Παιδιά

Απ’ ό,τι φαίνεται μας βολεύει σαν κοινωνία να μην γνωρίζουμε… Δεν γνωρίζω, άρα δεν έχω ευθύνη, επομένως δεν είμαι υποχρεωμένος να πράξω. Κι έτσι μένω στο προσφιλές και στο ανώδυνο: στα σχόλια, στα κουτσομπολιά και στη μιζέρια. Ούτε καν συζήτηση, γιατί αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μάθω πρώτα ν’ ακούω…
Υπό αυτήν την έννοια μας ξεβόλεψε ή καλύτερα μάς το χάλασε κάποιος διευθυντής σχολείου, που βγήκε με θάρρος και τόλμη και μας είπε ότι κάτι δεν πάει καλά στην παιδεία, ότι τα παιδιά μας κινδυνεύουν από τη διακίνηση εξαρτησιογόνων ουσιών στις σχολικές αυλές. Μας προειδοποίησε ή καλύτερα μας έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου ο κύριος διευθυντής και δεν σήκωσε το χαλί, όπως πιθανόν μερικοί άλλοι, να βάλει τα προβλήματα από κάτω. Εμείς σαν κοινωνία με τους θεσμικούς μας φορείς το ακούσαμε… και το ζητούμενο είναι αν το πήραμε το μήνυμα.
Οπως πολλά χρόνια τώρα γνωρίζουμε ότι στον Δήμο Χανίων, αλλά και συνολικά στον Νομό, τα σχολικά κτήρια σε αρκετές περιοχές είναι ανεπαρκέστατα για να στεγάσουν τα παιδιά μας. Κι όμως δεν έχουμε να δείξουμε κάποιες ενέργειες σαν συγκροτημένη Πολιτεία για να λύσουμε το πρόβλημα. Και μην μου πείτε… .εποχές κρίσης… δεν υπάρχουν χρήματα. Μπορεί πράγματι τα χρήματα να είναι λίγα, αλλά κατά έναν περίεργο τρόπο τα σπαταλούν εκεί που δεν χρειάζονται, χωρίς κάποιον στοιχειώδη προγραμματισμό. Ετσι στα καλά καθούμενα αποφάσισαν οι υπεύθυνοι και κατασκεύασαν ένα σχολειό στο πουθενά, στην άκρα της πόλης, εκεί που δεν υπάρχουν παιδιά, στον Κουμπελή. Βαμβακόπουλο και Ακρωτήρι, που δεν υπάρχουν σχολικές αίθουσες κι είναι υποχρεωμένα τα παιδιά να διανύουν μεγάλες αποστάσεις, απ’ ό,τι φαίνεται για τους αρμόδιους δεν υπάρχει πρόβλημα. Αλήθεια μπορεί να μας πει κάποιος ποιοι είναι αυτοί οι υπεύθυνοι, που δεν είναι ικανοί να λύσουν χρόνια προβλήματα; Τώρα θα μου πείτε, εδώ σ’ αυτήν την πόλη τα περισσότερα σχολειά δεν έχουν άδειες πολεοδόμησης… και εφόσον δεν έχει άδεια το σχολικό συγκρότημα δεν μπορεί να έχει άδεια ούτε το σχολικό κυλικείο… ως εκ τούτου μερικοί κυλικειάρχες δεν πληρώνουν τα οφειλόμενα στη Σχολική Επιτροπή… ανευθυνότητα και ως εκ τούτου ένας φαύλος κύκλος. Αλλωστε η φράση… «εγώ θα διορθώσω το ρωμαίικο…» δεν είναι τυχαία.  Ελπίζω η νέα Δημοτική Αρχή, σε συνεργασία με το Τεχνικό Επιμελητήριο, να προσπαθήσει να το σώσει το ρωμαίικο, στο κομμάτι που της αναλογεί και να προλάβει τις ημερομηνίες, μέχρι τέλος του Φλεβάρη, να νομιμοποιήσει τα σχολικά κτήρια. Απ’ ό,τι γνωρίζω το ΤΕ έχει κάνει συγκεκριμένη πρόταση στον Δήμο για να προλάβουν τις ημερομηνίες. Δηλαδή τι θα γινόταν αν ιδιώτης είχε σχολική μονάδα χωρίς άδεια;
Τέλος όλοι γνωρίζουμε ότι και αυτήν τη χρονιά κινδυνεύει η λειτουργία του Εθνικού Κολυμβητηρίου Χανίων. Ο λόγος; Δεν διαθέτει η Πολιτεία χρήματα για να θερμαίνονται όσες πισίνες απέμειναν. Δεν υπάρχει ζεστό νερό στα ντουζ για τους αθλητές. Ναι, καλά διαβάζετε. Ελλειψη ζεστού νερού. Εδώ σκάει ο ήλιος την πέτρα, η Κρήτη προγραμματίζεται να κάνει εξαγωγή ηλιακής ενέργειας κι εδώ στα Χανιά δεν μπορούμε να ζεστάνουμε μικροποσότητες νερού. Είναι, λοιπόν, ξεκάθαρη η αδιαφορία μας απέναντι στις νέες γενιές… στα παιδιά μας. Μια κοινωνία όμως που δεν επενδύει και δεν ενδιαφέρεται για τα παιδιά της δεν μπορεί να έχει ελπίδες για την επιβίωσή της.