ΑΓΙΟΝ ΦΩΣ. Παρακολουθήσαμε σε τηλεοπτικούς σταθμούς την άφιξη του Αγίου Φωτός το Μεγάλο Σάββατο με ειδική πτήση και την υποδοχή του με τιμές αρχηγού κράτους όπως πάντα τα τελευταία χρόνια. Είχα την εμπειρία της τελετής της αφής του στον Πανάγιο τάφο αρκετές φορές και διαπίστωση – έκπληξη, πέρα από τον τρόπο αφής του, είναι και γεγονός που επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για φως και όχι φλόγα. Στις τελετές της Ανάστασης, στις εκκλησίες μας εδώ, ανάβουμε ένα κεράκι ή μικρή λαμπάδα και προσέχουμε διαρκώς μην “κάψουμε” κάποιον ή μας κάψουν. Στον Ναό της Αναστάσεως, όπου ο τάφος του Χριστού, περί τους 3.000 χριστιανούς μέσα και άλλοι τόσοι έξω κρατούν αναμμένα με το Αγιο Φως 33 κεριά και η φλόγα – φως είναι πολύ μεγάλη, οι δε προσκυνητές είναι ασφυκτικά στριμωγμένοι ο ένας με τον άλλον. Ουδέποτε υπήρξε το παραμικρό “τσούδισμα” ή όποιο πρόβλημα. Ακριβώς γιατί πρόκειται για φως και όχι φλόγα.
Ο… ΙΟΥΔΑΣ. Επίσης από τηλεοπτικούς σταθμούς μας έδειξαν την παράδοση που υπάρχει και στη Βενεζουέλα με το κάψιμο του Ιούδα. Εφέτος εκεί, σε ορισμένες εκκλησίες, το ομοίωμα που κάψανε δεν ήταν του Ιούδα, αλλά του… προέδρου των. Ηταν πολιτική έκφραση. Ευτυχώς εδώ καίμε ακόμη τον ταλαίπωρο Ιούδα γιατί ποιανού ομοίωμα να προτιμούσαμε για κάψιμο;
ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΟ ΠΑΣΧΑ. Ασφαλώς δεν θα πρόσεξαν συμπολίτες μας το γεγονός ότι τη νύχτα Μεγάλης Πέμπτης προς Παρασκευή ένα λεπτό στρώμα χιονιού είχε καλύψει τις Μαδάρες μας μέχρι υψόμετρο περίπου 1.500 μ., αλλά και ότι τη νύχτα Μ. Παρασκευής προς Μ. Σαββάτου το χιόνι, από υψόμετρο 2.000 μέτρα και άνω, ήταν πάρα πολύ και κάλυψε πλήρως τις ψηλές κορφές. Τώρα βέβαια η νοτιά το διέλυσε.
Ο ΟΒΕΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ… ΚΑΡΒΟΥΝΑ. Σε σούπερ και μίνι μάρκετ, μα και σε άλλα καταστήματα, αλλά και από πλανόδιους, τις μέρες των γιορτών υπήρχαν στοιβαγμένα σακιά και πακέτα με μεγάλες ποσότητες κάρβουνου για το ψήσιμο του οβελία. Η στενότητα όμως στο χρήμα αποδείχτηκε εφέτος και από τα… κάρβουνα που οι στοίβες από τα σακιά των παράμειναν στο μεγαλύτερο μέρος απούλητες.
ΤΑ ΚΟΥΜΠΟΥΡΙΑ. Βύθισαν πάλι στο πένθος οι μπαλωτιές, που δεν αποτελούν έθιμο όπως γράφεται συνήθως, αλλά απλώς μια πολύ κακή συνήθεια, ιδίως όταν… βαράνε θρασείς και άσχετοι κουμπουράδες. Ετσι βυθίστηκε στο πένθος οικογένεια και ολόκληρο το χωριό του πατέρα μου η Αση Γωνιά φέτος πασχαλιάτικα. Τίμησαν όμως οι Ασηγωνιώτες τον προστάτη του Αη Γιώργη απλά και σεμνά, χωρίς πανηγυρισμούς όπως άλλες χρονιές και οπωσδήποτε έπρεπε να πάρουν οι βοσκοί και τα ζωντανά ευλογία. Τα κατέβασαν από τη Μαδάρα χωρίς όμως τα λεριά τους σε ένδειξη πένθους.
ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ. Ολοι οι πολιτικοί αρχηγοί εκμεταλλεύθηκαν λόγω προεκλογικής περιόδου την Ανάσταση του Χριστού στέλνοντας μήνυμα ο καθένας κατά τα μέτρα του που στο τελευταίο μέρος κάθε μηνύματος υποσχόταν την… ανάσταση του τόπου και των ανθρώπων του. Να δούμε όμως μήπως τα τρία χρόνια πένθους οικονομικού αντί των τριών ημερών από το θείο δράμα η ταφή μας διαρκέσει όχι άλλα τρία, αλλά πολλά χρόνια.
