Παιδείας το ανάγνωσμα!

Πολλοί ευαγγελίζονται, φέτος, το 2018, ότι θα βγούμε, επιτέλους από την αυστηρή επιτροπεία και τα μνημόνια που τα τελευταία χρόνια μαράζωσαν την ψυχή , τσαλάκωσαν το ηθικό και ταπείνωσαν την υπερηφάνεια της ελληνικής κοινωνίας! Βέβαια, ίσως, αυτό μπορεί να ειπωθεί με τυμπανοκρουσίες και επικοινωνιακά τρικ της κυβέρνησης, όμως αυτή η επιτροπεία, σε πιο light μορφή, θα υφίσταται για αρκετά χρόνια ακόμα! Είναι δεδομένο ότι έχουν ψηφιστεί χιλιάδες νόμοι με αιτούμενα και προαπαιτούμενα για αρκετά χρόνια ακόμα! Δεν πρέπει να ξεχνάμε τα εργασιακά, τα συνταξιοδοτικά, τα φορολογικά, τις δεσμεύσεις και το ξεπούλημα βασικών κλάδων της οικονομίας, που είναι ψηφισμένα! Άρα, ποια ανάπτυξη θα έρθει όταν η αγορά έχει «κάτσει», η φορολογία είναι δυσβάσταχτη, η εξαγωγή «εγκεφάλων» συνεχίζεται αμείωτη; Θα πιαστούμε από το τελευταίο, ένα τεράστιο θέμα, που θα έπρεπε οι κυβερνώντες να το αναδείξουν ως ένα από τα μείζονα κοινωνικά, αλλά και εθνικά μας θέματα και να βρουν τρόπους και κίνητρα να φέρουν πίσω αυτή την ξενιτεμένη γενιά! Η αφρόκρεμα της χώρας μας, με τους 500 χιλιάδες νέους οικονομικούς μετανάστες έχει τραπεί σε φυγή στο εξωτερικό την τελευταία δεκαετία για μια αβέβαιη, καλύτερη ζωή, προσφέροντας τις υπηρεσίες της σε τεράστια οικονομικά τραστ! Είναι, πιστεύουμε η μεγαλύτερη μετανάστευση που έγινε ποτέ σε χώρα εν καιρώ ειρήνης! Απίστευτο! Πότε, επιτέλους θα καταλάβουν οι εκάστοτε κυβερνώντες πως η ανάπτυξη στη χώρα μας δεν θα έρθει έτσι από τη μια στιγμή στην άλλη, επειδή είμαστε μια ωραία χώρα με στρατηγικής σημασίας θέση, με ήλιο, θάλασσα κλπ κλπ! Η ανάπτυξη θα έρθει όταν η πολιτεία επενδύσει, κυρίως, στην παιδεία, με όλες τις εκφάνσεις της, όπως την έρευνα, την τεχνολογία, την ριζική αλλαγή του εκπαιδευτικού μας συστήματος! Να επενδύσει στην ποιότητα της εκπαίδευσης κι όχι στην ποσότητα των χιλιάδων αναπληρωτών εκπαιδευτικών, ανά την Ελλάδα , όχι στην αύξηση των ωρών εργασίας και ταυτόχρονα την μείωση των κονδυλίων για την εκπαίδευση! Πόσο περισσότερο να σμικρυνθεί η παιδεία μας; Πόσο άλλη αποστεωμένη γνώση μπορούν να προσφέρουν τα υπάρχοντα σχολικά βιβλία; Πόσο περισσότερο ο εκπαιδευτικός θα ζει τη μοναξιά του μέσα σε ένα αποθαρρυντικό σχολικό περιβάλλον, με Σχολεία που δεν πληρούν καμιά παιδαγωγική διάσταση; Πόσο ακόμα θα στέκεται όρθιος στην τάξη του, ανάμεσα σε 25 μαθητές με πολλαπλά κοινωνικά, οικογενειακά, προσωπικά προβλήματα; Πόσο άλλο θα απαξιώνεται στα μάτια της κοινωνίας, χωρίς καμιά επιμόρφωση, χωρίς καμιά ανατροφοδότηση;
Η Παιδεία είναι η βασική αρχή της ανάπτυξης μιας προοδευτικής κοινωνίας, το άλφα και το ωμέγα ενός κράτους που δεν ψάχνει στις αγορές για να δανειστεί, αλλά δανείζεται ουσιαστικά και με μηδενικό κόστος από το μέλλον των παιδιών του!!