Από τις εκδόσεις «Ραδάμανθυς»
» Με μεγάλη συμμετοχή και ενθουσιασμό
«Μια ποίηση αμιγώς εικοπλαστική, μεστή γνήσιου συναισθήματος, πλήρη μουσικότητας και εσωτερικού ρυθμού. Λόγος λαγαρός, αυθόρμητος, χωρίς ίχνος επιτήδευσης ή προσποίησης. Χαρακτηριστικά της ποίησής της ο έξυπνος στίχος, τα ευφάνταστα λεκτικά σύνολα και συνδυασμοί, η φρέσκια, μα πάντα στοχαστική ματιά»
Γιούλα Κανιτσάκη.
Μικρός, πολύ μικρός, αποδείχτηκε ο μεγάλος –ωστόσο – αύλειος και εσωτερικός χώρος του Μουσικού Καφενείου «Αθιβολή» στην παραλία του Κουμ-Καπί, για να χωρέσει τους πολλούς φίλους και αναγνώστες πλέον της Τώνιας Κατζουρού που παρουσίαζε την πρώτη ποιητική της συλλογή με τον πολυσήμαντο τίτλο «Ακροβατώ» από τις εκδόσεις «Ροδάμανθυς».
• Μια μικρή αίσθηση, μια «μυρωδιά» από την ποίησή της είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε από τα πριν. Από τα κοινωνικά δίκτυα. Όταν ένα από τα ποιήματα της συλλογής, το «Μια σιωπηλή άνοιξη», μελοποιήθηκε από τον μουσικό, συνθέτη και αστροφωτογράφο Χρήστο Κοτσαύτη –γνωστό από τα πολλά άρθρα και φωτογραφίες του για άστρα του σύμπαντος και στα Χανιώτικα Νέα.
• Ο Χρήστος Κοτσαύτης έκλεισε την εκδήλωση μαζί με την Μαίρη Πεντάρη σε ένα πρωτότυπο μουσικό-ποιητικό διάλογο με τρία από τα 15 ποιήματα της δημιουργού που έχει μελοποιήσει. Μας είπε δε, ότι γνώρισε την Τώνια σε έναν χώρο που είναι μια άλλη αγάπη της ποιήτριας. Σε εκδήλωση για το χώρο των άστρων, του σύμπαντος. Και διαπίστωσε ότι η ποιήτριά μας «το είχε χωρέσει μέσα σε λίγες στροφές του ποιήματός της «Σύμπαν». Τότε, εν μέσω καραντίνας πια, της ζήτησε να μελοποιήσει το «Μια σιωπηλή άνοιξη»… Αυτό δηλαδή που ζούσαμε όλοι και είναι και το πρώτο ποίημα της συλλογής : «…..βουβοί απόμειναν οι δρόμοι μες την πόλη,/ αυτή την άνοιξη/που ο φόβος τριγυρνά…/ Σα δράκος που κοιμάται, οι βιτρίνες/κι ο βρυχηθμός του/όλο και σβήνει στα στενά…/Μι’ανήσυχ’ ησυχία,/μας σκεπάζει /και στις κεραίες/ εκρεμάστηκε η χαρά…/ Η άνοιξη αυτή,/μ’ άλλη δε μοιάζει…».
Μελοποιημένο
• Όμως δεν ήταν μόνο ο Χρήστος Κοτσαύτης που με την βαθιά μελωδική φωνή του μας παρουσίασε τρεις μπαλάντες-ποιήματα της Κατζουρού.
• Ήταν και το ομώνυμο ποίημα της συλλογής που μεταφράστηκε στα αγγλικά από την Νένια Στεφάνου, το μελοποίησε μαζί με τον πατέρα της Γιάννη Στεφάνου και το τραγούδησε ανοίγοντας την εκδήλωση μαζί με την Αφροδίτη Καλεράντε!
