Παραιτήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ ο Ευθύμης Λεκάκης

Την παραίτησή του «από τον κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ» ανακοίνωσε ο Ευθύμης Λεκάκης.
Αναλυτικά στο κείμενο παραίτησης που έδωσε στη δημοσιότητα αναφέρει:
«Η προεκλογική αριστερή ρητορική,  αμέσως μετά τις τις 25ης Γενάρη δεν μετατράπηκε -όπως ήταν λογικό και αναμενόμενο- σε αριστερή πρακτική, αλλά σε απλή διαχείριση υπουργικών θώκων, και μάλιστα με τρόπο άκομψο, είτε αφήνοντας στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησης να συνεχίσουν να κακοδιοικούν τη Δημόσια Διοίκηση, είτε τοποθετώντας σε καίρια πόστα -υπουργεία και διοικητικές υπηρεσίες-  πρόσωπα που είχαν αποτύχει και είχαν κριθεί αρνητικά τόσο τα κόμματά τους όσο και προσωπικά οι ίδιοι, από το κυρίαρχο εκλογικό σώμα.
Από την επαύριο του Δημοψηφίσματος της 5ης Ιούλη 2015, η ηγετική ομάδα του μεγάρου Μαξίμου, ενώ κλήθηκε να διαχειριστεί ένα αποτέλεσμα του ΟΧΙ στα μνημόνια και στις μνημονιακές πολιτικές με ποσοστό 62%, εν τούτοις, όλως αναίτια και με απαράδεκτα, σαθρά και έωλα επιχειρήματα, μετέτρεψε τη διαπραγμάτευση σε διεκπεραίωση προαπαιτούμενων μέτρων για εφαρμογή του τρίτου μνημονίου, αυτού της “αριστεράς”.
Μετά και την  από 03/07/2015 απόφαση του ΚΥΣΟΙΠ που δημοσιεύτηκε στο χτεσινό Φ.Ε.Κ. (τεύχος πρώτο, αριθ. 1046/13-8-2015) με τις υπογραφές του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Δραγασάκη και  των συναρμοδίων υπουργών Σταθάκη, Σκουρλέτη και Τσακαλώτου, και με το οποίο ξεπουλιούνται στο Γερμανικό Δημόσιο (ενώ δεν επιτρέπεται στο Ελληνικό Δημόσιο να κατέχει επιχειρήσεις) τα 14 αεροδρόμια της χώρας μας, η αναμονή μου μετατράπηκε σε αγανάκτηση και οργή.
Σε ότι με αφορά,
παραιτούμαι από τον κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή:
1. Μετά και τις τελευταίες εξελίξεις, μου είναι αδύνατο να στηρίζω αντιλαϊκές, υφεσιακές πολιτικές που αποδεδειγμένα εξουθενώνουν τον χειμαζόμενο από πενταετίας και πλέον Ελληνικό λαό, οδηγώντας τον με σίγουρα βήματα στην πλήρη οικονομική και κοινωνική του εξαθλίωση, και μάλιστα με τη σφραγίδα της λεγόμενης αριστεράς,
2. Πολιτικές που εκποιούν τον εθνικό παραγωγικό πλούτο στα ξένα μονοπωλιακά συμφέροντα, αποδυναμώνουν την εθνική οικονομία, και ενσυνείδητα υπονομεύουν την ασφάλεια της χώρας, αφήνοντάς την έρμαιο σε κάθε είδους επιβουλή,
3. Σε μια χώρα των μνημονίων με 1.500.000 άνεργους, δηλαδή το 27% του ενεργού πληθυσμού,  60% από τους οποίους σε νεαρή ηλικία, το 30% του συνολικού πληθυσμού κάτω από τα όρια της φτώχειας, 250.000 πτυχιούχους πανεπιστημίων να έχουν φύγει για αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό, 260.000 μικρομεσαίες επειχειρήσεις να έχουν ήδη κλείσει, με φορολογία επιχειρήσεων 28% και 100% προκαταβολή φόρου επομένου έτους, όταν στις όμορες χώρες η φορολογία είναι από 10-16%, χρειάζονται γενναίες κρατικές παρεμβάσεις – ενέσεις με παράλληλη αναδιάρθρωση όλων των τομέων της παραγωγικής λειτουργίας, οι οποίες στη χώρα μας όχι μόνο δεν πραγματοποιούνται αλλά ούτε καν προγραμματίζονται,
4. Πιστεύω ότι υπάρχει άλλος δρόμος εξόδου από την κρίση πέρα από τον δουλοπρεπισμό που επιδικνύει η “ομάδα” του μεγάρου Μαξίμου και γι’ αυτό, το νόμισμα δεν θα πρέπει να θεωρείται πανάκεια, άλλωστε η κρίση δεν κτύπησε τις χώρες που δεν είχαν μπει στη Νομισματική Ένωση. Μια έξοδος δε από το € δεν συνεπάγεται και ταυτόχρονη έξοδο από την Ε.Ε.
Γιαυτό, σε ότι με αφορά,
Θα συνεχίσω από άλλο πολιτικό μετερίζι της αριστεράς να αγωνίζομαι με όλες μου τις δυνάμεις, ώστε η πατρίδα μας να αποκτήσει ξανά τη χαμένη της αξιοπρέπεια και να σταματήσει πλέον να είναι αποικία χρέους.
Σ’ αυτό το δρόμο της αξιοπρέπειας και της πολιτικής ηθικής, είμαι σίγουρος ότι θα συναντηθώ με πολλούς από τους συντρόφους στον ΣΥΡΙΖΑ με τους οποίους μαζί παλαίψαμε, από το ίδιο μετερίζι,  τουλάχιστο μέχρι τη στιγμή που  διαπίστωσα ότι τόσο άδοξα ξεπουλήθηκαν οι ιδέες και τα ιδανικά μας από τους υποτιθέμενους θεματοφύλακες των αριστερών αξιών».