Παιχνίδια με το “σκαμνί”

Προοδευτικά (σχεδόν κάθε μέρα), το πολιτικό σκηνικό μετατρέπεται σε ένα πεδίο μάχης για τη “διαφθορά”.
Αν μετράω καλά τρεις πρώην Πρωθυπουργοί -Σαμαράς, Πικραμμένος, Σημίτης- ελέγχονται για παράτυπες ενέργειες.
Τι ωραίο επιχείρημα αυτό, για τον αντισυστημικό βόρβορο που απειλεί να επανακάμψει!
Ποιοι είναι οι αθώοι και ποιοι οι ένοχοι;
Πού θα βρούμε πέτρα να κρυφτούμε από κάτω;
Και να κάποιοι (όπως τον Ρασπούτιν) λένε ότι «άστους να πάνε παρακάτω ν’ αθωωθούν», και λέγοντας αυτό δεν γνωρίζουν τι ανήκεστο βλάβη προκαλούν στην κοινωνική και πολιτική συνείδηση του τόπου. Ποιος νοιάζεται για τον τόπο;
Να πούμε μόνο ότι για τον κ. Σημίτη ζητούν ν’ ανοίξουν οι λογαριασμοί του «αν και δεν διακρίνουν ύποπτη ροή χρήματος».
Μήπως ν’ αναστήσουμε τον Αντρέα, να τον ξανακάτσουμε στο σκαμνί; Και εκείνη τη δίκη του “Γέρου του Μοριά” χωρίς μια αναψηλάφηση θα την αφήσουμε και αυτή;
Θέλω να πω, απλά – απλούστατα, ότι γι’ αυτές τις μεγάλες υποθέσεις πρέπει να έχεις ατράνταχτα στοιχεία.
Με τη Δημοκρατική ομαλότητα δεν παίζει κανείς.
Δεν μετρώ καν, πόσοι πρώην και υποψήφιοι υπουργοί είναι κατηγορούμενοι…