Ακροβατώ
• Εν αρχή ήν ο λόγος όμως. Και παρ ότι τα μελοποιημένα ποιήματα της δημιουργού έμοιαζαν να «κλέβουν» για λίγο την εκδήλωση, ο λόγος της ποιήτριας «ερμηνεύτηκε» με εξαιρετική «τεχνοκρατική» μαεστρία και πολλή ευαισθησία από την γνωστή από τις επιτυχημένες δράσεις της στον πολιτισμό και την αρθογραφία της στα Χανιώτικα Νέα, την φιλόλογο Γιούλα Κανιτσάκη.
• «Ακροβατώ», λοιπόν, είπε η Γιούλα Κανιτσάκη. «Ανάμεσα σε τι όμως; Μια από τις απαντήσεις «κλειδιά», όπως είπε, είναι το εξώφυλλο της συλλογής. Φιλοτεχνημένο από την ίδια την ποιήτρια».
• Η οποία, για να προσθέσω παρενθετικά την εμπειρία μου μετά από πολλά χρόνια γνωριμίας μαζί της, έχει πολλά κρυφά ταλέντα: Ζωγραφίζει, φτιάχνει καλλιτεχνήματα (κούκλες) παίζει ακορντεόν και τραγουδά. Το εξώφυλλο –έργο του μυαλού και των χεριών της -είναι ιδιαίτερα έξυπνο και «ερμηνευτικό» του τίτλου. Καθώς αν προσέξει ο αναγνώστης θα δει ότι η ποιήτρια …ακροβατεί πάνω σε ένα …λεξόσχοινο που αποτελείται από τίτλους ποιημάτων της συλλογής.
• « Ακροβατώ,/ανάμεσα παγίδα και γκρεμό!/Κι ό,τι ζητάω, είναι τα μάτια μου/να βλέπουνε τον κόσμο,/ μέσα στα χρώματα του ήλιου!»
• « Ωστόσο», όπως μας είπε η Γιούλα Κανιτσάκη, «δεν μπορούμε παρά να διερωτηθούμε ανάμεσα σε ποιους άλλους πόλους, ανάμεσα σε ποια άλλα άκρα κινείται με σπουδή και τόλμη συνάμα η ποιήτρια. Σε μια πρώτη προσέγγιση, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Τώνια Κατζουρού ακροβατεί ανάμεσα στην ιδιωτικότητα του δημιουργού που ως άλλος υπερπροστατευτικός γονέας θέλει να κρατήσει τα ποιήματα- τα πνευματικά παιδιά του- παρέα του προσωπική και στην τολμηρή απόφαση για εξωστρέφεια και μοίρασμα με το ευρύτερο κοινό…». «Εν κατακλείδι θα λέγαμε ότι το σχοινί – από λέξεις- κράτησε και η ποιητική ακροβασία επετεύχθη με απόλυτη ισορροπία, αίσθηση του μέτρου και της μεσότητας. Η μικρούλα που στεκόταν με δέος μπροστά στα χιλιάδες βιβλία του νομικού- ποιητή παππού της Καλοκαιρινού, που ορκιζόταν πως θα τα διαβάσει όλα, που ιχνηλατούσε με την φαντασία της τις μορφές των μεγάλων μας ποιητών και πεζογράφων, που ονειρευόταν- απίθανο το θαρρούσε τότε- πως θα ήταν ένα εξώφυλλο με το δικό της όνομα, τώρα μεγάλωσε και κρατάει επιτέλους στα χέρια της, απτή πια πραγματικότητα, το πρώτο της βιβλίο. Το πρώτο ελπίζουμε από πολλά!»
Παρεμβάσεις
• Για την δημιουργό μίλησε επίσης και η αρχιτέκτων κυρία Τούλα Τριμανδήλη η οποία στάθηκε ιδιαίτερα στην σχέση της ποιήτριας με τον παππού της τον λογοτέχνη Άγγελο Καλοκαιρινό ή Αντώνη Καμπίτη- όπως ήταν τα ψευδώνυμα που χρησιμοποιούσε κατά που συνηθιζόταν τότε. Τον παππού που η σημερινή ποιήτρια υπεραγαπούσε μια και πολλά καλοκαίρια της ζωής της τα πέρασε στον Αλικιανό μαζί του. Και όπως μας η κυρία Τριμανδήλη που κι αυτή, ως Κατζουροπούλα παραθέριζε στο ίδιο σπίτι, ο παππούς της έλεγε για την Τώνια: Τούτο το μικρό έχει μυαλό και ταλέντα. Θα δεις …
• Ένα κείμενο-ανάλυση για την ποιητική συλλογή, γραμμένο από την κυρία Νεφέλη Ευαγγέλου (η οποία δεν μπόρεσε να παραβρεθεί), διαβάστηκε από την κυρία Μαίρη Κορφιάτη. Την εκδήλωση συντόνισε άψογα η κυρία Κωνσταντίνα Χαριτάκη.
