Μετά τον αποχαρακτηρισμό του Γυμνασίου και Λυκείου Καντάνου ως δυσπρόσιτα σχολεία, που πρακτικά σημαίνει υποστελέχωση, μαθητική διαρροή και μελλοντικά πιθανόν συγχώνευση με τα σχολεία της Παλαιόχωρας, ήρθε η σειρά του Εσπερινού ΕΠΑΛ Πλατανιά, στο οποίο δρομολογείται συγχώνευση πέντε τμημάτων του με το Εσπερινό ΕΠΑΛ Χανίων.
Με λίγα λόγια, στον βωμό της δημοσιονομικής πειθαρχίας, η πολιτική του Υπουργείου Παιδείας, είναι η υποβάθμιση – απαξίωση των σχολείων απομακρυσμένων περιοχών αφού η λειτουργία τους κρίνεται κοστοβόρα και μη συμφέρουσα.
Κι όλα αυτά εις βάρος μικρών και μεγάλων μαθητών της επαρχίας που εάν θέλουν να… προσεγγίσουν τη γνώση θα πρέπει να διανύουν αρκετά χιλιόμετρα για να προλάβουν το πρώτο κουδούνι. Για κάποιους αυτό πρακτικά είναι δύσκολο κι αποθαρρυντικό.
Επίσης κανείς δεν διασφαλίζει πως μελλοντικά δεν θα υπάρξουν και νέες καταργήσεις – συγχωνεύσεις τμημάτων, σχολείων, άλλων δομών. Γι’ αυτό οι διαμαρτυρίες μαθητών, εκπαιδευτικών και γονέων δεν θα πρέπει να αφήνουν κανέναν αδιάφορο.
Τελικά προστατεύεται ή όχι το δημόσιο σχολείο, όταν η Παιδεία γίνεται με όρους… οικονομίας;
Είναι για όλους το δικαίωμα στη μόρφωση;
Και αλήθεια, ποιος έχει το δικαίωμα να τη στερήσει;