Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το προσωπικό των δημοτικών Γηροκομείων, ανάμεσά τους και του Δημοτικού Γηροκομείου Χανίων αναδεικνύουν με ερώτηση που κατέθεσαν προς τον Υπουργό Εσωτερικών, οι βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ, Βάλια Βαγιωνάκη και Αντώνης Μπαλωμενάκης (Χανίων) και Δημήτρης Σεβαστάκης, (Σάμου).
Στην ερώτηση επισημαίνεται ότι οι δραστικές μειώσεις προσωπικού τα τελευταία χρόνια δημιουργούν δυσκολίες στην αποτελεσματική λειτουργία των δημοτικών Γηροκομείων. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στο Γηροκομείο Χανίων, ο αριθμός των εργαζομένων από 69 που ήταν, έχει φτάσει τους 38.
Παράλληλα, το ιδιότυπο καθεστώς λειτουργίας των Δημοτικών Γηροκομείων δημιουργεί ανισότητες στο καθεστώς εργασίας του προσωπικού, αφού παρότι «προσφέρουν ανάλογες υπηρεσίες με αυτές των συναδέλφων τους στο Υπουργείο Υγείας και ενώ έχουν την ίδια ειδικότητα, δεν απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα με αυτούς (π.χ. βαρέα και ανθυγιεινά)».
Στην ερώτηση σημειώνεται πως «δεν είναι σαφές εάν το Δημοτικό Γηροκομείο μπορεί να γίνει φορέας–αποδέκτης κοινωφελούς εργασίας», καθώς επίσης και το γεγονός ότι «υποχρεώνεται – αν και είναι δομή σχετιζόμενη με την παροχή Υγείας (εξ΄ ου εισπράττει νοσήλια από τον ΕΟΠΥΥ) – να προμηθεύεται τα φάρμακα από τη λιανική αγορά και όχι από το Νοσοκομείο, οπότε θα επιτυγχάνονταν τιμές χονδρικής».
Οι ερωτώντες βουλευτές ζητούν να μάθουν αν προτίθεται το Υπουργείο να προβεί σε εξομοίωση εργασιακών δικαιωμάτων στα Δημοτικά Γηροκομεία με εκείνα των συναδέλφων τους στα λοιπά αντίστοιχα ιδρύματα, όπως επίσης αν υπάρχει δυνατότητα άμεσων προσλήψεων προσωπικού .
Αναλυτικά η ερώτηση:
“Τα Δημοτικά γηροκομεία στην Ελλάδα που προσφέρουν σημαντικό έργο στην περίθαλψη των ηλικιωμένων λειτουργούν κάτω από ένα διαφορετικό καθεστώς από τις υπόλοιπες κοινωνικές δομές παρόμοιου χαρακτήρα. Είναι Νομικά πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου υπαγόμενα στους ΟΤΑ. Κάτω από αυτό το καθεστώς βρίσκονται σήμερα μόνον τρία. Το Γηροκομείο Σάμου, το Γηροκομείο Κεφαλληνίας και το Γηροκομείο Χανίων στη Χαλέπα.
Μία ιστορική για την πόλη των Χανίων κοινωνική δομή, αφού η έναρξη λειτουργίας του εντοπίζεται στης αρχές του προηγούμενου αιώνα και συγκεκριμένα από την αγορά του οικοπέδου του το 1919 με απόφαση της κυβέρνησης Βενιζέλου. Το Γηροκομείο Χανίων αυτή τη στιγμή φιλοξενεί εκατόν δέκα άτομα (110), τρίτης ηλικίας αλλά και αποκλεισμένους – από όλη την Ελλάδα – που αδυνατούν να βιοποριστούν συνανθρώπους μας.
Ο αριθμός των εργαζομένων σε αυτό έχει μειωθεί δραστικά τα τελευταία χρόνια. Από εξήντα εννέα (69) που ήταν, σε τριάντα οκτώ (38). Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι στον κλάδο των νοσηλευτών έχουν απομείνει μόνο πέντε που εργάζονται καθημερινά στις τρεις οχτάωρες βάρδιες για να καλύψουν το εικοσιτετράωρο και το εβδομαδιαίο πρόγραμμα. Ας αναλογιστούμε λοιπόν, πως είναι δυνατό ένας νοσηλευτής να φροντίζει ταυτόχρονα εκατόν δέκα ηλικιωμένους που το 40% αυτών βρίσκεται σε κατάκλιση!
Και πως επίσης, αυτοί οι εργαζόμενοι που ενώ προσφέρουν ανάλογες υπηρεσίες με αυτές των συναδέλφων τους στο Υπουργείο Υγείας κι ενώ έχουν την ίδια ειδικότητα, δεν απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα (π.χ. βαρέα και ανθυγιεινά).
Παράλληλα δεν είναι σαφές ότι το Δημοτικό Γηροκομείο μπορεί να γίνει φορέας – αποδέκτης κοινωφελούς εργασίας, ενώ υποχρεώνεται – αν και είναι δομή σχετιζόμενη με την παροχή Υγείας (εξ΄ ου εισπράττει νοσήλια από τον ΕΟΠΥΥ) – να προμηθεύεται τα φάρμακα από τη λιανική αγορά και όχι από το Νοσοκομείο, οπότε θα επιτυγχάνονταν τιμές χονδρικής.
Με βάση τα παραπάνω ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1) Προτίθεται να προχωρήσει σε εξομοίωση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων στα Δημοτικά Γηροκομεία με εκείνα των συναδέλφων τους στα λοιπά αντίστοιχα ιδρύματα.
2) Υπάρχει δυνατότητα, αντίστοιχης εφαρμογής των διατάξεων για τις προσλήψεις προσωπικού στο χώρο της Υγείας και για τα Δημοτικά Γηροκομεία.
3) Δεδομένων των οξυμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα Δημοτικά Γηροκομεία, υπάρχει δυνατότητα άμεσης πρόσληψης προσωπικού με σύμβαση ορισμένου χρόνου δωδεκάμηνης διάρκειας;”.
