Κύριε διευθυντά,
επιτρέψτε μου να πω λίγα λόγια για τα κορίτσια που γελοιοποίησαν την παρέλαση στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Τα κορίτσια εξηγούν την πράξη τους έτσι: «Καλλιτεχνική επέμβαση, κάτι σαν παιχνίδι. Υπήρξαμε για λίγο στρατιωτάκια που αρχίζουν να ξεκουρδίζονται, να βραχυκυκλώνουν απέναντι στις διαταγές, τα παραγγέλματα, τα εμβατήρια, ίσως γιατί πλέον δεν μας πείθουν οι ιδέες που ενσαρκώνονται σε όλα αυτά.
Τι κοινό μπορεί να ‘χει ο μιλιταρισμός με την ελευθερία; Τι σχέση μπορεί να ‘χει η υπεράσπιση της ελευθερίας ενός λαού με τον πατριωτισμό που διδασκόμαστε από μικρά παιδιά; Στα σχολεία, στις παρελάσεις, παντού».
Και όμως: Η ελευθερία ενός λαού έχει να κάνει άμεσα με τον στρατό. Αν αυτός δεν υπάρχει ή αν δεν λειτουργεί κουρδισμένα και δεν υπακούουν οι στρατιώτες στις διαταγές, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως γρήγορα θα χάσουμε την ελευθερία μας και θα γίνουμε σκλάβοι άλλου λαού. Αν κάποια μέρα γίνει αυτό που δεν ελπίζουμε και μας επιτεθεί η Τουρκία, όχι μόνο η ελευθερία αλλά και η ζωή αυτών των κοριτσιών θα κρέμονται από την ύπαρξη και την σωστή λειτουργία του στρατού.
Επίσης: Για να είναι αυτά τα κορίτσια σήμερα ελεύθερα, θυσίασαν τη ζωή τους πολλοί άνθρωποι πολεμώντας.
Ολα αυτά δεν έχουν να κάνουν με μιλιταρισμό, αλλά με αυτοάμυνα ενός λαού.
Δυστυχώς δεν μπορεί να υπάρχει ένας κόσμος δίχως όπλα. Πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που θα το εκμεταλλευόταν. Θα επικρατούσαν πάντα οι πιο δυνατοί, και αν δεν είχαν κανενός είδους όπλα, θα επικρατούσαν με μπουνιές.
Αν πρέπει να γίνονται μαθητικές παρελάσεις είναι άλλο θέμα. Προσωπικά πιστεύω πως δεν πρέπει να γίνονται. Ο καιρός για κάτι τέτοια πέρασε. Είναι κάτι το αναχρονιστικό και δεν ταιριάζει στον τρόπο που βλέπουμε σήμερα τον κόσμο.
Ο στρατός σήμερα είναι ένα αναγκαίο κακό, και όχι κάτι που κάνει τους ανθρώπους υπερήφανους.
Πρέπει να υπάρχει όμως μια εθνική εορτή που γιορτάζεται ή ίδρυση του κράτους, που γιορτάζει το κράτος κάτι σαν γενέθλια. Σε αυτήν μπορούν να λάβουν μέρος και τα παιδιά.
Πρέπει να είναι μια χαρούμενη γιορτή για όλους. Ταυτόχρονα ο στρατός να κάνει σιωπηλά και σωστά τη δουλειά του, χωρίς φανφάρες και παρελάσεις.
Γιώργος Κιαγιάς
