Βαθιά κάτω από τις παγονησίδες της Ανταρκτικής υπάρχει περισσότερη ζωή από ό,τι ανέμεναν οι επιστήμονες, οι οποίοι ανακάλυψαν τυχαία την ύπαρξη περίεργων και άγνωστων έως τώρα στατικών ζώων, παρόμοιων με τους σπόγγους, να βρίσκονται προσκολλημένα στα βράχια του βυθού.
Η ανακάλυψη έγινε στη διάρκεια μιας εξερεύνησης, όταν -για άλλο λόγο- οι επιστήμονες τρύπησαν τους πάγους σε βάθος 900 μέτρων στη νοτιοανατολική Θάλασσα Γουέντελ. Σε απόλυτο σκοτάδι και σε θερμοκρασίες μείον 2,2 βαθμών Κελσίου, πολύ λίγα ζώα έχουν ποτέ βρεθεί.
Οι ερευνητές από τέσσερις χώρες (Βρετανία, Αυστραλία. Ν.Ζηλανδία, ΗΠΑ) έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Frontiers in Marine Science”. Ο επικεφαλής επιστήμων δρ Χάου Γκρίφιθς της Βρετανικής Ανταρκτικής Αποστολής δήλωσε ότι «η ανακάλυψη είναι ένα από αυτά τα τυχαία περιστατικά που ωθούν τις ιδέες μας σε διαφορετική κατεύθυνση και μας δείχνουν ότι η θαλάσσια ζωή στην Ανταρκτική είναι απίστευτα ιδιαίτερη και εντυπωσιακά προσαρμοσμένη σε ένα παγωμένο κόσμο».
«Η ανακάλυψη μας εγείρει πολλά περισσότερα ερωτήματα από όσα απαντά, όπως πώς βρέθηκαν εκεί κάτω. Τι τρώνε, πόσο καιρό βρίσκονται εκεί και πόσο συχνή είναι η ύπαρξη τους στο βυθό. Είναι άραγε τα ίδια είδη που βλέπουμε έξω από τις παγονησίδες ή ένα νέο είδος; Και τι θα συμβεί σε αυτές τις κοινότητες αν η παγονησίδα καταρρεύσει;», πρόσθεσε.
Οι επιπλέοντες πάγοι πέριξ της Ανταρκτικής αποτελούν το μεγαλύτερο ανεξερεύνητο οικοσύστημα στο Νότιο Ωκεανό. Καλύπτουν μια έκταση άνω του ενάμισι εκατομμυρίου τετραγωνικών χιλιομέτρων, όμως μόνο μια περιοχή όσο ένα γήπεδο του τένις έχει μελετηθεί μέχρι σήμερα μέσω οκτώ παγοτρήσεων που έχουν γίνεi. Προηγούμενες μελέτες είχαν βρει κάτω από τις ανταρκτικές παγονησίδες μερικά μικρά ψάρια, σκουλήκια, μέδουσες και κριλ.}Μέχρι στιγμής οι επιστήμονες έχουν μόνο βιντεοσκοπήσει τα παράξενα πλάσματα που ανακάλυψαν και δεν έχουν ακόμη τα κατάλληλα μέσα για να συλλέξουν δείγματα των οργανισμών αυτών, κάτι καθόλου εύκολο σε τέτοιο βάθος στη συγκεκριμένη περιοχή. «Για να απαντήσουμε τα ερωτήματα μας, πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να φθάσουμε κοντά σε αυτά τα ζώα και στο περιβάλλον τους, που βρίσκεται κάτω από 900 μέτρα πάγου, 260 χιλιόμετρα μακριά από τα πλοία όπου βρίσκονται τα εργαστήρια μας. Αυτό σημαίνει ότι, ως πολικοί επιστήμονες, θα πρέπει να βρούμε νέους και καινοτόμους τρόπους», δήλωσε ο Γκρίφιθς.
Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση:
https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fmars.2021.642040/full
