Σε έναν άνετο και ειδικά διαμορφωμένο χώρο, στον 1ο όροφο της Σταδίου 24, λίγο πριν την πλατεία Συντάγματος, οι εκδόσεις Πατάκη και ο ΙΑΝΟS, παρουσίασαν τα βιβλία του Χανιώτη λογοτέχνη και καθηγητή Πολυτεχνείου Πολυχρόνη Κουτσάκη.
Ο Πολυχρόνης Κουτσάκης, καθηγητής, λέει πως είναι η πρώτη του απασχόληση. Εγώ, πάντως, είμαι βέβαιος πως σε κάμποσα χρόνια και όπως συμβαίνει με τα μεγάλα ταλέντα, δεν θα θυμόμαστε το κύριο επάγγελμα του καθηγητή. Αυτό συμβαίνει νομίζω με όλους τους μεγάλους λογοτέχνες. Αλήθεια, ποιος θυμάται το κύριο βιοποριστικό επάγγελμα του Καζαντζάκη, του Πρεβελάκη, μα και άλλων σύγχρονων και παλιών Ελλήνων και ξένων μεγάλων συγγραφέων; Τον Πολυχρόνη θα τον ξέρουμε σαν συγγραφέα και μόνον. Ασχολείται τώρα και κάμποσα χρόνια με τη λογοτεχνία σε όλες της τις μορφές. Μυθιστόρημα, θεατρικά έργα, ποιητικές συλλογές.
Είναι γέννημα θρέμμα Χανιώτης και πάντα το λέει με καμάρι! Είναι γιος της μαστόρισσας της πένας, Νανώς Κουτσάκη και το DNA φαίνεται πως πήγε παρακάτω. Για την ώρα, τον φιλοξενεί η Αυστραλία (καθηγητής σε κάποιο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα). Δεν ξέρω πόσο θα αντέξει μακριά από την Κρήτη. Εγώ, κατά πως τον ξέρω, δεν τον βλέπω να βλέπει για πολλά χρόνια τα καγκουρό. Ας είναι! Εδώ, λοιπόν, στον ΙΑΝΟ. Για δεύτερη φορά στην Αθήνα. Η πρώτη φορά ήταν το Μέγαρο Μουσικής που παρουσίασε το βιβλίο του για τον Βενιζέλο και που είχα την τιμή να παρουσιάσω στα φιλόξενα «Χανιώτικα νέα».
Η παρουσίαση των βιβλίων του επικεντρώθηκε στα δύο τελευταία βιβλία του. Το «Αθηναϊκό μπλουζ» και «Δεν είσαι εδώ». Οι ερωτήσεις λίαν εύστοχες, μα και οι απαντήσεις του Πολυχρόνη, πλήρεις και αποστομωτικές. Συνολικά, η παρουσίαση κράτησε περίπου μία ώρα, μισή για το πρώτο μέρος και μισή για το δεύτερο.
Η παρουσίαση στο πρώτο μέρος έγινε με έναν απολαυστικό διάλογο με την πρώτη από τις παρουσιάστριές των κα Μαρίζα Ντεκάστρο, κριτικό λογοτεχνίας. Στη συνέχεια, πήρε το μικρόφωνο η Χανιώτισσα συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας κα Αργυρώ Μουντάκη, που παρουσίασε το βιβλίο «Αθηναϊκό μπλουζ». Βέβαια, εμβόλιμα, έπαιρνε τον λόγο και ο Πολυχρόνης. Είχαμε επίσης και διατύπωση κάποιων παρατηρήσεων από τον συγγραφέα κ. Βασίλη Παπαθεοδώρου.
Προσπάθησα και συγκράτησα μερικά κομμάτια και θα προσπαθήσω να τα θυμηθώ και να σας τα παρουσιάσω. Θ’ αρχίσω με το πρώτο μέρος και την κα Ντεκάστρο:
«Όταν διάβασα τα βιβλία αυτού του αγνώστου για μένα, έμεινα κατάπληκτη. Γιατί αυτά τα βιβλία είναι νεανικά, μα εδώ διάβασα μυθιστορήματα που απείχαν πάρα πολύ από ό,τι είχα μέχρι εκείνη τη στιγμή διαβάσει σαν εφηβικό βιβλίο. Οι ήρωές σου, τολμούν να κάνουν πράγματα που είναι για μεγάλους».
