Η πανδημία που ξέσπασε πριν από δύο χρόνια μέσα σε ένα “παγκοσμιοποιημένο χωριό” δεν είναι ποσοτικά η ίδια με τις κρίσεις που αντιμετώπισε η ανθρωπότητα, όταν αντιμετώπιζε άλλες φοβερές ασθένειες -όταν το κέρδος δεν είχε περιχαρακώσει τη σκέψη ηγετών, επιχειρηματιών αλλά και ερευνητών. Κάθε εποχή εννοιολογικά τραβά την αναφορά της, ανάλογα με τις συνθήκες που διαμορφώνουν την παγκόσμια συγκυρία.
Το 1955 όταν ο δόκτορας Τζόνας Σολκ -που ανακάλυψε το εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας, όταν ρωτήθηκε για το ποιος έχει την πατέντα του εμβολίου του, απάντησε: «Δεν υπάρχει πατέντα. Μπορείς να πατεντάρεις τον ήλιο;».
Αυτά ελέχθησαν το 1955 αλλά σήμερα είναι πολύ δύσκολο για τον κύριο Άλεξ Μπουρλά να απαντήσει με τον ίδιο τρόπο.
Αυτά τα γράφω για να προσπαθήσω να αποδείξω ότι η ανθρωπότητα δεν είναι το διεθνές τζετ σετ, και ότι η αλληλεγγύη των πλούσιων χωρών προς τις “αναπτυσσόμενες” πρέπει να είναι ισχυρότερη και πιο αποδοτική. Ο Σολκ άφησε την ανιδιοτέλεια ως “κληρονομιά” στην ανθρωπότητα, άσχετο αν οι βασικοί παίκτες του πλανήτη δεν το χώνεψαν ακόμη αυτό.
Αλήθεια, πόσο αδύναμοι είμαστε όλοι μπροστά στη δύναμη των περιστάσεων;
Οι δυνάμεις του σημειώματός μου είναι απειροελάχιστες για να καταδείξουν το φως που πρέπει να καίει όλο τον πλανήτη.
Πρέπει η πανδημία να γίνει η ευκαιρία για να διδαχθούμε όλοι από τις παγκόσμιες κρίσεις.