Παιχνίδι και η αναθεώρηση

Με επικοινωνιακό ενθουσιασμό αποφάσισε η κυβέρνηση να δώσει διέξοδο στα μεγάλα προβλήματα που έχουν γονατίσει τον ελληνικό λαό, αναγγέλλοντας την πρόθεσή της να προχωρήσει στη συνταγματική αναθεώρηση. Ετσι θα μετατοπίσει το ενδιαφέρον του μακριά από το να πληρώνει φόρους και να ξεχνά ότι πλήρωσε! Το ίδιο είχε συμβεί στα μέσα του 2016 όπου μετά το “παράλληλο πρόγραμμα” και τον “αγώνα κατά της διαπλοκής” με “αριστερό πρόσημο”, ανήγγειλε ο κ. Τσίπρας προτάσεις συνταγματικής μεταρρύθμισης. Να αποκτήσει η χώρα “σύνταγμα πολιτών” διότι αρκετά άρθρα του ήσαν ελλειμματικά και φθαρμένα, θεωρώντας ότι το μείζον πρόβλημα της χώρας είναι θεσμικό, ενώ ήταν πολιτικό, ταυτιζόμενο με το κυβερνών κόμμα.
Η πρόσκληση λοιπόν, τότε των πολιτικών κομμάτων για διάλογο, χωρίς να υπάρχει πρόταση της κυβέρνησης ώστε να κατατεθούν απόψεις και σκέψεις για την αναθεώρηση του Συντάγματος δεν έφερε κανένα θετικό αποτέλεσμα εκτός από την ψήφιση εκλογικού νόμου περί εφαρμογής της απλής αναλογικής ο οποίος θα ισχύσει από τις μεθεπόμενες εκλογές.
Ανήγγειλε ο πρωθυπουργός στην Κ. Ομάδα τις αλλαγές που θα εισηγηθεί για την αναθεώρηση εστιάζοντας το ενδιαφέρον του για τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, τη σχέση Κράτους – Εκκλησίας, την εκλογή ΠτΔ, τη θεσμοθέτηση δημοψηφισμάτων, τον τρόπο ίδρυσης και λειτουργίας ανεξάρτητων αρχών κ.ά. Η κορυφαία διαδικασία αναθεώρησης του Σ/τος απαιτεί σοβαρότητα, συνέπεια και να μην γίνεται για πολιτική σκοπιμοτήτων.
Περί Συνταγματικού Δικαστηρίου “ούτε φωνή, ούτε ακρόαση”! Στο μεταξύ έστειλε επιστολή στους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων, πλην της Χ.Α., εκθέτοντας τα επιχειρήματα για την υλοποίηση των αλλαγών στο Σ/γμα, προκειμένου να “ενισχύσουν τη λειτουργία του πολιτεύματος” και τη “θωράκιση της πολιτείας από τη διαφθορά” βέβαιος ότι δεν θα βρει ανταπόκριση, κυρίως από τη ΝΔ να το εκμεταλλευτεί πολιτικά.
Ο χρόνος, που διάλεξε ο κ. Τσίπρας για την αναθεώρηση, ούτε αρκετός είναι ούτε δόκιμος, διότι υπάρχουν ανοιχτά θέματα πολιτικά, οικονομικά και διπλωματίας, που θα δυσκολέψουν τις κοινοβουλευτικές δυνάμεις στη συμπόρευση της διαδικασίας.
Οι νόμοι, που έχουν φέρει τη χώρα σε αδιέξοδο είναι πολλοί, κυριότερα δε δυο με υπογραφή του ίδιου υπουργού, που αν δεν αλλάξουν θα συντελέσουν να “σκάσει το καζάνι που βράζει” με αποτέλεσμα ν’ αναπτυχθούν φυγόκεντρες πολιτικές δυνάμεις, που θα βλάψουν ανεπανόρθωτα το πολιτικό σύστημα. Είναι ο νόμος περί ευθύνης υπουργών και περί Τύπου.
Ερωτήματα γεννώνται, αν συνεννοηθούν ν’ αλλάξουν αυτές τις διατάξεις, που αν χαθεί και τώρα η ευκαιρία, θα ενισχυθεί η κουβέντα των “καφενόβιων” που έχουν τη σφραγίδα του λαϊκού δικαστηρίου και την κατακραυγή ότι οι πολιτικοί καλύπτουν πάντα τα νώτα τους.
Οσον αφορά το θέμα του ΠτΔ η διάρκεια ολοκλήρωσης των διαδικασιών της εκλογής του είναι κάτι αδιανόητο! Είναι ανεπίτρεπτο, να παρατείνονται οι διεργασίες για τον υποψήφιο ανώτατο άρχοντα επί 6 μήνες στις κάλπες, γελοιοποιώντας τον θεσμό και τον άνθρωπο αφενός και αφετέρου να βρίσκεται σε αναταραχή η χώρα. Να ήταν ένας ή και ενάμιση μήνας αρνητικών διαδικασιών και μετά ν’ αποφασίζει ο λαός που κι αυτό θέλει πολλή συζηήτηση για ν’ αποφεύγονται οι εκλογές, θεμιτό αλλά το 6μηνο εντάσσεται στη σφαίρα της ανεκδοτολογίας!