Ο Πολυχρόνης πήρε τον λόγο, για να μας πει για την υπόθεση του τρίτου του βιβλίου:
«Το τρίτο βιβλίο κλείνει την τριλογία της Κρήτης και ξεκινά με την απαγωγή του κ. ήρωα από τον μεγάλο του εχθρό στα Χανιά. Όλα διαδραματίζονται στα Χανιά και τα Χανιά είναι και αυτά ένας πρωταγωνιστής του βιβλίου. Την ιστορία μας, τη διηγούνται οι αγαπημένοι του κ. ήρωα, η Ρέα και ο Νικ, που κάνουν μεγάλη προσπάθεια να τον ανακαλύψουν… Η ιστορία συνεχίζεται και εξελίσσεται σε τούνελ στα Χανιά. Αυτά τα τούνελ υπάρχουν και τα έχουν κατασκευάσει οι Ενετοί μα -εκτός από ένα- είναι κλειστά. Εγώ, βέβαια, με τη φαντασία μου τα άνοιξα».
Η κα Ντεκάστρο, συνέχισε με ερώτηση προς τον συγγραφέα, αν στα βιβλία του ακολουθεί κάποια μόδα ή τάση, επειδή στα αστ. μυθιστορήματα υπάρχουν μόδες και τάσεις, ασχέτως αν εσύ έχεις επηρεαστεί ή όχι από κάποια μόδα ή κάποιο συγγραφέα.
Η απάντηση του Πολυχρόνη ήταν άμεση: «Όχι! Τώρα αν ο αναγνώστης νομίζει πως ανήκουν σε κάποια τάση, εγώ νομίζω πως όχι και θα το αφήσω σε σας…»
Με μια κατά τη γνώμη μου σημαντική ερώτηση από την κα Ντεκάστρο, τελείωσε το πρώτο μέρος: «Τι διαφοροποιεί τα βιβλία σας από εκείνα των ενηλίκων και τι από τα παιδικά;» Η απάντηση ήταν πως τα βιβλία του δεν είναι παιδικά και από εκείνα των ενηλίκων δεν έχει καμία διαφοροποίηση. Τελείωσε την απάντηση με την ανάλυση του χαρακτήρα του Νικ, ενός από τους πρωταγωνιστές του τελευταίου του βιβλίου και την τελική διαπίστωση πως η τριλογία της Κρήτης στηρίζεται και βασίζεται απόλυτα στη φιλία. Συγκράτησα επίσης και κάτι από τα λεγόμενά του, που το πιστεύω κι εγώ: «Πως δεν υπάρχουν παιδιά που έχουν προβλήματα αν δεν τα μεταφέρουν από τις οικογένειές τους».
Σειρά είχε τώρα η γοητευτική νεαρή Χανιώτισσα κα Αργυρώ Μουντάκη, συγγραφέας και η ίδια και κριτικός λογοτεχνίας. Με γλαφυρό, ανάλαφρο και επιστημονικό τρόπο, έκανε μια πλήρη ανάλυση των χαρακτήρων, των πρωταγωνιστών του βιβλίου του Πολυχρόνη «Αθηναϊκό μπλουζ». Αρχίζοντας, το ξέκοψε, πως αν θέλουμε να κατατάξουμε το «Αθηναϊκό μπλουζ», θα το κατατάσσαμε στο αστ. μυθιστόρημα και συμπλήρωσε, με κοινωνικές προεκτάσεις. Στη συνέχεια και αφού έκανε μια εισαγωγή στην ιστορία του αστ. μυθιστορήματος και πριν αρχίσει την ανάλυση των χαρακτήρων και πρωταγωνιστών του «Αθηναϊκού μπλουζ» εκφράζει μια γενική άποψη για το βιβλίο.
