Παραίτηση χάριν σωτηρίας…

Από εβδομάδες μαγειρευόταν στο Μ. Μαξίμου η απομάκρυνση του γ.γ. Δημοσίων Εσόδων κ. Χάρη  Θεοχάρη. Ούτε ενάμιση χρόνο δεν κάθισε σ’ αυτή τη θέση, που δημιουργήθηκε κατά παραγγελίαν της τρόικας, να δρα μακριά από πολιτικούς επηρεασμούς με 5ετή θητεία. Επελέγη μεταξύ των κ. Μαυραγάνη, νυν υφυπ. Οικονομικών και κ. Καραβίτη, συνεργάτη του κ. Στουρνάρα. Ο τελευταίος επί ώρες συζητούσε μαζί του πώς θα γίνει η παραίτηση παρουσία του πρωθυπουργικού συμβούλου κ. Παπασταύρου.
Για την Κομισιόν ο κ. Θεοχάρης ήταν το “κλειδί” του εκσυγχρονισμού της Δημ. Διοίκησης. Η απομάκρυνσή του προκάλεσε “βαθιά ανησυχία” στα μέλη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, διότι στήριζε την οικονομική μεταρρυθμιστική πολιτική των Βρυξελλών με “αίσθημα ευθύνης”, πράγμα το οποίο του είχαν αναγνωρίσει. Εκανε τη δουλειά του, χωρίς να νοιάζεται για κανένα πολιτικό κόστος, βελτιώνοντας τη φορολογική και τελωνειακή ανάπλαση με θετικά αποτελέσματα. Ισως γι’ αυτό να είχε προκαλέσει τη δυσφορία των μεγαλοοφειλετών. Ετσι λειτούργησαν τα μεγάλα μέσα και προκάλεσαν αντιδράσεις των βουλευτών ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, το μήνυμα των οποίων πήραν στο σοβαρά στο Μ. Μαξίμου.
Ο μόνος τρόπος αντικαταστάσεώς του ήταν η οικειοθελής παραίτηση. Του την επέβαλαν, την κατέθεσε, δηλώνοντας ότι ήταν δική του απόφαση. “Δεν έχει κανένας το ανάστημα, είπε, να μου ζητήσει να παραιτηθώ. Παραιτούμαι γιατί πρέπει (;) να παραιτηθώ. Φεύγω με ψηλά το κεφάλι. Δεν είμαι το εξιλαστήριο θύμα, γιατί δεν πιστεύω ότι πήγε κάτι στραβά. Αυτοί που νοιώθουν ότι κάτι πήγε στραβά, ας κοιτάξουν τα δικά τους πεπραγμένα”.
Ολος χολή γιατί κατηγορήθηκε για λανθασμένες ερμηνείες σε εγκυκλίους νόμων που δημιούργησαν αρνητικό κλίμα για την κυβέρνηση, επειδή το κυνήγι των οφειλετών του Δημοσίου γινόταν με σπουδή, ανεξαρτήτως χαμηλών ή υψηλών εισοδημάτων και με αναλγησία. Εγώ δεν έχω πάρει κανένα μέτρο, δικαιολογείται. Τα μέτρα τα ψηφίζει η κυβέρνηση. Πήρα μόνο κατεστραμμένες δομές”.
Εδώ να πούμε ότι τους νόμους μας τους στέλνουν απ’ έξω στα αγγλικά, μεταφράζονται, τους ξαναβλέπουν και όπου δεν τους αρέσει, τους διορθώνουν, ψηφίζονται κατά “πλειοψηφίαν παμψηφεί”, τ’ ακούσαμε κι αυτό και αναλαμβάνει ο κ. Θεοχάρης να τους εφαρμόσει εκδίδοντας διευκρινιστικές εγκυκλίους.
Βέβαια ο κ. γραμματέας δεν μπορεί να ενεργούσε μόνος του. Λειτουργεί το σύστημα, αλλά αποδεικνύεται ανέτοιμο να στηρίξει ό,τι αποφασίζει για τη Δημόσια Διοίκηση, την οποία με τις πράξεις του υπονομεύει. Εάν ο κ. Θεοχάρης δεν έκανε καλά τη δουλειά του, του το λες ευθέως και ζητάς να παραιτηθεί. Δεν τον βάζεις να παραιτηθεί οικειοθελώς επαινώντας τον ότι ήταν άψογος και υμνολογώντας τον ότι “έχει κερδίσει όλους τους τεθέντες στόχους”. Αφού ήταν καλός, γιατί πιέσθηκε να παραιτηθεί “για προσωπικούς λόγους”; Εδώ ο κ. Στουρνάρας ή δεν λέει όλη την αλήθεια ή κάτι ύποπτο συμβαίνει. Μήπως υπερέβη εαυτόν και ό,τι έκανε το αποφάσιζε μόνος του;
Είναι άδικο να ρίξουμε όλα τα φορολογικά προβλήματα στον κ. Θεοχάρη. Φταίνε πολλοί άλλοι. Εκείνοι που τον πρότειναν και εκείνοι που τον διορίσανε. Το ότι εκδιώχθηκε απ’ αυτή τη θέση θα είναι προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, αν εκδιωχθεί και η φορολογική πολιτική. Αν τον απομάκρυναν για να βάλουν κάποιον άλλον να συνεχίσει την ίδια ή χειρότερη οικονομική πολιτική, τότε “ζήτω που σωθήκαμε”!