Και το 1983 κυριαρχεί το θέμα: “Επανάσταση των Συνειδήσεων”, στα δημοσιεύματα, στις ομιλίες και στις Συνάξεις της Μητροπόλεως και σ’ όλες τις μαζικές συνάξεις.
Τα “Δείπνα της Αγάπης”, στις κωμοπόλεις και τα χωριά της Μητροπόλεως, είναι αλησμόνητες συνάξεις. Στεκόμαστε σε μια, δυο.
Καστέλλι, 26-6-1983, Εσπερινός Αγάπης με διακεκριμένους ομιλητές – συζητητές: Αλεξ. Κ. Παπαδερός, Σπήλιος Παπασπηλιόπουλος, Δημ. Λιάρος, Δ. Σαργέντης, Ηλ. Φιλιππίδης, Α. Αναγνωστόπουλος, Γ. Σκλαβούνος, Δημ. Κακαβελάκης. Το θέμα: “Η Πρωτοχριστιανική Εκκλησία και το μήνυμά της σήμερα!” Πυκνό ακροατήριο, αδιάπτωτο ενδιαφέρον, συζήτηση γόνιμη. Δείπνο αγάπης.
– Ανατολικό Σέλινο: Ροδοβάνι, 27-6-1983: Εγκαίνια της εκκλησίας της Παναγίας της Ελύρου, δημόσια συζήτηση “για την Πρωτοχριστιανική Εκκλησία και το μήνυμά της σήμερα”, συνεστίαση όλων.
– Καστέλλι, 20-8-1983: Το Παγκόσμιο Παγκρήτιο Συνέδριο των Αποδήμων Κρητών, φιλοξενείται και συζητεί για δημιουργία Κέντρου Νεότητας Αποδήμων Κρητών, για την αναβάπτισή των στο πνεύμα και τις παραδόσεις της Κρήτης, στους χώρους της Επισκοπής!
Στα μέσα 8-1983 στην Παλαιόχωρα, μετά τον Εσπερινό, ανεβήκαμε στο φρούριο Φορτέτζα, όλο το Σέλινο, Αρχές και ο σεβασμιώτατος και έγινε συνέδριο για την Ειρήνη και τη Νεολαία μας, δείπνο αγάπη, και κρητικό γλέντι μέχρι πολύ αργά!
Να μην παραλείψουμε και το κάψιμο πυραύλου (ομοίωμα), στην πλατεία Βουλγάρω, μετά την ακολουθία της Διπλανάστασης!
*** * ***
Το 1984 κυριαρχεί η εορτή της Αγ. Ειρήνης (5/5) στην Καληδονία, στον νεόδμητο ναό της, όπου ο Σεβ/τος Ειρηναίος έκαμε την πρόταση: να μετονομαστεί η χερσόνησος Σπάθα, σε Ακρωτήρι της Ειρήνης. Η πρόταση χαιρετίστηκε απ’ όλο το πολυπληθές εκκλησίασμα, τις Κοινότητες Σπάθας, τις Αρχές και ακολούθησε η έπαρση της Σημαίας του ΟΗΕ συμβολικά, πλάι στη δική μας.
Ανακοινώθηκε, ότι η Ι.Μ.Κ.Σ. καθιερώνει Βραβείο Ειρήνης στη μνήμη του Ούλωφ Πάλμε, Σουηδού πρωθυπουργού που δολοφόνησαν γιατί ήταν πρόμαχος Ειρήνης.
Το πρώτο βραβείο απενεμήθη στην παριστάμενη υπουργό Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη και το δεύτερο στη σύζυγο του Ούλωφ Πάλμε, που επίσης παραβρέθηκε. Ο σεβασμιώτατος αποκάλυψε την πλάκα με την οδό Ούλωφ Πάλμε, ενώ χειροκροτούσε το αμέτρητο πλήθος.
Το βράδυ, στην Ο.Α.Κ., με μεγάλο πλήθος κόσμου, ο σεβ/τος απένειμε τον Σταυρό της Ειρήνης, στον Πρόεδρο του Διεθνούς Γραφείου Ειρήνης, Επίσκοπο Kent.
Οι εκδηλώσεις – ομιλίες, κ.λπ. σχετικά, από την πρώτη σκέψη για την Επανάσταση των Συνειδήσεων, δεν περιορίστηκαν μόνον στις Επαρχίες της Μητροπόλεως Κισσάμου και Σελίνου, αλλά ζητούσαν να έρθει ο Σεβ/τος και σ’ άλλα κέντρα, σ’ άλλες πόλεις, για να μάθουν, να προβληματιστούν και να ενισχύσουν κι εκείνοι τα δρομολογούμενα. Και να στη Λάρισα, το 1982, πλήθος κόσμου, με ενδιαφέρον!
Δύο χρόνια μετά: 17-3-1984 ο “Χρυσόστομος” των Χανίων, υπερπληρώθηκε κόσμου και Αρχών, για ν’ ακούσει και να μάθει. Ξεσηκωμός!
Στη Βέροια, πιο πριν, 18-4-1983, μια άνευ προηγουμένου κοσμοσυρροή, και όμοιά της, στο “Αχίλλειο” Τρικάλων, το 1984. Τέτοιες εγγραφές έχομε πλήθος. Αλλά σταματούμε!