«Το αστ. μυθιστόρημα, είναι ένα είδος παρεξηγημένο. Τα τελευταία χρόνια, όμως, έρχεται να πάρει τη θέση του. Το βιβλίο του Πολυχρόνη, που κυκλοφορεί ταυτόχρονα και στα Αγγλικά, συμβάλλει έτσι ώστε το είδος αυτό να πάρει τη θέση που αξίζει, στο ράφι των αξιοπρόσεκτων και καταξιωμένων ειδών… Με το «Αθηναϊκό μπλουζ», μιλάμε για ένα πολύ αξιόλογο βιβλίο, που χαράζει τον δικό του δρόμο στην αστ. λογοτεχνία και βάζει το λιθαράκι του, στην καταξίωση του είδους».
Κάνει στη συνέχεια μια εκ βάθους ανάλυση του χαρακτήρα των πρωταγωνιστών. Και κατά πρώτον του Στράτου, που όπως μας λέει η Αργυρώ: «Δηλώνει φροντιστής, όπως θέλει ν’ αποκαλείται. Στην ωμή πραγματικότητα, όμως, πληρωμένος δολοφόνος, με μια λεπτομέρεια. Θέλει να ξέρει ότι αυτόν που σκοτώνει του αξίζει. Ανάμεσα στα θύματά του βρίσκονται βιαστές και κακοποιητές ζώων.
Ένοχος ο Στράτος, με το δικαιολογητικό του σκοτεινού βίου των θυμάτων του. Στη συνείδηση των αναγνωστών, ίσως να είναι και αθώος. Ο άλλος πρωταγωνιστής, ο Ντραγκ είναι υψηλόβαθμος αστυνομικός, που ενίοτε συνεργάζονται και ενίοτε δεν συνεργάζονται. Είναι, όμως, γκαρδιακοί φίλοι από τότε που ήσαν παιδιά και συμμαθητές».
Είναι αυτό που είπαμε και ισχύει στα βιβλία του Πολυχρόνη και στην τριλογία, μα και στο «Αθηναϊκό μπλουζ», υπάρχει η αγνή και άδολη φιλία ανάμεσα στους πρωταγωνιστές.
«Ο Ντραγκ, είναι το άλτερ έγκο του Στράτου. Μαζί οι δυο τους δημιουργούν τέλειο εξιχνιαστή – ερευνητή. Οι δύο τους αποτελούν ένα δίδυμο, που αν και δεν ζουν μαζί, λειτουργούν συμπληρωματικά και το πιο σπουδαίο, αποτελεσματικά».
Στο βιβλίο του Πολυχρόνη «Αθηναϊκό μπλουζ» υπάρχει μια πλοκή που σε κρατά καθηλωμένο, όπως με κράτησε και μένα. Στην πλοκή του βιβλίου εισέρχονται και άλλοι ήρωες, όπως η Μαρία, ερωμένη του Στράτου μα και του Ντραγκ και η Τέρι, μια πόρνη που έχει υποστεί αλλαγή φύλου και που τις συνδέει μια άδολη και δυνατή φιλία με τους δύο πρωταγωνιστές.
Τελειώνοντας και με την Αργυρώ, θα αναφέρω μια διαπίστωσή της για το βιβλίο: «Η αστ. λογοτεχνία, συνοδοιπορεί με την καθημερινή ζωή. Το έγκλημα εγκολπώνεται στην κοινωνία, στα σκοτεινά μονοπάτια των μεγαλουπόλεων. Αφορά βίαιες ανδρικές μορφές, εντυπωσιακές γυναικείες φιγούρες. Τις περισσότερες φορές βουτηγμένες στην ανηθικότητα καθώς και παράνομες δραστηριότητες. Το σύγχρονο πλέον αστ. μυθιστόρημα, συνδυάζει την περιέργεια, το σασπένς, την αγωνία, τη δράση, το μυστήριο μα και τη βία». Κι εγώ θα συμπλήρωνα, τα χαρακτηριστικά που διακρίνει το βιβλίο του Πολυχρόνη Κουτσάκη «Αθηναϊκό μπλουζ».
* sifiPetraki@hotmail.com
Ασηγωνιώτης λαογράφος
