Καλοί μου φίλοι, Καλή Ανάσταση!
Το Πάσχα είναι η πιο όμορφη γιορτή του χρόνου, είναι η γιορτή της χαράς! Αυτό μας λένε με τον δικό τους τρόπο, μέσα από τις υπέροχες εργασίες τους τα παιδιά της Β2 τάξης του 14ου Δημ. Σχ. Χανίων, στον σημερινό αναστάσιμο Παιδότοπο. Να ’ναι καλά και αυτά και η καλή τους δασκάλα, η φίλη μου απ’ τα παλιά Μαρία Τσιτουρτζή.
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους Χριστός Ανέστη!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος
Το Πάσχα για μένα είναι η πιο όμορφη γιορτή του χρόνου. Τα σχολεία κλείνουν και εγώ ετοιμάζω τις βαλίτσες για το χωριό μου, το Έλος. Η γιαγιά και ο παππούς περιμένουν εμένα και τον αδελφό μου να περάσουμε μαζί τους τις μέρες των εορτών. Κάθε μέρα είναι διαφορετική μέχρι να είναι όλα έτοιμα για την Κυριακή που θα μαζευτούμε όλη μαζί η οικογένεια και θα γιορτάσουμε το Πάσχα. Οι πρώτες μέρες είναι οι μέρες της καθαριότητας. Η γιαγιά καθαρίζει το σπίτι και ο παππούς ετοιμάζει την αυλή και τη σούβλα που θα σουβλίσουμε το αρνί. Το Μεγάλο Σάββατο μαζεύονται όλοι: οι γονείς μου, οι θείοι μου, τα ξαδέρφια μου. Οι μεγάλοι ετοιμάζουν το φαγητό και εμείς παίζουμε στην αυλή. Το βράδυ φοράμε όλοι τα καλά μας ρούχα, παίρνουμε τις λαμπάδες μας και πάμε στην εκκλησία. Με το Χριστός Ανέστη ανάβουμε τις λαμπάδες μας και περιμένουμε να δούμε τα μεγαλύτερα παιδιά που θα κάψουν τον Ιούδα. Την άλλη μέρα από νωρίς το πρωί ο παππούς ξεκινά το ψήσιμο του αρνιού και όλοι βοηθάνε για την ετοιμασία του φαγητού. Είμαστε όλοι πολύ χαρούμενοι, τρώμε, τραγουδάμε και χορεύουμε.
Μιράντα Τωμαδάκη
«Το Μεγάλο Σάββατο το πρωί όλα τα παιδιά του χωριού συγκεντρωνόμασταν στην πλατεία, για να αρχίσουμε να μαζεύουμε τα ξύλα με σκοπό να τα πάμε στην εκκλησία του χωριού. Aλλα παιδιά έφερναν άχυρα και άλλα παλιά ρούχα με τα οποία φτιάχναμε τον Ιούδα και τον κρεμούσαμε. Βάζαμε τα ξύλα από κάτω και δίναμε ραντεβού το βράδυ της Ανάστασης. Γυρνούσαμε σπίτι και η μητέρα έφτιαχνε την παραδοσιακή μαγειρίτσα και τα καλτσούνια. Στις 11 το βράδυ πηγαίναμε όλη η οικογένεια στην εκκλησία και όταν άρχιζε το “Χριστός Ανέστη” βάζαμε φωτιά στον Ιούδα και πετούσαμε τα βεγγαλικά που κάνανε τη νύχτα μέρα. Τελειώνοντας η λειτουργία γυρνούσαμε στο σπίτι και τρώγαμε τη μαγειρίτσα, τσουγκρίζαμε τα αβγά και η μητέρα μας μοίραζε τις κουτσούνες». Eτσι θυμάται ο παππούς μου το Μεγάλο Σάββατο στα παιδικά του χρόνια στο χωριό.
