Ελιές και θάλασσα!
Αυτό το… “συνθηματικό στερεότυπο” την ακολουθεί. Μόνο όμως; Μόνο θάλασσα κι ελιές;
Ιστορία, Μνημεία, πέτρα, ομορφιές, ιδιαιτερότητες, που ελκύουν τους επισκέπτες απ’ όλο τον κόσμο…
“Από πέτρα και χρόνο” αφιέρωμα στην TV. Η Πάργα με τις πενήντα τέσσερις παμπάλαιες εκκλησίες!… Τρεις μέσα στο κάστρο. Η Πάργα τόπος φιλόξενος των αποδιωγμένων… Που την πούλησαν οι Aγγλοι στους Τούρκους μαζί με το έμψυχο δυναμικό της, τις ψυχές των ανθρώπων της. Ευτυχής ο Αλή Πασας! Που έφυγαν εναγώνιοι προς Κέρκυρα, Παξούς, Αντίπαξους, Λευκάδα…, οι Παργινοί της αγωνίας!
Η πανέμορφη, γραφική, με τον “ιερό μονόλογο” της πέτρας της, που αφηγείται τους ατελείωτους ιστορισμούς των αγώνων της και των ανθρώπων της, που κομίζουν τόσες μα τόσες επιρροές από τις κατακτήσεις στο φιλόξενο χώμα της…
Ανθρωποι ζεστοί, δοτικοί, πρόσχαροι και, και “μυημένοι” ακόμη στον τουρισμό από το 65…
Ο Κοσμάς ο Αιτωλός, λέει ο αφηγητής, ήρθε στην πολιτεία, αλλά δεν του επέτρεψαν να μπει στον προμαχώνα… Η πριγκιπέσσα Πάργα του παραλίων προς το Ιόνιο, με τα νησουδάκια της σκόρπια, πάνω στο υπέροχο μπλάβο.
Θάλασσα, θάλασσα, λατρεμένη στους κατοίκους η “ηχήεσσα” επαναλαμβάνει ο αφηγητής.
Η Πάργα… Λόφοι, ελαιώνες, πέτρινες καμάρες, στενά πανέμορφα, και μόνιμη “επωδός” το κελαήδημα των πουλιών, ν’ αντιλαλεί στα ατελείωτα μνημεία… Η αίσθηση του παλαιού παντού και ο χαρακτηρισμός “πατριδοκεντρική” ψυχή του κόσμου της…
…Ετσι, άναρχα, ό,τι συγκράτησα δίχως σημειώσεις, για τον ελκυστικό τόπο, ήθελα όμως και μιαν αναφορά στον Βαγγέλη Λιάρο, τον αείμνηστο τρυφερό ποιητή. Ξέρετε τώρα, ποιος είναι ο ποιητής; Θα σας το πω, γιατί είναι σίγουρο, πως το ξέρουν ελάχιστοι, μα ελάχιστοι, αφού έγραψε με ψευδώνυμο… Στην εκπομπή δεν έγινε αναφορά, αλλά επιθυμώ να θυμίσω εκείνον που πέρασε στην αθανασία, μόνο με την “πιρόγα” του! Ναι, ναι είναι ο Αλκης Αλκαίου…, που έφυγε από τη ζωή πριν από εφτά χρόνια, σαν ο Δεκέμβρης έκλεινε το πρώτο του δεκαήμερο… Ο εξαιρετικός δημιουργός που πέρασε στο μέλος στίχο αρθρώνοντας νέο λόγο, καταγόταν από την Πάργα… Τη μαγική πολιτεία…