Παρακολουθώ πολύ στενά τις πρωτοβουλίες και τις ενέργειες των αρμοδίων της Περιφέρειας Κρήτης τους τελευταίους 25 μήνες.
Για να γίνω πιο ακριβής, οι περιστάσεις, τα κόλπα τους και η παγερή τους αδιαφορία για τον νομό Χανίων με οδήγησαν στο να βγάλω κάποια στενόχωρα συμπεράσματα, για τα οποία όλοι τους έχουν χαμπάρι, αλλά -γι’ αυτά- οι αρμόδιοι της Περιφέρειας αποφεύγουν να κάνουν υποτυπωδώς την αυτοκριτική τους και να αλλάξουν κάτι.
Πριν ξεκινήσω, να σας θυμίσω ότι ο Οδυσσέας Ελύτης είχε γράψει κάποτε ότι· «Η φθήνια φτάνει κάποτε να στοιχίζει τόσο ακριβά, που ανάγκη πάσας να γίνεις μέγας επιφυλλιδογράφος». Ετσι η εφημερίδα γίνεται ένας πυρήνας σκέψης για όσους ασκούν κριτική. Πάμε παρακάτω.
Προχθές η εφημερίδα δημοσίευσε μια εύστοχη επισήμανση για την αδιαφορία που επιδεικνύουν στη μελέτη για τα αντιπλημμυρικά έργα της υπαίθρου, όταν την Εύβοια ήδη μετά τις πυρκαγιές την χτυπά η κακοκαιρία. Πάντα πρέπει να κάνετε τους απαιτούμενους συνειρμούς, για να φωτίσετε την αδιαφορία συνδέοντας τα γεγονότα. Αυτό τους τρομάζει, γιατί αποδεικνύει τις κωλυσιεργίες τους.
Νομίζω ότι στο μόνο που τα καταφέρνουν ακόμη οι αρμόδιοι, είναι να αγοράζουν πλαστικές καρέκλες στους Πολιτιστικούς Συλλόγους… για να τους ψηφίζουν μετά τα μέλη τους. Σφυρίζουν τα καράβια τώρα που βραδιάζει στα Χανιά…
Εν κατακλείδι, απολύτως τίποτα δεν έχει προχωρήσει δυο χρόνια τώρα στον νομό Χανίων. Βρήκαν έτοιμες μελέτες για φλέγοντα θέματα και τις έκρυψαν στο συρτάρι, επειδή είναι ινατσιάρηδες.
Τώρα περιμένω τα τρυγοπατήματα…
