Παιχνιδίσματα εξουσίας

Αναντίρρητα βρισκόμαστε υπό καθεστώς ενισχυμένης επιτροπείας, που στοχεύει, να μειωθεί ο κίνδυνος «να επιστρέψουμε στις πολιτικές του παρελθόντος». Συνεχίζουμε να είμαστε πτωχευμένοι υπό ένα νέο πλέγμα διεθνούς οικονομικού ελέγχου. Οι αποφάσεις που θα ληφθούν από εδώ κι έπειτα, θα κινούνται σ’ ένα ασφυκτικό πεδίο. Απόδειξη η απόφαση του Γιούρογκρουπ της Καθαράς Δευτέρας, που μετέθεσε την εκταμίευση δόσης εξ 970 εκατ. € για τη Σύνοδο της 5ης Απριλίου και στη χειρότερη περίπτωση στο Γιούρογκρουπ του Ιουνίου.
Πρόκειται για κέρδη του ευρωσυστήματος από ελληνικά και άλλων χωρών ομόλογα, που αγοράστηκαν σε εξευτελιστικές τιμές και εξοφλήθηκαν στην ονομαστική τους αξία. Τα κέρδη ανέρχονται σε δεκάδες δισ. €, τα οποία μοιράζονται από τον Ρέγκλινγκ του ESM αναλογικώς στις χώρες της Ευρωζώνης. Οι περισσότερες έχουν εισπράξει πλην ημών.
Η αιτιολογία της μετάθεσης είναι η ίδια της αλήστου μνήμης, που συνοψίζεται στο στερεότυπο: «κάντε όσα έχετε υποσχεθεί κι εμείς είμαστε εδώ, να το συζητήσουμε». Οι δανειστές, αν αληθεύουν οι διαδόσεις της αντιπολίτευσης, πιέζουν τον Τσίπρα, να πάει σε πρόωρες εκλογές, σκεπτόμενοι, ότι στην παρατεταμένη προεκλογική αναμέτρηση μέχρι τον Οκτώβριο, θα κλιμακωθεί η παροχολογία και θα εκτροχιασθεί η οικονομία. Αντιδρούν για την καθυστέρηση ρύθμισης των κόκκινων δανείων, την τροποποίηση του νόμου Κατσέλη, όσον αφορά την προστασία της πρώτης κατοικίας, το νέο διαγωνισμό για τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ και τις αλλαγές στην Αρχή Δημοσίων Εσόδων. Επισημαίνουν να γίνουν προσεκτικά βήματα στις αυξήσεις μισθών. Φοβούνται ότι θα είμαστε σε πολλά σημεία χαλαροί! Εκφράζουν φόβους για το “ξανακύλισμα” της οικονομίας και εφαρμόζουν ένα μείγμα πολιτικής πελατειακών πρακτικών.
Παρά ταύτα η κυβέρνηση δεν σταματά τα παιχνίδια με τα οικονομικά της χώρας. Το Υπ. Οικονομικών έχει δηλώσει, ότι υπάρχει ένα “μαξιλάρι” περίπου 27 δισ. € για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις δανειακές της υποχρεώσεις. Αφού, λοιπόν, έχουμε αυτό το ποσό και δεν το πειράζουμε για άλλους σκοπούς, ποιος ο λόγος να δανειστούμε 2,5 δισ. € με 3,9% και να το πληρώσουμε σε 10 χρόνια 1 δισ. € σε τόκους; Είμαστε η δεύτερη χώρα με τόσο υψηλό επιτόκιο μετά τη Ρουμανία που πληρώνει 4,8%, ενώ η Πορτογαλία δανείστηκε με 1,47%. Η Βουλγαρία και η Ιρλανδία, για ίδιο 10ετές ομόλογο, με 0,82% πληρώνουν 205 εκ. € τόκο, ενώ η Γερμανία με 0,17% 425 εκ. € τόκο.
Η απάντηση στο ερώτημα δίδεται ότι τούτο γίνεται για να αποδειχθεί η άποψη περί της “καθαρής εξόδου στις αγορές”, να πει ο κ. Τσίπρας ότι «η χώρα βγήκε στις αγορές με καλύτερους όρους και αξιοθαύμαστο επίπεδο προσφορών» και να υποστηρίξει ο κ. Τσακαλώτος ότι «τώρα μπορούμε να πούμε ότι βγήκαμε από το πρόγραμμα και έχουμε πρόσβαση στις αγορές». Είναι και ένα προεκλογικό αφήγημα ότι οι δανειστές, αφού μας εμπιστεύτηκαν στο προηγούμενο 5ετές και τώρα στο 10ετές, θα πει ότι έχουμε επιστρέψει στην κανονικότητα.
Δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία φορά, που η οικονομία γίνεται μέρος του πολιτικού παιχνιδιού. Αν οι Ευρωπαίοι πιέζουν για πρόωρες εκλογές, ο Μάιος είναι κοντά ν’ αποδειχθεί και να δούμε αν η αντιπολίτευση, κυρίως η ΝΔ συγχέει την πραγματικότητα με το πάθος της για εξουσία!