«Ριπές» και «αλάτι»
• Μικρή, αγαπητική, ουσιαστική και πανέξυπνη παρέμβαση με αναφορά σε ενδεχόμενες κριτικές «ριπές» έκανε στην εκδήλωση και η κυρία Καίτη Κουτρουμπά, πρόεδρος του συλλόγου αποφοίτων της π. Γαλλικής Σχολής Χανίων .
• Διαβάζω, είπε, από το ποίημα «Εκτέλεση»: «Θυμάμαι, τότε που με εκτέλεσες,/ με πόση τάξη είχες βάλει τα τουφέκια!/ Με πόση αρμονία, τις σφαίρες!/ Με πόση γλύκα με έβλεπες μέσα από τις ριπές…»
• «Το θεωρώ εξαιρετικό και σκέπτομαι, Τώνια μου, πως οι κριτικές δεν θα σε εκτελέσουν. Αλλά και εάν αυτό συμβεί, θα αφήσουν τη …γλύκα μέσα από τις ριπές». Εσύ να συνεχίσεις να ονειρεύεσαι, να στοχάζεσαι και να εκφράζεσαι γιατί όπως λέει ο Καζαντζάκης «η ποίηση είναι το αλάτι που εμποδίζει τον άνθρωπο να φθαρεί» .
• Η Τώνια Κατζουρού , πολύ συγκινημένη, έκλεισε την εκδήλωση ευχαριστώντας και λέγοντας μεταξύ άλλων : «Από τότε που ο Χρήστος Κοτσαύτης μελοποίησε ποιήματά μου ακούω τις σκέψεις μου μελοποιημένες(μερικές φορές δεν τις αναγνωρίζω) και κάθε φορά νοιώθω σα να έχω ντύσει τα παιδιά μου, με γιορτινά ρούχα, για να ζήσουν ευτυχισμένες στιγμές».
Ποια είναι
Γράφει, μεταξύ άλλων, στο προλογικό της σημείωμα η ποιήτρια: Γεννήθηκα, μεγάλωσα και παραμένω στα λατρεμένα μου Χανιά, με ένα μικρό διάλειμμα, που έμεινα στην άλλη αγάπη μου, την Αθήνα! Ποιήματα, έγραφα από μικρή.
• Είχα παππού, ποιητή και πρότυπο στη ζωή μου, τον Άγγελο Καλοκαιρινό, (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του νομικού, Αντώνη Κατζουρού)!
Για ένα μεγάλο διάστημα, στη ζωή μου, σταμάτησα να γράφω… Ίσως ένιωθα ανεπαρκής, ίσως δεν προλάβαινα να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου, από την ορμή των γεγονότων!
• Όμως, ήρθε καιρός, που η αυτοσυγκέντρωση έγινε το καταφύγιο και το σωσίβιό μου! ……….Μετά κι από παροτρύνσεις πολλών άλλων φίλων, αποφάσισα να μαζέψω μερικά από τα ποιήματά μου και να τα εκδώσω, για να τα γνωρίσει περισσότερος κόσμος. Ίσως, ενηλικιώθηκαν πια και ήρθε ο καιρός, να γνωρίσουν κι αυτά, τον κόσμο! Ίσως, κάνουν περισσότερους φίλους, από εμένα! Ίσως γνωρίσουν βλέμματα σκληρά κι ανηλεή, μα ίσως και να πέσουνε σε μάτια καλόγνωμα! Αυτό που με απασχολεί, είναι να πέσουν σε μυαλά δίκαια!
