Παροιμίες και αποφθέγματα

Οι φράσεις και οι ατάκες των Ελλήνων αρχηγών τους ακολουθούν σ’ όλη τους τη σταδιοδρομία, ακόμα κι αν αποσυρθούν για οποιαδήποτε αιτία. Έχουμε να λέμε: Του Μητσοτάκη το “γιατί να το κρύψομεν άλλωστε”, ή το “μετά 10 χρόνια ποιός θα θυμάται το όνομα”, το Μακεδονία φυσικά. Του Ανδρέα Παπανδρέου το “βυθίσατε τη χώρα”, ή το “mea culpa”. Του Γιωργάκη τα “λεφτά υπάρχουν”, του Πάγκαλου το “μαζί τα φάγαμε”, του Άρη Βελουχιώτη το “ραντεβού στα γουναράδικα” που τ’ ακούσαμε στη βουλή απ’ τον Βουλευτή Διαμαντόπουλο και τώρα την Αραβική παροιμία, που ανέφερε ο Τσίπρας στην Κ.Ο. “τα σκυλιά ουρλιάζουν, αλλά το καραβάνι προχωρά”.
«Τα λόγια ενός πολιτικού, συνήθως, δεν φανερώνουν την ιδέα που έχει για το θέμα του, αλλά την ιδέα που έχει για το ακροατήριό του», έγραφε ο Αμερικανός αρθρογράφος Τζων Γουίλθι.
Ο Τσίπρας ήθελε να αποκλείσει σενάρια αποσταθεροποίησης της κυβέρνησής του, αλλά και την πρόταση του Λεβέντη περί οικουμενικής. Να δείξει, ότι δεν επηρεάζεται από τίποτα και προχωρεί, να πετύχει τους στόχους της κυβέρνησης, όσο κι αν προσπαθούν να την κλονίσουν τα κέντρα της διαπλοκής.
Γιατί άραγε μιλάει ο πρωθυπουργός αλληγορικά; Κακόγουστος, αδόκιμος και ανεπιτυχής ο τρόπος της παρομοίωσης. Τώρα το ποιος “ουρλιάζει” είναι το ζητούμενο. Είναι η αντιπολίτευση, οι βουλευτές του ή από τους δέκα οι οκτώ της κατατρεγμένης κοινωνίας; Η εντολή του λαού ήταν ξεκάθαρη και πολλαπλώς ερμηνευόμενη. Ο πρωθυπουργός να ελέγχει τα πράγματα και να προχωρεί με συντεταγμένους τους βουλευτές του, χωρίς να ’χει την ανάγκη κανενός με τα σενάρια συνεργασιών, ή οικουμενικών κυβερνήσεων. Πρόκειται, λοιπόν, για μια Αραβική παροιμία που αναφέρεται στο καραβάνι της ταλαιπωρίας και απελπισίας.
Στην πολιτική πρέπει να ‘χει κανείς φίλους, αλλά έχει ανάγκη και τους εχθρούς. Αν υπάρχουν και είναι ακίνδυνοι τους χρειάζεται να τους κάνει να “ουρλιάζουν”, για να φαίνεται η υπεροχή του!
Τα σκυλιά γαβγίζουν μεν, αλλά όταν πεινάσουν θα δαγκώσουν και το “καραβάνι”. Τώρα είτε ουρλιάζουν, είτε γαβγίζουν, είτε αλυχτούν δεν έχει σημασία. Σημασία έχει, να «κάνουμε τα πάντα, να διασφαλίσουμε τις συντάξεις χωρίς περαιτέρω επώδυνες περικοπές», είπε ο κ. πρωθυπουργός. Προσέξτε! Είπε, “χωρίς επώδυνες”, γιατί όσες έχουν δρομολογηθεί είναι… ανώδυνες!! Με αυτά που ανέφερε, θέλει να προλάβει τους πάντες για κάθε ενδεχόμενο. Το ακροατήριο ήσαν οι βουλευτές του για τους οποίους τόσα ακούγονται και τους οποίους χρειάζεται ενωμένους προκειμένου, να βγουν “τα κάστανα απ’ τη φωτιά”.
Άλλο λαϊκό απόφθεγμα που και γι’ αυτό πρέπει να μας εξηγήσει τι εννοεί ο κ. Τσίπρας, όταν λέει “κάστανα”. Μήπως τα νομοσχέδια που έρχονται; Να προσθέσω κι εγώ μια παροιμία, μήπως την προσέξει κανείς στου Μαξίμου: “Οταν κουρεύεις πρόβατα, καλό είναι να σταματάς πριν τους γδάρεις το δέρμα”. Εκτός και εφησυχάζουν με την άλλη παροιμία ότι “σκύλος που γαβγίζει δεν δαγκώνει”. Όμως να ξέρουν ότι αν αρχίσει να φοβάται και μάλιστα όταν πεινάει, επιτίθεται ανεξέλεγκτα.
Πάντως οι πολίτες αυτής της χώρας εκλέξανε μετά από τρεις εκλογές και ένα δημοψήφισμα την “πρώτη αριστερή κυβέρνηση”, ελπίζοντας σε βελτίωση της ζωής τους, να κάνει τις μεγάλες αλλαγές, αφού είχαν δοκιμάσει την καταστροφή από τα δύο μνημόνια, αλλά διαψεύστηκαν. Βλέπουν το “καραβάνι” να προχωρεί μόνο του και το εγκαταλείπουν σιγά-σιγά, κυρίως λόγω απογοήτευσης, γιατί έχει χάσει το δρόμο, που οδηγεί σε κάποια όαση.