*** * ***
Το 1986, για να προχωρήσουμε λιγάκι, ένα όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Με βαθιά πίστη πως «η Ειρήνη και ο Πολιτισμός, είναι έννοιες συνυφασμένες, τροφοδοτούν η μία την άλλη, κι οι δυο μαζί, την ανθρώπινη ζωή», οργανώθηκε η Παγκρήτια Εκθεση Εικαστικών Τεχνών για την Ειρήνη, στο Δημαρχιακό Μέγαρο Καστελλίου, από 20/4 μέχρι 31/5/1986, από το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, και το Διεθνές Κέντρο Ελεύθερης Τέχνης, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού.
Η υπουργός Μελίνα Μερκούρη, κατά τον χαιρετισμό της στα εγκαίνια της έκθεσης (Δημαρχείο Καστελλίου) είπε μεταξύ των άλλων, τελειώνοντας τον χαιρετισμό της: «Εύχομαι το Ακρωτήρι της Ειρήνης, να γίνει ο χώρος σύμβολο της Ειρήνης και του Πολιτισμού!»
Ο Μιχ. Αγγελάκης, πρόεδρος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, τόνισε και ότι: «Εδώ, στο Ακρωτήρι της Ειρήνης, ένα μεγάλο όραμα, γίνεται πράξη. Ετσι, για μια φορά ακόμη, η Κρήτη γίνεται πρωτοπόρος μαχητής. Μαχητής μεγάλης πανανθρώπινης επιταγής, της Ειρήνης, της Ανθρωπιάς και της προόδου».
Πιο πριν, κι αμέσως μετά την υπουργό, ο σεβ/τος Ειρηναίος, μεταξύ των άλλων, τονίζοντας την τεράστια σημασία της δημιουργίας, εδώ, της έκθεσης, είπε και τ’ ακόλουθα: «…Ολες αυτές οι Εκθέσεις θα ξεκινούν από τα Ροδωπού του Ακρωτηρίου της Ειρήνης. Απ’ εκεί θα απευθύνουν οι καλλιτέχνες το Ειρηνικό και Δημιουργικό τους μήνυμα, στον ταραγμένο και ανειρήνευτο κόσμο μας.
Μια τιμή για τα Ροδωπού, το Ακρωτήρι της Ειρήνης, και μια μεγάλη ευθύνη για το Επιμελ. Εικαστικών Ελλάδος…».
Και τέλος, ο Δημ. Κακαβελάκης, από τους οραματιστές αυτής της καλλιτεχνικής κατάθεσης της Ελπίδας, τόνισε και ότι: «Ευχαριστούμε την υπουργό, τον υφυπουργό Πολιτισμού, για το συνεχές ενδιαφέρον τους, για την πραγμάτωση των ωραίων σκοπών που εκφράζουν οι αγώνες των φορέων του Ακρωτηρίου της Ειρήνης!»
Το 1987, ο Σεβασμιώτατος Ειρηναίος, συνεπλήρωσε 30 χρόνων Αρχιερατείας και πνευματικών αγώνων για την Ειρήνη! 1957-1987. Φέτος, λοιπόν, 1987, το Υπ. Πολιτισμού, η συνεργασία του ΟΗΕ, το Διεθνές Γραφείο Ειρήνης και η Εκκληση της Ακρόπολης, και με τη συμμετοχή των Δήμων Χανίων και Κισσάμου και της Γεν. Γραμματείας Αθλητισμού, έγιναν σημαντικές εκδηλώσεις, κύρια στο Ακρωτήρι της Ειρήνης, στο μέγα αυτό όραμα φωτισμένων ανθρώπων· πρώτιστα του Σεβ/του Ειρηναίου και βέβαια των συνεργατών του, και είμαστε βέβαιοι πως θα συνεχιστούν!
Και πώς θα ξαναξεκινήσει ο δρόμος που εγκαινιάστηκε το 1982!
Κλείνοντας, γιατί όσα κι αν αναφερθούν, άλλα τόσα θα λείψουν, ευχαριστώ το ευγενέστατο ακροατήριό μας, τους συμμετέχοντες στην παρουσίαση του πέμπτου σημερινού πονήματός μας από την αστείρευτη πηγή: “Ειρηναίος”: “Τα γράμματα στους μαθητές μου”, “Οι απλές Ωδές” και στη συνέχεια: “Των Γονικών μου γη ιερή και πώς να σου ξεχάσω” και η βραβευμένη: “Λαϊκή Ποίηση της Κρήτης, για τον Ειρηναίο”, μου αποζητούσαν συνέχεια· και γεννήθηκε χάριτι Θεία “Η Επανάσταση των Συνειδήσεων”. Η νέα μας αυτή εργασία, που με τη Χάρη του Θεού και την ενίσχυση ουρανόθεν, κυκλοφορεί σήμερα, ευχή και συνεργασία αγαστή με την ιδιαίτερα αγαπητή μας οικογένεια του αγιασμένου Παππού, και την προσεγμένη και φροντισμένη έκδοση του “Ραδάμανθυ” και της τέχνης του κ. Χρήστου Τσαντή!
Και τώρα, κλείνοντας, παρακαλούμε την Αγιασμένη Ψυχή του Γέροντά μας αοίδιμου Ειρηναίου, εκεί ψηλά στην αγκάλη του Κυρίου που βρίσκεται από τις 30 Απρίλη του 2013 (Μεγάλη Τρίτη), να μας προστατεύει στις δύσκολες προπάντων ώρες της πορείας μας, και να μας φωτίζει: να μελετούμε σωστά όσα θεόπνευστα μάς άφησε. Παρακαταθήκες όλα, πολύτιμες, ορθές, Χριστιανικές, και οδοδείκτες στη ζωή μας.
Σας ευχαριστώ από καρδιάς
