Τη συμβολή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Δημοσίου Δικαίου στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης και την προσφορά του στην επίτευξη του στόχου της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης ανέλυσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος σε ομιλία του κατά την ετήσια Σύνοδο της Ευρωπαϊκής Ομάδας Δημοσίου Δικαίου και τον Εορτασμό των 30 ετών από την ίδρυσή της. Με την αφορμή αυτή όμως, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προέβη σε επισημάνσεις για τα μεγάλα ανοιχτά ευρωπαϊκά ζητήματα.
Όπως ειδικότερα υπογράμμισε,«χωρίς την απαραίτητη συνοχή και με την προοπτική της ενοποίησής της αμφίβολη είναι προφανές ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να εμπνεύσει εκείνο το κύρος, το οποίο ως και στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν την έκανε “ελκυστική”, έτσι ώστε τα κράτη της Γηραιάς Ηπείρου να “διαγκωνίζονται”, κυριολεκτικώς, προκειμένου να καταστούν μέλη της». Ειδικότερα για το Brexit ο κ. Παυλόπουλος υποστήριξε ότι «πρέπει να προβληματίσει σοβαρά όλους εμάς που πιστεύουμε στο Ευρωπαϊκό Όραμα» και πρόσθεσε ότι «Μόνον η ρεαλιστική προοπτική μιας ισχυρής Ενωμένης Ευρώπης μπορεί να εξουδετερώσει τα μορφώματα του λαϊκισμού ή και του νεοναζισμού, τα οποία αναφύονται και επιβουλεύονται, απροκάλυπτα, την συνοχή και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Παράλληλα, υπογράμμισε ότι μια ισχυρή Ενοποιημένη Ευρώπη, ικανή να φέρει σε πέρας τον πλανητικό της ρόλο, προϋποθέτει την απαραίτητη θεσμική και πολιτική συνοχή του όλου Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος, την οποία μόνον η οριστική Ευρωπαϊκή Ενοποίηση μπορεί να διασφαλίσει. Αναλύοντας τη μορφή, την οποία θα πάρει το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα μετά το πέρας της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης έκανε λόγο για «μια ομοσπονδιακού τύπου σύνδεση των Κρατών-Μελών, που εδράζεται στην, υπαρξιακή για το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα, αρχή της Αλληλεγγύης, με μια διακυβέρνηση, η οποία στηρίζεται στο σεβασμό της Δημοκρατικής Αρχής μέσω των θεσμικών αντηρίδων της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας». Στο πλαίσιο αυτό, τόνισε ότι το θεσμικό πρότυπο της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας προϋποθέτει, μεταξύ άλλων, ιδίως την εφαρμογή της αρχής της διάκρισης των Εξουσιών, την εμπέδωση του Κράτους Δικαίου και της συνακόλουθης Αρχής της Νομιμότητας, οπωσδήποτε δε το σεβασμό των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Εξάλλου, όπως είχε την ευκαιρία να επισημάνει σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, «μόνο μια Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία έχει ολοκληρώσει, σε σημαντικό βαθμό, την Ενοποίησή της και έχει οδηγηθεί στην δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος, που στηρίζεται στις βάσεις της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, είναι σε θέση να υπερασπισθεί, σύμφωνα με τον πλανητικό της ρόλο, την Δημοκρατία σε παγκόσμια κλίμακα. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Δημοκρατία -και, συνακόλουθα, τα Θεμελιώδη Δικαιώματα του Ανθρώπου- πλήττονται σε πολλές γωνιές του Πλανήτη, σε σημείο ώστε το “Δημοκρατικό Κεκτημένο” να τείνει να θεωρείται, και πάλι, ζητούμενο. Μια τέτοια δραματική υπαναχώρηση του Δημοκρατικού Ιδεώδους στην εποχή μας είναι αδιανόητη και ανεπίτρεπτη. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να το επιτρέψει. Αλλιώς δεν θα έχει επιτελέσει την εκ καταγωγής αποστολή της».
