρνουά που σταμάτησαν στη χώρα μας πριν από την πανδημία και γνωστοποιεί ότι είχε προγραμματίσει να παίξει στο Ντουμπάι και στη Βαρκελώνη.
Ο Πέτρος Κολυβάς συμβουλεύει τα σωματεία να δοκιμάσουν νέες ελκυστικές εκδηλώσεις και προτείνει αναδιάρθρωση κατηγοριών σε διασυλλογικούς αγώνες.
Ο Βαγγέλης Βιδάλης μιλάει επίσης για την ανάγκη αναδιάρθρωσης των κατηγοριών στους διασυλλογικούς και ίσως συγχωνεύσεις σωματείων.
Ο Θάνος Μαστροβασίλης προτείνει το άνοιγμα στο ευρύ κοινό των σχολικών αγώνων, των Ολυμπιάδων, καθώς και άλλων σημαντικών γεγονότων.
Η Μαριάννα Παγκαλή λέει ότι όσοι αγάπησαν το σκάκι θα συνεχίσουν, αλλά όσοι δεν το έχουν γνωρίσει ακόμα πιθανόν να μην του δώσουν καμία ευκαιρία.
Ο Μηνάς Βουλγαρίδης θεωρεί ότι αν υπάρχει κάτι που μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο είναι πως μπορεί το ερασιτεχνικό σκάκι να κερδίσει πόντους σε βάρος του αρρωστημένου επαγγελματικού πρωταθλητισμού.
Ο Σπύρος Ιλαντζής προσβλέπει σε ανάπτυξη «αντι-κλεπτικού λογισμικού» στο διαδικτυακό σκάκι και επισημαίνει την ανάγκη της ασφάλισης και της ιατρο-φαρμακευτικής περίθαλψης των κορυφαίων σκακιστών και σκακιστριών.
Ο Παναγής Σκλαβούνος διαβλέπει κίνδυνο να συνδυάσουν οι νέοι το σκάκι με τον τζόγο και προχωρά σε μια τολμηρή πρόταση, να αλλάξουν κάποιοι κανόνες στο σκάκι με την προσθήκη και άλλων κομματιών.
Απαισιόδοξος ο Βασίλης Κοτρωνιάς θεωρεί ότι ξημερώνει ένα μέλλον κουτσουρεμένο για το σκάκι και ότι η πανδημία είναι το άλλοθι της άρχουσας τάξης για να την φορτώσει στον κοσμάκη.
Απαισιόδοξος και ο Γιώργος Βλάσσης, αφού επισημαίνει ότι η σκακιστική κοινότητα ήταν πάντοτε κλειστή και σε μόνιμη καραντίνα, διαβλέπει τον κίνδυνο να μετατραπούν οι σύλλογοι σε πλατφόρμες online εκμάθησης.
Κόντρα στο ρεύμα ο Στράτος Γρίβας, πιστεύει ότι πρέπει να καταργηθούν τα ανοιχτά τουρνουά και διαβλέπει το τέλος του σκακιού από τις δυνατότητες απάτης στους διαδικτυακούς αγώνες.
Ανάντ
Ο έφηβος Βισθανάθαν Ανάντ παίζει σκάκι με τη μητέρα του στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Ήταν η εποχή που σκακιστικοί συντάκτες έγραφαν για ένα τρομαχτικό ταλέντο από το Μαντράς της Ινδίας που παίζει όλες τις παρτίδες του καταναλώνοντας ελάχιστο χρόνο σκέψης. 15 ή 20 λεπτά όταν ο αντίπαλος εξαντλούσε το δίωρο. Και κέρδιζε. Το 1988 έγινε γκρανμέτρ και έφτασε αργότερα στην ανώτατη διάκριση: πρωταθλητής κόσμου μετά την επανενοποίηση του θεσμού. Από το 2007 έως το 2013. Κάτι που ίσως έχει λησμονηθεί στην πορεία είναι πως η μητέρα του, ερασιτέχνης σκακίστρια, ήταν η πρώτη του προπονήτρια. Ο Ανάντ περιγράφοντας την αρχή του στο σκάκι, είχε γράψει:
“Ξεκίνησα όταν ήμουν έξι χρονών. Η μητέρα μου με δίδαξε πώς να παίζω. Μάλιστα η μητέρα μου έκανε πολλά για να αναπτύξω τις ικανότητές μου στο σκάκι. Λίγο καιρό αφότου ξεκίνησα μετακομίσαμε στις Φιλιππίνες. Έγινα μέλος στη λέσχη σκακιού στην Ινδία και μετά πήγαμε στις Φιλιππίνες για έναν χρόνο. Και εκεί υπήρχε ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα που μεταδιδόταν μετά το μεσημέρι, από τη μία έως τις δύο ή κάτι τέτοιο, την ώρα που εγώ ήμουν στο σχολείο. Η μητέρα μου κατέγραφε τα παιχνίδια και τα προβλήματα και το απόγευμα τα λύναμε μαζί.” Στα 48 του χρόνια σήμερα και παρά μερικές εκτιμήσεις οι οποίες διατυπώνουν τον αφορισμό πως το σκάκι επιτυχιών είναι πλέον μόνο για μαθητούδια, έφηβους και νεαρούς φοιτητικής ηλικίας, τόσο απολίτιστες καθώς τον ονομάζουν ανοιχτά σαν αντιπαράδειγμα έχοντας έναυσμα μια μικρή αγωνιστική κάμψη που είχε σημειώσει, είναι πάντα ενεργός, αγαπητός και πανίσχυρος.
Μαθήματα σκακιού στον Α.Ο. Κύδων
Ο κορονοϊός έκανε ματ στον αθλητισμό μια και όπως είναι γνωστό κάθε αθλητική δραστηριότητα έχει ανασταλεί. Παρ΄όλα αυτά δεν το βάζουμε κάτω, γιατί το σκάκι μπορεί να μας βοηθήσει δημιουργικά αυτές τις ώρες με την βοήθεια του διαδικτύου. Όσοι αγαπούν το σκάκι μπορούν να παρακολουθήσουν μαθήματα μέσω ίντερνετ σε μικρές ομάδες 3-4 ατόμων ανάλογα με το επίπεδο τους. Πληροφορίες: κ. Μυλωνάκη Γιώργο τηλ: 6972442935, e-mail: gmylwnakis@yahoo.gr Α.Ο.ΚΥΔΩΝ – ΜΕΝΟΥΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΣ – ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΣΚΑΚΙ!!
* 1.Βδ4 Β:Β 2.Π:γ7+ Βγ7 3.Π:Β 1-0