Μαρία Τζανάκη
Το Πάσχα στα Καράνου
Το Μ. Σάββατο τα παιδιά μαζεύανε ξύλα και τα βάζανε στην πλατεία. Eβρισκαν παλιά ρούχα και τα γεμίζανε με άχυρο και έφτιαχναν έναν άνθρωπο, τον βάζανε πάνω στο σωρό με τα ξύλα και τον προσέχανε έως το βράδυ της Ανάστασης μην τους τον κλέψουν τα άλλα παιδιά από τα γύρω χωριά…
Όταν ο παπάς έλεγε το Χριστός Ανέστη, έβαζαν φωτιά, έκαιγαν τον Ιούδα και πετούσαν δυναμιτάκια.
Νικόλας Πενταράκης
…Παλιά την Κυριακή του Πάσχα έσφαζαν το αρνί και το έκαναν βραστό κοκκινιστό η αβγολέμονο. Οι νονοί πήγαιναν στα βαφτιστήρια δώρο μια κουλούρα, κόκκινα αυγά και αν είχαν λεφτά του αγόραζαν ρούχα…
Μίλτος Κατσιγαράκης
Το Μ. Σάββατο ετοιμάζουμε τα καλτσούνια για την ημέρα του Πάσχα. Νωρίς το πρωί πηγαίνουμε στην εκκλησία να μεταλάβουμε. Γυρίζουμε στο σπίτι και το στολίζουμε με τα βαμμένα αβγά και τα κουλουράκια για να είναι έτοιμο για την Ανάσταση. Το απόγευμα ετοιμάζουμε τη μαγειρίτσα. Το βράδυ γύρω στις 11 πηγαίνουμε στην εκκλησία για την Ανάσταση. ….
Ολγα Πατεράκη
Το Μ. Σάββατο από το πρωί η γιαγιά άναβε με τα ξύλα τον φούρνο για να ψήσει τα καλτσούνια τις κουλούρες, τα πασχαλινά κουλουράκια και να φτιάξει τη μαγειρίτσα. …Το βράδυ όλοι πηγαίναμε στην εκκλησία. Μόλις τελείωνε η εκκλησία πηγαίναμε στο σπίτι μας κρατώντας το Aγιο Φως και κάναμε ένα σταυρό πάνω από την πόρτα για να διώξει το κακό. Καθόμασταν όλοι στο τραπέζι και ο παππούς έλεγε την προσευχή. Oταν τελείωνε αρχίζαμε να τσουγκρίζουμε τα αυγά και να τρώμε τη μαγειρίτσα.
Νάσια Τσατσαρωνάκη
Την Κυριακή του Πάσχα μαζεύεται όλη η οικογένεια, σουβλίζουμε τον οβελία και εμείς τα παιδιά τρέχουμε και παίζουμε, στρώνουμε το τραπέζι και τσουγκρίζουμε τα κόκκινα αυγά.
Αναστασία Φαντριδάκη
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας λαγός που τον έλεγαν ΤΖακ. Και είχε ένα καλαθάκι με πασχαλινά αυγά. Σε κάθε σπίτι που έμπαινε έφερνε την Λαμπρή. Μοίραζε σε κάθε παιδάκι ένα κόκκινο πασχαλινό αυγό και μια κόκκινη κορδέλα να δέσουν στη λαμπάδα τους. Ετσι όλοι τώρα τον φωνάζουνε Λάμπρο.
Mάριος Θιντ
ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Επιτέλους ήρθε η Λαμπρή!
Είπε το λαγουδάκι
που το λέγαν Σωτηράκη.
Τώρα πια θα φτιάχνουμε καλαθάκια
με κατακόκκινα αυγουλάκια
θα πηγαίνουμε βολτίσα
και θα φάμε μαγειρίτσα…
Γωγώ Μηλιώνη
Τη Λαμπρή,
Το μικρό άσπρο λαγουδάκι
Μου ‘βαλε στο καλαθάκι
Ένα κόκκινο αυγουλάκι
Το αυγό ήταν μαγικό
Και έτσι όλους τους τσουγκρίζω
και στο τέλος τους κερδίζω
Ζήτω! Είμαι νικητής!!! …
Κωνσταντίνος Καφατάκης
