Στο πάρκο Αλκηστις Αγοραστάκη, στη “Ρέμβη”, απέναντι από το Βενιζέλειο Ωδείο, βρίσκεται η προτομή του πρώτου προέδρου της Ελληνικής Βουλής, το 1827, του γιατρού Νικόλαου Ρενιέρη.
Τα αποκαλυπτήρια της προτομής που είναι έργο του γλύπτη Αντώνη Παυλάκη είχαν γίνει στις 24 Απριλίου του 2005 σε εκδήλωση την οποία είχε διοργανώσει ο Ιατρικός Σύλλογος Χανίων.
Στην εκδήλωση είχε γίνει ιδιαίτερη αναφορά στο έργο και τη ζωή του Νικόλαου Ρενιέρη και είχε επισημανθεί, μεταξύ άλλων, ότι «ήταν από τους πρώτους Φιλικούς, μία πολύ σημαντική προσωπικότητα. Ηρθε από την Κρήτη με πρόταση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και ανέλαβε την προεδρία της Ελληνικής Βουλής το 1827. Η δράση του επίσης και στην Κρήτη ήταν πολύ σημαντική».
Η δράση του ήταν πολυσχιδής, επιστημονική, αλλἀ και κοινωνική-φιλανθρωπική, εκπαιδευτική και πολιτική.
Στο βιβλίο του: “Τα υπαίθρια γλυπτά και μνημεία του Δήμου Χανίων”, ο Αντώνης Μ. Βαρουχάκης σημειώνει ότι η δράση του Ρενιέρη στα Χανιά δεν περιορίζεται μόνο στο αντικείμενο των σπουδών του αλλά ο ίδιος ανέπτυξε πλούσια φιλανθρωπική και κοινωνική δράση. Διετέλεσε επίτροπος του Ναού των Αγίων Αναργύρων αλλά η μεγαλύτερη προσφορά του ήταν η ίδρυση του Ελληνικού Σχολείου του οποίου υπήρξε και ο κύριος χορηγός.
Ακόμα ο Αντ. Μ. Βαρουχάκης αναφέρει ότι «στις 4/5/1827 και μετά από εισήγηση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, η Γ΄ Εθνοσυνέλευση εκλέγει παμψηφεί το Νικόλαο Ρενιέρη ως πρόεδρο της Βουλής. Στις 20/6/1827 αρχίζουν επίσημα στο Ναύπλιο οι εργασίες της Βουλής των Ελλήνων. Ως Πρόεδρος της Βουλής ο Ρενιέρης υποδέχεται τον Ιωάννη Καποδίστρια το 1828 στην Αίγινα, ο οποίος τον Οκτώβριο του 1829 τον αποστέλλει στην Κρήτη ως αρμοστή. Το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου ανακαλείται στο Ναύπλιο, αφού είχε ναυαγήσει πια κάθε προσπάθεια για την επίλυση του Κρητικού ζητήματος. Ηταν τότε που ξεκινούσε η περίοδος της Αιγυπτιοκρατίας στην Κρήτη.
Αν και σε προχωρημένη ηλικία, ο Ρενιέρης διετέλεσε τόσο Σύμβουλος Επικρατείας όσο και μέλος της Γερουσίας, ενώ μετείχε στην Επιτροπή που συνέταξε το Σύνταγμα του 1844.. Ο Νικόλαος Ρενιέρης έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 1847 σε ηλικία 89 ετών.